Kelly Hübben: “Zorg dat je paard met gemak en plezier voor je werkt”

10 maart 2021, 00:00 Dressuur Advertisement Een jaar geleden besloot Dr. Kelly Hübben een carrièreswitch te maken. Afgelopen januari stopte ze met haar werk als literatuurwetenschapper en begon ze haar bedrijf Lavanda Equestrian Services. Via haar bedrijf biedt ze lessen aan op haar eigen Barokke paarden. “Je hoeft je bij mij echt niet te bewijzen, je komt om te leren”, stelt ze.

Zelf gemist

De amazone begint haar verhaal: “Al sinds ik het me kon veroorloven heb ik een eigen paard gehad. Meestal wel meer dan één. Ik wilde graag het plezier dat ik met ze ervaar delen met anderen. Daarom besloot ik alles op zijn kop te zetten. Ik begon vorig jaar met de instructeursopleiding bij de NCSAH. Daar is niet alleen veel aandacht voor rijden en instrueren, maar ook voor werk aan de hand en longeren. Dat zijn voor mij belangrijke aspecten in de training van mijn paarden. Ik wil mijn klanten bieden wat ik zelf eigenlijk altijd gemist heb. Ik wilde namelijk leren om zo goed mogelijk te rijden voor mijn paard. Daarom was ik echt wel ambitieus in mijn rijden, al deed ik het gewoon hobbymatig.”

Opbloeien

“Mijn paard Ferro zorgoede bij mij echt voor een eye-opener. Hij kwam via een handelaar bij mij, dus ik wist niet helemaal wat zijn achtergrond was. Hij was een beetje stijf, maar in eerste instantie dacht ik: ‘Dat rijden we er wel uit’. natuurlijk werd dat alleen maar erger, dus ik ben vanaf het begin begonnen. Ik ben gaan onderzoeken waar het vandaan kwam. Om het op te lossen ben ik op zoek gegaan naar andere methodes dan het ‘er uit rijden’, waardoor ik dus uiteindelijk bij de NCSAH terecht kwam. Ondertussen heb ik hem 3,5 jaar en hij begint nu helemaal op te bloeien. Eerst was hij tegendraads en koppig omdat hij lichamelijke problemen had. We kwamen erachter dat hij heel snel last heeft van spierverzuring. Nu we dat weten, kunnen we er in de training rekening mee houden. Inmiddels is hij een heel lief lespaard en is hij ontzettend betrouwbaar.”

Idealistisch idee

“Ik ben mijn stal echt vanuit een idealistisch idee begonnen”, gaat ze verder. “Het paardenwelzijn staat bij mij centraal. Dat wilde ik ook mogelijk maken voor mensen die er hetzelfde in staan. Mensen die uit ethische overwegingen liever niet bij een manege gaan rijden, kunnen bij mij terecht. Ze leren op een verantwoorde manier paardrijden doordat ik ze ook kennis geef van biomechanica. Het theoretische gedeelte, waar op de manege niet vaak tijd voor is, ga ik wel mee bezig. Dat kan doordat er maar één à twee mensen per les meerijden. Ik wil mensen leren hoe ze de beste ruiter voor hun paard kunnen worden op dat moment. Ik wil ze niet ‘goed’ leren rijden, maar ik wil ze hun paard leren begrijpen en dat kan op alle niveaus.” [caption id=”attachment_192591” align=”alignright” width=”200”] Lavanda, de merrie waar het bedrijf naar is vernoemd.[/caption]

Bijzondere merrie

De onderneemoester heeft haar bedrijf vernoemd naar haar 5-jarige merrie Lavanda. “Zij belichaamt alles waar ik voor sta. Ze is vriendelijk, kalm en enorm sociaal. Maar eigenlijk heeft ze helemaal geen gemakkelijk lijf. Haar bekken staan een beetje scheef. Daarbij is ze ook nog eens heel erg voorzichtig en is de bang om fouten te maken. Daarom houdt ze zich soms een beetje in, waardoor ze strak wordt in haar bewedingen. Toch is Lavanda ook ontzettend zorgzaam. Als er een paard is met een gouden karakter, dan is zij het wel. Ik kan er iedereen op zetten en ze past zich direct aan. Ik heb echt onwijs veel respect voor haar.”

Iberische paarden

Alle paarden die bij Hübben op stal staan, zijn haar eigen paarden. “Dat betekent dat ze echt de allerbeste zorg krijgen die ik me maar kan veroorloven. Het zijn ‘toevallig’ ook allemaal Iberische paarden. Mijn stallen zijn gevuld met PRE’s en Lusitano’s. Dit komt omdat de kwaliteiten van deze paarden heel erg aansluiten bij hoe ik graag als ruiter wil rijden. Iberische paarden zijn over het algemeen heel gevoelig, maar wel eerlijk. Het zijn echt paarden die met je mee willen denken en die voor je willen werken. Ze hebben allemaal echt hun eigen persoonlijkheid. Eigenlijk alle Iberische paarden die ik ken verliezen hun koppie niet snel.”

Gemak en plezier

“Ik wil iedere ruiter die bij mij komt rijden leren om zelf de rol van paardentrainer te vervullen. Tijdens de lessen leer je om het paard centraal te stellen. Daarbij houd je rekening met wat het paard op dat moment nodig heeft van jou, want het paard is er niet voor jou. Als jij op een paard gaat zitten, dan moet je ervoor zorgen dat hij het met gemak en plezier kan doen. Dat is dan ook de reden waarom ik overal de tijd voor neem. De klok bepaalt niet wanneer een trainingssessie is afgelopen, dat doet de combinatie. Wanneer je een les bij mij boekt, duurt deze tussen de 35 en 60 minuten. Zo weet ik zeker dat we in alle rust aan het werk kunnen, en dat we kunnen afsluiten op een manier die prettig is voor zowel de ruiter en het paard.”

Eigen sportpaard

Voor haar opleiding aan de NCSAH kocht de amazone ook een 8-jarige Lusitano-hengst. “Omdat ik graag het sporttraject wilde volgen wilde ik graag een paard die fysiek wat meer mogelijkheden had. Normaal gesproken heb ik liever paarden die het wat moeilijker hebben om ze vervolgens correct op te leiden. Voor de opleiding moet ik wel sowieso naar het ZZ-licht, dus is het prettiger om met een paard de werken die het makkelijker doet. H-Eco (stalnaam Diego) is een droom om te rijden. Het is eigenlijk mijn paard, maar af en toe laat ik er ook wel eens lesklanten op zitten om ze te laten ervaren hoe gevoelig een paard kan reageren op gewichtshulpen. Diego heeft een fantastisch karakter. Hopelijk zitten we over twee jaar in het ZZ-licht, maar het is natuurlijk even afwachten wanneer de wedstrijden weer beginnen.”

Ambities en doelen

“Ik zou met mijn stal nog wel een klein beetje willen groeien, maar ik wil altijd kleinschalig genoeg blijven om een veilige omgeving te bieden voor mensen die kwetsbaar zijn. Denk aan mensen die onzeker zijn, mensen met angst of mensen met autisme. Ik vind het fijn om met dat soort mensen te werken. Zij die het moeilijk vinden om op een grote en drukke manege te functioneren, kunnen bij mij terecht. Ik hoef geen 70 paarden maar een stuk of 10-12 zou leuk zijn. Daarnaast wil ik me ook verdiepen in voedingsleer en werken aan de hand. In de opleiding krijg ik daar ook wel wat van mee, maar ik ben op dit moment nog niet ver genoeg om er les in te geven. Ten slotte wil ik ook graag mensen met een lichte handicap dagbesteding aanbieden op ons bedrijf. Het zou mooi zijn om zo een bijdrage te leveren aan de paardenwereld en aan de maatschappij”, besluit ze gedreven. Tekst: Femke Verbeek Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding en schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. Foto: Amy Cornelissen [adrotate group=”122”]