Subtop I Grietje Ytsma: “Als je een correcte proef kan rijden, moet dat beloond worden”

Gokje gewaagd

De moeder van Grietje reed altijd een Rohdiamant-merrie in de sport. Ze wilde de merrie laten dekken en ging op zoek naar een hengst. “Gribaldi was die tijd in opspraak, alleen waren zijn nakomelingen niet altijd lieverdjes. Toch houden we wel van een gokje, dus besloten we het toch te doen. De merrie was zelf braaf en kort, Gribaldi fokte meer lengte erin. Cimo is uiteindelijk daaruit geboren.”

Vaker ernaast dan erop

Tot zijn vijfde jaar heeft de ruin in de wei gestaan. “Cimo zou eigenlijk met drie jaar beleerd worden, maar hij was destijds nog te rank. Daarom hebben we hem langer op de wei gezet en op zijn vijfde heb ik hem samen met een kennis beleerd. Dat ging niet altijd even makkelijk. Cimo was in eerste instantie een kleine boef, maar uiteindelijk kwam verstand met de jaren”, lacht ze. “Hij is inmiddels echt mijn maatje geworden en we hebben veel van elkaar kunnen leren.”

Niet de ring in

Grietje is met Cimo in de B begonnen. “We zijn hier in de buurt gestart, in Tolbert. Dat was natuurlijk best een groot concours, maar daar scoorde hij gelijk over de 200 punten. Dat zegt echt wel wat. Vanaf daar zijn we tot het Z de klasses door gevlogen. In het Z kregen we enige problemen. Cimo wilde namelijk de grote baan niet in. Het heeft bijna en jaar geduurd voor ik hem overtuigd had, maar daarna liep hij eigenlijk heel fijn. Op dat moment zie je om je heen wel mensen die Z2 of ZZ-Licht starten. Dat begon me steeds leuker te lijken.”

Andere wereld

“We vlogen eigenlijk vrij snel door het ZZ-Licht heen. Twee jaar gleden hebben we de overstap naar de Subtop gemaakt. Dat was een hele droom die uitkwam, ik had het nooit verwacht. Ik ben eigenlijk ook maar een amateur. Paardrijden is voor mij een hobby en in eerste instantie dacht ik dat ik niet thuis hoorde in de Subtop. Het is een hele andere wereld. Gelukkig leer je al snel mensen kennen en wordt het dan ook steeds leuker. Op een gegeven moment zijn we het in de Prix St. George gaan proberen. Ik had een slipjas aangeschaft, dat is haast net zo’n meisjesdroom als het aanschaffen van een trouwjurk. Een paar weken geleden hebben we de eerste twee winstpunten gehaald. Super gaaf!”

Correct rijden belonen

“Toen we net in de Prix St. George reden dacht ik dat het niets voor mij was. Het was een hele overstap en er wordt pittig gejureerd. Cimo is niet zoals een Totilas die binnenkomt, hij loopt niet heel spectaculair. Waar ik vooral tegenaan liep was de juryverschillen. De één beloont een correcte proef met 64%, de ander wil een showpaard zien. Ik vind dat als je een correcte proef kan rijden, dat ook beloond moet worden. Ik vind het prima als je een drie kan geven, maar geef dan ook een zeven of een acht wanneer het goed is. Soms kreeg ik een vijfje omdat iets niet spectaculair genoeg was, terwijl het wel correct was.”

Veel leren

Eén ding is zeker, en dat is dat Lichte Tour rijden voor Grietje ontzettend gaaf is. “Je leert heel veel. Vooral het stukje technisch rijden komt naar voren. Het is leuk om dit nu weer over te brengen op de jonge paarden. Ik heb naast Cimo ook een 3-jarige GLOCK’s Dream Boy-nakomeling staan. Zij is het halfzusje van Cimo en is nu net beleerd. Ik rijd haar nu af en toe. Ze gaat nog niet mee op concours, want ze moet eerst nog maar wat uitgroeien. Het is de bedoeling dat zij de opvolger wordt en haar grote broer achterna gaat, maar dat zal de tijd uitwijzen. Ze heeft in ieder geval een fijn karakter om mee te werken.”

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto: Kim Koops