Enorme transformatie van twee paarden: “Als je er maar in gelooft en er hard voor werkt” FOTO’S

4 april 2022, 13:34 Dressuur

Steflyn Camu heeft haar veertienjarige ruin Italian Pepper (v. Chilli Pepper) getransformeerd van oud-eventingpaard tot Prix St. Georges-paard. Nu gaat ze hetzelfde proberen te bereiken met haar zevenjarige Olanda van de Kempenhoeve (v. Escolar), die voorheen fokmerrie is geweest.

Uitzonderlijk

“Pepper is een oud-eventingpaard, dat volgens de vorige eigenaar niet zo goed was in dressuur. Hij is bij mij terecht gekomen en ik ben toen heel secuur op de basis gaan trainen. Zo is hij binnen drie jaar tijd van eigenlijk niks, tot nationaal niveau gaan lopen. De laatste jaren hebben we zelfs Prix St. Georges gereden! Zelfs met zijn springbloed heeft hij toch maar tussen de dressuurpaarden gelopen en heeft hij hele mooie percentages behaald. Hier in België is het best uitzonderlijk om met een ander type paard in de dressuur te starten, maar je hoeft helemaal geen dressuurpaard te hebben om dressuur te kunnen rijden. Als je er maar in gelooft en er hard voor werkt”, vertelt Steflyn gemotiveerd.

“Zo veel voor mij gedaan”

“Helaas heeft Pepper artrose in zijn voorvoetje, waardoor hij nu uit de sport is. In principe kan hij af en toe nog wel een wedstrijdje lopen, want hij kan in principe alles nog; pirouettes en series zijn bijvoorbeeld geen enkel probleem. Alleen dat dansende draven wordt lastig gezien zijn conditie. Daarvoor zou hij vier of vijf keer per week gereden moeten worden, maar dat wil ik hem eigenlijk niet aandoen met zijn voetje. Hij heeft al zo veel voor mij gedaan. Ik heb nu Olanda erbij, dus nu kan er van hem wat druk af.”

“Hij doet het nog heel graag”

“Ik train hem nu vooral nog heel speels, als ik hem rijd, train ik nog wel de oefeningen van de Prix St. Georges effectief om hem fit te houden, maar als hem dat een dag niet lukt, doen we gewoon iets anders. Hij presteert nog steeds goed en wilt heel graag werken, maar ik wil geen druk op hem leggen en denk daarom niet echt meer aan wedstrijden. Ik wil misschien voor hem een ruiter zoeken die op lager niveau af en toe een wedstrijdje kan rijden, want hij doet het wel nog heel graag. Verder staan de paarden hier tien tot twaalf uur per dag buiten in een kudde en mogen ze lekker paard zijn. Hij zal zich dus ook niet snel gaan vervelen!”

Foto: Privébezit

Foto: Helena Massa Photography

Fokmerrie

“Ik heb Olanda nu sinds juni vorig jaar. Ze was op dat moment nog fokmerrie en stond ook met een veulentje. Ieder jaar heeft ze een veulentje gehad. Ze is tussendoor wel af en toe gereden en heeft enkele wedstrijden gestart, maar daarna niet meer. Doortrainen was ook niet echt een optie, omdat ze steeds drachtig was of met een veulentje liep”, vertelt Steflyn.

Tijd gegeven

“Ze is geboren op de stal waar ze stond, dus ik heb haar eerst veel tijd gegeven. Ze was nog nooit ergens anders geweest en heeft in het begin best wel wat stress gehad, omdat ze afscheid moest nemen van haar kudde. Toen ze eenmaal haar draai gevonden had, zijn we begonnen met trainen met het oog op de sport. Ik heb haar in het zomerseizoen uitgebracht op wedstrijd. Het winterseizoen kon dat helaas niet, omdat ik zelf geopereerd was. Ze is toen wel in training geweest en nu gaan we zelf weer langzaam beginnen met wedstrijden.”

Ongecompliceerde merrie

“Olanda is een hele lieve en werkwillige merrie. Ze zal alles doen voor haar ruiter. Voornamelijk haar draf is heel goed. Daarin toont ze veel achterbeen. Ze heeft geen vliegend voorbeen, maar dus wel een sterk achterbeen en heeft veel gedragenheid. Ze heeft ook een goede galop, met veel aanleg voor het sluiten. Ze is heel ongecompliceerd. Alleen wanneer ze hengstig is, is ze iets meer tegen het been, maar verder heeft ze een heel stabiel karakter. Ze heeft vrij veel bloed, maar is totaal niet rillig. Sommige paarden schieten echt weg zodra je eraan komt, Olanda heeft dat totaal niet!”

Droomscenario

“Olanda heb ik wel echt gekocht als opvolger van Pepper. Het is altijd een beetje gevaarlijk om uit te spreken, want het brengt soms ongeluk, maar ik hoop wel met haar ooit de Lichte Tour te behalen. Mijn droom is Zware Tour, maar die ervaring heb ik zelf ook nog niet. Olanda zal later hopelijk ook de soort stammerrie van mijn kleinschalige stal worden. Ik hoop een paar leuke veulens uit haar te kunnen fokken en daar dan later weer mee verder te kunnen. Dit is een beetje mijn droomscenario als alles meezit, maar dat weet je met paarden natuurlijk nooit”, sluit Steflyn lachend af.

Foto: Helena Massa Photography