Staartschuren: irritatie voor zowel paard als eigenaar

Blijft het paard schuren, dan zal de staartwortel plaatselijk kaal worden en kunnen zelfs verwondingen ontstaan. De bekendste oorzaak van staartschuren is staart- en maneneczeem (zomereczeem), waarover al veel geschreven is. In dit artikel worden de minder bekende oorzaken besproken.

Wat veroorzaakt staartschuren?

Staartschuren wordt vaak veroorzaakt door irritatie van de huid, maar kan ook ontstaan door stress en verveling. Veel voorkomende oorzaken zijn losse haartjes die na het knippen achterblijven in de staart, vuilophopingen, droge huid en het slecht uitspoelen van zeep na het wassen. Daarnaast spelen parasieten vaak een rol. Staartschuren wordt in toenemende mate veroorzaakt door de aarsmade, maar kan ook een gevolg zijn van luizen of mijten. In dat laatste geval heeft het paard ook jeuk op andere delen van het lichaam.

Hoe verder?

Probeer bij staartschuren snel de oorzaak te vinden. Wanneer er door het schuren beschadigingen ontstaan kan dit het staartschuren in stand houden. Raadpleeg een paardenarts voor een goede diagnose en behandeling. Deze zal daarbij naar het gehele paard en de omgevingsfactoren kijken. Soms is microscopisch onderzoek van huidmonsters nodig. Daarnaast moeten eventuele huidbeschadigingen worden behandeld.

Wat kun je zelf doen?

Staartschuren is vrij eenvoudig te voorkomen. Reinig de staart regelmatig, spoel deze goed uit en zorg dat er geen losse haren in voorkomen. Check of het paard geen vuilophopingen heeft; reinig twee keer per week de anus en controleer wekelijks de huid van anus, staart, uier en koker.

Een droge huid kan behandeld worden met een milde creme en op langere termijn door het toevoegen van plantaardige olie aan de voeding. Het gebruik van antiparasitaire middelen kan nodig zijn bij mijt en luizen. Ontworm het paard daarnaast tenminste eens per jaar, ook wanneer er geen eitjes worden aangetroffen in de mest en vermijd contact met besmette dieren. Zoek indien nodig naar oplossingen om stress of verveling te verminderen en zorg voor voldoende ruwvoer en beweging. 

Bron: De Hoefslag