Afbeelding
Foto: Sabine Timman/Hoefslag

Blog Jasmijn de Bruijn| De blinde cijfers op je protocol

Dressuur

Jasmijn de Bruijn schrijft regelmatig blogs voor De Hoefslag. Dit keer over de hang naar cijfer. “In de dressuur zijn we dol op winstpunten. Met een winstpunt wordt je prestatie meetbaar gemaakt. En een behaald niveau zegt iets over de weg die je hebt afgelegd met je paard.  Maar hoeveel zegt het nu werkelijk? En kun je alles in cijfers uitdrukken? Behaalde winstpunten en niveaus zeggen zeker iets, maar lang niet alles over de manier waarop jij je horsemanship ontwikkelt.”

Advertisement

Horsemanship niet in cijfers te vangen 

“De jury die jouw proef beoordeelt, kent jou en je paard helemaal niet. Die weet niet hoe jij voor je paard zorgt als hij ziek is, hoe je dagelijks uren met hem doorbrengt.  Ze weten niet welke diepe dalen je al met je paard hebt overwonnen of welke offers je hebt gemaakt om hem te kunnen geven wat hij nodig heeft. Ze weten niet hoe je paard op jou vertrouwt in hele spannende situaties.  Ze weten niet dat je betrouwbaar, consequent, zorgzaam en precies bent als het gaat om het management rondom je paard en dat je elke dag weer goed je best probeert te doen om een zo goed mogelijke ruiter te worden. De resultaten van je proef zeggen wel iets, maar zeker niet alles. Die eigenschappen die kenmerkend zijn voor jouw horsemanship zijn namelijk niet altijd in cijfers te vangen, terwijl deze onmeetbare kenmerken voor een groot deel bepalen wat voor paardenmens je bent.”

Onze hang naar cijfers 

“De hang naar cijfers, niveaus en meetbare resultaten komt voort uit angst voor wat we niet begrijpen, aldus de Duitse filosoof Martin Heidegger (1889-1976).  Als de wereld om ons heen onduidelijk en onvoorspelbaar is, dan geeft ons dat een onbestemd gevoel. Door cijfers toe te kennen aan datgene wat er om ons heen gebeurt, krijgen we meer grip op onszelf en de wereld om ons heen. Hierdoor zijn natuurwetenschappen opgekomen, waardoor mensen de natuur in cijfers beschrijven. Door de werkelijkheid te meten en uit te drukken in getallen lijkt er meer controle te komen.”

(Bron: Filosofie voor een weergaloos leven, Lammert Kamphuis)

 Het gevaar wanneer de cijfers gaan overheersen 

“De vraag is of wij de training van ons paard en de ontwikkeling van ons horsemanship kunnen beheersen en controleren op basis van getallen? Is het africhtingsproces van ons paard beheersbaar geworden door het te beoordelen in getallen en het in niveaus te beschrijven? Ik denk dat het ons zeker inzicht heeft gegeven in de stappen die we doorlopen in het proces. Maar ik vraag mij ook af of de waarde die we hechten aan cijfers, niveaus en winstpunten niet een beetje is doorgeslagen?”

Focus op cijfers in de praktijk 

“De focus op cijfers zou er voor een willekeurige combinatie als volgt uit kunnen zien: Voor aankoop wordt het paard gekeurd. Alle foto’s bij de keuring worden beoordeeld met een één, dus de aankoop gaat door.  Na de aankoop ga je het paard trainen. Zodra hij vier is, ga je wedstrijden starten. Op de eerste vijf wedstrijden in de B scoor je dubbele winstpunten, dus al gauw heb je tien winstpunten waardoor je mag promoveren naar de L. In de L worden nieuwe oefeningen als het wijken gevraagd, dus daar ga je nu hard op trainen. Tijdens het trainen ga je ook een hartslagmeter gebruiken. Je gaat harder trainen, omdat je ziet dat de hartslag van je paard in galop zo rond de 110 blijft en om je paard sterker te maken moet de hartslag minimaal twintig seconden twee slagen omhoog. Met de saddleclip meet je dat je gemiddeld 45 minuten rijdt, waarvan 15 minuten stap, 18 minuten draf en 12 minuten galop. Je paard lijkt niet helemaal fit, via de app stuur je een foto in om te checken of je paard pijn heeft. De app geeft een score van nul aan, dus je kijkt het nog maar even aan. Je volgende doel is om op de volgende wedstrijd te promoveren in de L. Je wil op je eerste wedstrijd minimaal 60% scoren. Maar je haalt slechts 54%. Bovendien zie je online in de uitslagen dat je zevende van de acht bent geworden. Teleurgesteld ga je op zoek naar een oplossing voor de spanning die je paard op wedstrijd opbouwt. Je vindt een supplement die op de betreffende webshop gewaardeerd wordt met een 8,4. Je bestelt het product en gaat naar bed. Je kijkt nog eens naar je protocol en je ziet dat je vieren hebt gescoord voor het wijken en een drie voor het achterwaarts. Je weet al waar je morgen aan gaat werken in de training.”

Kwantitatieve benadering versus je gevoel 

“Het is geen enkel probleem om je te laten leiden door getallen in je horsemanship. Maar deze kwantitatieve benadering kan zo gaan overheersen dat je daarmee andere aspecten uit het oog gaat verliezen. Zoals de impact van je training op je paard. In plaats van te voelen wat je paard op dit moment aankan, laat je je volledig leiden door cijfers. Je paard krijgt voor zijn uitgestrekte draf een zeven, terwijl dat misschien voor hem misschien fysiek het hoogst haalbare is. Of hij krijgt een zeven en heeft nog niet een fractie van zijn capaciteit gebruikt. Het effect van je horsemanship op één paard is in feite veel belangrijker dan de indruk die je maakt met een proef op tien juryleden. Toch hebben we vaak meer aandacht voor het oordeel van de jury dan voor de impact van onze training.”

Invloed van cijfers op je horsemanship 

“Steeds meer aspecten in ons horsemanship worden beïnvloed door cijfers. Hoeveel paarden worden niet bestempeld als ‘niet geschikt’ op basis van röntgenfoto’s, terwijl als je röntgenfoto’s bekijkt van topsportpaarden, die bij lange na niet door diezelfde aankoopkeuring zouden komen? Of je humeur; je hebt een hele fijne proef gereden en je paard voelde heel fijn aan. Je paard is nergens van geschrokken en het is je gelukt om ontspannen door je proef te rijden. Dat fijne gevoel is snel weg als je je protocol terugkrijgt waar een score van 59,9% op staat.”

Plezier ontnemen

“Een te sterke focus op cijfers kan dus het plezier ontnemen van de dingen die je met je paard doet. De reden dat je ooit (dressuur) bent gaan rijden is waarschijnlijk, omdat het je een geweldig gevoel geeft om één te zijn met je paard. Niet om je persoonlijk record van 69,5% in de M1 te verbreken of om zo snel mogelijk tien winstpunten in het M2 te scoren. Het beïnvloedt je keuze welk paard je koopt; je koopt misschien toch eerder dat ene paard die allemaal 1 had op de röntgenfoto’s, terwijl je eigenlijk een beter gevoel had bij dat andere paard die een twee had op de foto van de sprong linksachter. In de training ga je oefenen op het wijken omdat je nu mag promoveren naar de L, terwijl je paard misschien meer gebaat is bij het verbeteren van je aanleuning en de voorwaartse drang.”

Je gevoel verwoorden 

“In plaats van te voelen wat ons paard aangeeft, gaan we af op metingen en oordelen van mensen die jou en je paard niet goed kennen. Het moment dat de cijfers en de percentages gaan overheersen, gaat dit ten koste van je horsemanship. Het nodigt niet uit om je meer te verdiepen in de complexiteit en de nuances die het trainen en houden van paarden met zich meebrengt. Als alles in cijfers moet worden uitgedrukt, verleer je het gevoel dat je paard je geeft te verwoorden. De mooiste kanten van het partnerschap met je paard zijn niet in getallen te vangen. Daar heb je woorden voor nodig. Hoe meer we gaan varen op cijfers, niveaus, percentages en winstpunten, des te verder we verwijderd raken van de connectie met ons paard.”

“De paradoxale conclusie lijkt dat het opdelen van de dressuur in niveaus en de onderdelen te beoordelen in cijfers is ontstaan uit een verlangen naar dit ingewikkelde proces logischer en begrijpelijker te maken. Terwijl het leidt tot verschraling als we horsemanship puur in getallen en niveaus uit gaan drukken. Het zicht raakt verloren op de letterlijk onmeetbare waarden van de unieke connectie tussen ruiter en paard.”

~Not everything that counts can be counted, and not everything that can be countend counts 

(Bron: William Bruce Cameron)

 Grote en kleine paardenmensen 

“Grote paardenmensen houden van cijfers. Wanneer je vertelt van je nieuwe paard, vragen ze nooit het belangrijkste. Ze vragen nooit: Is hij lief? Wat voor gevoel gaf hij je? Wat zijn je dromen met hem? Maar ze vragen: Hoe oud is hij? Wat heeft hij gepresteerd? Wat is zijn afstamming? Hoeveel heb je ervoor betaald? Zitten er veel predicaten in de moederlijn? Ga je hem 24/7 buiten zetten? Ga je hem wel of niet op ijzers zetten? Pas dan willen ze je nieuwe paard leren kennen. Als je tegen grote ruiters zegt: ‘Ik heb een nieuwe grote paardenvriend, met mooie donkere ogen en een hele lieve uitstraling’. Dan kunnen ze zich er niets bij voorstellen. Je moet zeggen: ‘Ik heb een paard van 40K, met allemaalééntjes op zijn keuringsrapport, met veel sport in de moederlijn’. Dan roepen ze ‘Wat mooi!’ Kleine ruiters moeten veel geduld hebben met grote ruiters. Maar wij, die het partnerschap met ons paard begrijpen, geven om al die nummers niets!”

(Vrij vertaald naar de piloot uit het sprookje De Kleine Prins) 

Door: Jasmijn de Bruijn