Esra de Ruiter behaalt startbewijs voor Zware Tour: “Onwerkelijk”

“Daar gaat m’n winstpunt’’

Esra vertelt: “Dit voelt een beetje onwerkelijk. Ik had het niet helemaal verwacht eigenlijk. Met losrijden ging het niet zo heel fijn en voelde Halloween te relaxed aan. Misschien kwam het door het weer, want het was heel de tijd warm, koud, dan weer warm en zo maar door. Halloween voelde echt aan alsof hij voor ogen had een ontspannen zondagritje te gaan maken. In de proef kreeg ik het voor elkaar om wel mooie stukken te laten zien, maar vergat ik zelf gewoon een heel onderdeel te rijden. Redelijk aan het begin van de Intermediair I proef zit halthouden en achterwaarts en daar reed ik gewoon door naar het volgende onderdeel. ‘SHIT’ riep ik toen de bel ging. Daar gaat m’n winstpunt dacht ik nog. In de Lichte Tour gaat er namelijk gelijk twee procent van je score af als je fout rijdt en ik had naar mijn idee vast niet hoger dan 62%. Ik denk dat ik mezelf toch wat verkeerd had ingeschat, want zelfs met de twee procent eraf reden we nog twee winstpunten bij elkaar. Heel gaaf!”

Para-dressuur

“Ik moet zeggen dat er ook erg fijn gejureerd werd. Voor de onderdelen die niet goed gingen kregen we echt onvoldoendes, maar voor de dingen die we goed lieten zien, zoals het binnenkomen en afgroeten bijvoorbeeld, kregen we ook mooie cijfers. Na mijn proef was ik onderweg naar de uitgang toen de jury me naar zich toe riep vanuit de auto. Ze vroeg of ik al meedeed met para-dressuurwedstrijden en dat ik daar misschien wel een plekje voor het EK kan bemachtigen. Ik wilde juist heel graag Lichte Tour met mijn zelf opgeleide karrenpaard starten en daar lag dan ook mijn focus. Nu ben ik een beetje lost van wat wil ik doen. Ik wil eigenlijk wel verder in de reguliere dressuursport, maar misschien dat ik het toch nog maar eens ga proberen om internationaal te starten bij de para’s. Voor die proeven heb je eigenlijk een ander type paard nodig die in de basisgangen veel ruimer en stabieler is. Ik moet het hebben van handig sturen en de lastigere oefeningen, maar bijvoorbeeld de uitgestrekte gangen van Halloween zijn niet top. Voor de para-dressuur is het in eerste instantie niet het ideale paard, maar dit heeft me wel een zetje gegeven om het toch weer eens te proberen. We gaan kijken hoe dat gaat.”

Acceptatie

“Dit was een hele leuke wedstrijd voor bijzondere rassen in alle klasses tot en met de Grand Prix. Er liep echt van alles mee: haflingers, Shires, tuigers, tinkers, arabieren, noem maar op.  Het was echt een dag waarbij bewezen werd dat dressuur voor elk paard is. In de reguliere dressuursport heb ik het idee dat we al een beetje op het kantelpunt zitten qua acceptatie van bijzondere rassen, maar in de parasport is dat nog ongebruikelijk. Denk bijvoorbeeld aan een Fries. In de ‘normale’ dressuur zie je dat redelijk vaak, maar in de parasport zul je die bijna nooit vinden. Persoonlijk vind ik ook dat het ras niet verbonden is met de sport of prestatie, maar juist het talent van paard en ruiter. Daarom lijkt het me gaaf om ook in de parasport te laten zien dat het ook kan met een bijzonder ras kan.”

Bron: De Hoefslag