Britt Venema: “Guus heeft ons weer gelukkig gemaakt”

Heftig

“Vier jaar geleden is mijn vader komen te overlijden. Bizar heftig natuurlijk voor mijn moeder, mijn broertje en mezelf. Die heftige situatie heeft ons allemaal doen realiseren dat het leven ook maar heel kort kan zijn. Met die gedachte in haar achterhoofd besloot mijn moeder daarom op zoek te gaan naar een eigen paard”, vertelt Britt Venema aan Hoefslag. “Want waarom zou je daarmee wachten, als dat betekent dat het misschien wel nooit meer op je pad komt?”

Het paard werd de Friese merrie Guus. Misschien niet direct een logische naam voor een merrie. “Ze kan namelijk ook best een merrie zijn, ze is niet altijd even makkelijk. Al moet ik zeggen dat ik dat haar ook wel heel leuk vindt maken, haar eigen wil.”

Guus

Maar hoe zijn Britt en haar familie op de naam Guus gekomen? “Nou, ze was negen jaar oud en werd altijd Hilde van de Prengerhoeve genoemd. Maar doordat Guus op ons pad kwam door het overlijden van mijn vader, wilde we haar graag naar hem vernoemen. Mijn vaders naam vonden we te confronterend, maar mijn vader leek veel op Guus Meeuwis toen mijn ouders elkaar leerden kennen. Guus is altijd een soort bijnaam geweest voor hem. Vandaar dat we gekozen hebben voor de naam Guus in plaats van haar officiele naam Hilde van de Prengerhoeve.Daarnaast kan Guus ook best wel lomp zijn, dus een echte meisjesnaam past ook niet helemaal bij haar. We vinden Guus helemaal passend!”

Delen

Britt deelt Guus met haar moeder en haar broertje. “We rijden haar alle drie, super leuk om dat met hen te delen. We stemmen per dag af wat we met haar doen, we maken geen hele planningen. We kijken in eerst instantie wat ze die dag nodig heeft, en dan stemmen we af wie er tijd/energie voor heeft.” Britt haar moeder heeft vorig jaar wedstrijden gestart met Guus. “Ik wil daar dit jaar graag mee beginnen, dat lijkt me super leuk. Al hebben we geen ambities om hoog in de sport te komen, zolang Guus het leuk vindt, vinden wij het dat ook.”

Dressuurmatig voor elkaar

Guus is twaalf jaar oud. “Ze was dus negen toen ze bij ons kwam. Het heeft best even geduurd voordat we haar dressuurmatig voor elkaar hadden. Dat kwam omdat ze onze persoonlijke grenzen nog niet kende, ze had er soms een handje van om ‘over ons heen te lopen’. Door heel consequent te zijn is dat inmiddels heel erg verbeterd, en ze loopt ook al een stuk minder diep ‘in de krul’ dan toen ze bij ons kwam.”

“Ik vind de afwisseling in het werk heel belangrijk, en je merkt dat Guus het daar ook heel fijn op doet. Het is bijzonder dat uit zo’n groot dieptepunt van je leven toch weer het positiefs kan komen. Guus is geweldig.”

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via hoefslag@mphorses.nl is niet toegestaan

Foto: Privébezit