Afbeelding
De Hoefslag

Moniek Drost: “Ik houd van Benjamin om wie hij is”

Dressuur

Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan).

Advertisement
Moniek Drost was acht jaar geleden eigenlijk op zoek naar een Ijslander, maar uiteindelijk kocht ze een 3,5-jarige Appaloosa x NRPS zonder paspoort die net drie weken zadelmak was. Ze noemde hem Benjamin en ging de uitdaging van een jonge pony opleiden aan. Het was een hele weg met vallen en opstaan, maar de amazone kan nu echt met volle overtuiging zeggen dat ze een goed team zijn geworden. 

Een heel ander verhaal

Drost begint te vertellen over haar zoektocht naar haar droompaard. "Na verschillende verzorg- en bijrijd-paarden gehad te hebben ging ik zo'n 8 jaar geleden op zoek naar mijn eerste eigen paardje. Ik wilde heel graag een Ijslander, maar die kon ik niet echt vinden. Dus ben ik bij een stal gaan kijken voor een merrie en toen stond Benjamin, haar volle broertje, daar ook. Ik ben die merrie eerst gaan proberen, want zij was al een jaar onder het zadel. Alle knopjes zaten er al op, maar ik kon het toch niet laten om ook op Benjamin te rijden.€ Dit was echter een heel ander verhaal. "Hij was net drie weken onder het zadel en kende nog bijna niks. Het was voor mij meteen duidelijk. Ik vond hem écht leuker!€

Stippen

Benjamin is een Appaloosa x NRPS. "Ik heb hem helemaal bruin gekocht, want ik wilde absoluut geen witte pony. Maar inmiddels is hij toch bijna helemaal wit. Nu beginnen er wel wat meer grijze vlekken doorheen te komen, dus ik heb geen idee wat voor kleur hij over een paar jaar heeft€, lacht zijn amazone.

Onervaren

[caption id=”attachment_192826” align=”alignright” width=”300”] Moniek en Benjamin © Privébezit[/caption] Voordat Drost met haar paard aan de slag ging had ze nog helemaal geen ervaring met paarden doorrijden of überhaupt jonge paarden opleiden. "Ik heb wel eens op wat groenere paarden gereden, maar die waren echt al een stuk verder. Wat mij ondanks zijn onervarenheid meteen aansprak was zijn karakter. Hij is heel temperamentvol en doet vaak niet onder voor een clown. Af en toe kan ik hem ook achter het behang plakken, want hij is nogal snel op zijn teentjes getrapt. Maar, Benjamin wil altijd hard werken en daarom ben ik ook zo gek op hem. Aan de hand is hij wel heel makkelijk en ik kan er zo kleine kinderen mee wegsturen. Dan doet hij drie keer niks.€

Spijt

De amazone kreeg het eerste jaar zelfs bijna spijt van het feit dat ze een jonge pony had gekocht. "Als ik mijn voet in de beugel wilde doen kwam hij vaak omhoog of bokte hij de hele bak rond. Ik dacht echt €˜waar ben ik in vredesnaam aan begonnen'. Maar uiteindelijk werd het steeds iets beter en ging het tussen ons ook makkelijker. Het eerste halfjaar heb ik hem volledig zelf gereden zonder lessen te nemen. Ik wilde er eerst zelf uitkomen. Uiteindelijk ben ik wel wat lessen gaan volgen om zelf verder te komen, maar ook om ervoor te zorgen dat Benjamin wat braver werd. Hij was pas net zadelmak, dus het kwam vaak voor dat na 10 minuten rennen de hele pijp leeg was€, lacht de amazone.

Echte allrounder

[caption id=”attachment_192824” align=”alignleft” width=”300”] Moniek en Benjamin © Privébezit[/caption] "Ik heb hem nu ruim zeven jaar en gelukkig is hij wel wat braver geworden. We doen vaak mee aan een oefencross en daar hebben we allebei heel veel plezier in. Officiële dressuurwedstrijden rijden we ook en we mogen nu over naar het M2. Anderhalf jaar geleden begonnen we in de B, dus hij heeft zeker wat in zich. Springen vinden we ook leuk, maar het is een pony van 1.43m, dus tussen de paarden is dat wel een stukje lastiger. Het is dan meteen één meter met paarden-afstanden, dus dat wordt wel heel erg tricky. Hij springt nu alles en dat houd ik liever zo.€

Rare trekjes

Appaloosa's staan buiten hun opvallende vacht ook bekend om de rare trekjes. "Benjamin heeft die ook! Het kan zo zijn dat hij op de poetsplaats mega rustig stilstaat, maar dat hij zodra je opstapt bijna ontploft. Of dat hij op stal staat te stuiteren, maar hij zodra je opstapt niet meer vooruit wil. Appaloosa's zijn gewoon een beetje apart. Ik was een keer op wedstrijd en toen zei de jury: "Oh is het een Appaloosa? Hoe meer stippen, hoe meer problemen.€ Toen zei ik: "Ik heb ze nooit geteld, maar ik denk dat het er heel veel zijn€, vertelt de amazone vrolijk verder.  [caption id=”attachment_192821” align=”alignright” width=”300”] Moniek en Benjamin © Sylvana Dinjan[/caption]

Leren doorzetten

"Benjamin heeft mij echt leren doorzetten. Achteraf gezien heeft hij heel veel dingen die ik in eerste instantie helemaal niet wilde, maar zou ik niet anders willen. Voor hem had ik een hele brave pony die ook wel eens druk was of een keertje schrok, maar Benjamin kan vijf keer langs iets heen lopen en de zesde keer denkt hij dat hij vermoord wordt. Dan is het omdraaien, keihard wegrennen en de hele rambam. Op buitenrit vindt hij steeds iets anders eng. Kortom, hij is mega onvoorspelbaar en dat wilde ik eigenlijk niet.€

Van alle markten thuis

Toch heeft de bonte pony een heleboel pluspunten waardoor zijn amazone stapelgek op hem is. "Ik houd van hem om wie hij is. Hij kan ook heel lief en aanhankelijk zijn en dat maakt alle moeilijkheden meteen weer goed. Als hij aan het werk is, wil hij ook voor je werken. Wanneer hij heel schrikkerig is moet ik daar doorheen rijden en dan gaat ineens de knop om en loopt hij hartstikke mooi! Maar wat hem vooral zo leuk maakt is dat hij van alle markten thuis is. Crossen, springen, dressuur, zwemmen of buiten rijden, hij doet het allemaal.€

Voor altijd

[caption id=”attachment_192820” align=”alignleft” width=”300”] Moniek en Benjamin © Serita Fotografie[/caption] "Ik hoop dat ik ooit met hem in het Z1 rijd. Vroeger was mijn doel of droom om winstpunten in het M1 te rijden, maar binnen anderhalve maand waren we daar al doorheen. Toen dacht ik dat het M2 ook wel zou lukken, maar door de corona-maatregelen zijn we in deze klasse nog niet gestart. Ik denk dat wij het kunnen! Nu is het doel een winstpunt in het Z. Het was een hele weg met vallen en opstaan, maar ik kan nu echt met volle overtuiging zeggen dat we een goed team zijn geworden. Benjamin blijft bij mij tot hij stok en stokoud is€, besluit Drost vrolijk.  Tekst: Elaine Duurham

Foto:   Privébezit

 
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding