Nina Hoedt: “Niet bij de pakken neerzitten”

wo 1 mei, 10:54 Dressuur

Nina Hoedt reed vanaf jongs af aan tot haar zestiende op een manege. Door drukte met school en andere interesses stopte ze er toen mee. Na haar dertigste bgon het toch weer te kriebelen, waarna ze haar eigen paard Knillis kocht. Helaas heeft ze onlangs afscheid van hem moeten nemen, maar ze is inmiddels heel gelukkig met Guusje.

Cadeau

“In de periode dat het weer begon te kriebelen kreeg ik een buitenrit cadeau van mijn vriend. Daarna was ik om! Ik heb vervolgens weer twee jaar op de manege gereden en besloot vervolgens dat het tijd was voor een eigen paard”, vertelt Nina Hoedt aan Hoefslag.

Knillis

“Ik vond Fjorden en Friezen altijd heel gaaf, met hun indrukwekkende lichaam en wilde manen. Maar doordat ik vrij lang ben, besloot ik dat een Fjord niet passend zou zijn. Ik ging daarom op zoek naar een Fries, en vond die in Knillis. Voordat hij naar mij kwam deden we het heel rustig aan. Ik ging één keer per week naar de stal waar hij stond en kreeg daar dan les. Zo konden we rustig aan elkaar wennen. Toen hij uiteindelijk naar mij kwam stalde ik hem op een manege zodat ik drie keer in de week les kon krijgen. Dat vond ik heel belangrijk, want ik was het natuurlijk helemaal niet gewend om dag in dag uit hetzelfde paard te trainen!”

Heup

Na de eerste drie maanden gebeurde er al iets vreselijks. “Ik was bezig om Knillis naar de wei te brengen. We liepen de deur door de stal uit, maar de schuif van de deur stak uit. Daar is Knillis zó hard tegenaan gelopen, dat niet alleen zijn deken open gescheurd was, maar dat het ook een diepe wond op zijn heup veroorzaakt had. Dat was heel erg schrikken en een lang revalidatietraject volgde.”

Knillis bleek een stuk van zijn heupbot verbrijzeld te hebben. Dat versplinterde langzaam in zijn lichaam en als dat vervolgens naar buiten gewerkt werd, ontstonden er ontstekingen met pus aan de oppervlakte van de huid. “Gelukkig begreep ik na een paar keer wat er dan gebeurde, dat scheelde een hoop. De eerste keer was dat behoorlijk stressvol.” Na een half jaar rust konden de twee weer aan de slag, al werd hij nooit meer volledig de oude.

Fataal

“Hij bleef zijn hele leven lang moeite hebben om zijn ‘slechte’ been onder te treden. Galop was op de ene hand heel lastig voor hem. Maar ik vond het niet erg, ik was een recreatieruiter en vond het prima als we alleen maar naar buiten zouden kunnen. Dat ging een tijd lang goed, tot hij na een buitenrit niet helemaal zichzelf leek. Normaal viel hij zijn hooi altijd aan als hij terugkwam op stal, maar nu leek hij wat sufjes en na even twijfelen begon hij heel rustig aan zijn hooi.”

Nina trok aan de bel op stal, nam zijn temperatuur op, zag wat verhoging en belde de dierenarts. “Die adviseerde om het heel even aan te kijken en hem goed in de gaten te houden. Dat deed ik de hele avond en toen ik de ochtend erna weer bij hem was stond hij ook wat hooi te eten. Toch had hij wel koorts. De dierenarts kwam dus en keek hem na. Achteraf viel het toen allemaal nog mee, want de ochtend erna stond hij te pompen en te zweten in zijn stal. Alles was drijfnat.”

De dierenarts adviseerde om naar de Dierenkliniek in Utrecht te gaan. Nina laadde Knillis op de trailer, vroeg een vriendin mee en vertrok. Eenmaal aangekomen was het na een paar onderzoeken al duidelijk: Een acute maagscheur. Doordat de inhoud van de maag al door het hele lichaam was gegaan, was dat gaan ontsteken. Ze konden niets meer voor hem doen. “Heel heftig, ik was ervan overtuigd dat ze hem in Utrecht zouden kunnen oplappen, maar voor ik het goed en wel in de gaten had reden we al met een lege trailer naar huis…”

“Vooraf wist ik dat niet, maar blijkbaar komt dit probleem vaker voor bij het Friese ras. Toen ik na een paar maanden toch weer rustig op zoek ging naar een opvolger, wist ik zeker dat ik dit nooit meer wilde.”

Niet bij de pakken neergezet

Ze vond daarom de opvolger in de KWPN merrie Guusje. “Ondanks dat ik niet de voorkeur gaf aan een merrie, was Guusje alles wat ik zocht. Ze is heel lief, nuchter, rustig, en ze is prima opgeleid. Nadat ik haar twee keer had geprobeerd heb ik haar gekocht.” De twee zijn inmiddels meer dan een jaar samen. “We hebben een compleet ander jaar gehad dan het eerste jaar met Knillis destijds. Een wereld van verschil, ik ben super blij dat ik het na alle moeilijkheden met Knillis niet bij de pakken neer heb gezet.”

“Met Knillis heb ik nooit wedstrijden gereden. Dat was ook niet realistisch door zijn heup. Met Guusje is dat anders, met haar ben ik me wel aan het voorbereiden op ons wedstrijddebuut. In juni staat hij al gepland!”

Nina Hoedt en Guusje - Foto: Privebezit