Afbeelding

Blog Sara Ouwehand: Ben je zélf wel over de rug?

Algemeen
Advertisement
Heikel punt: loopt je paard over de rug? Hoe zie je dat? Belangrijker; hoe voel je dat? Het ruggebruik van een paard krijgt (gelukkig) een hoop aandacht. Steeds meer zelfs. Toch mis ik iets in deze gesprekken. Een ontbrekende schakel die de beweging van het paard kan (af-)maken of breken. Mag ik aan u voorstellen: de ruiter. Laat jij als ruiter de beweging doorkomen? Concreter: ben je zélf wel over de rug? Paarden worden vaak geblokkeerd in de middenhand. En wat heet toeval, daar zit de ruiter meestal ook. Dus hoe zit dat nu eigenlijk met die ruiterrug? Loslaten, dat was het. Maar hoe?
Een mobiele onderrug is noodzaak voor een goede zit
De start van een losse ruiterrug ligt bij de zitbeenknobbels. Geen onderdeel van de rug, wel een cruciale schakel in het gebruik daarvan. Zitbeenknobbels moeten in beweging zijn, altijd. Dat is essentieel als je de beweging van je paard wilt volgen. En, nu komt het, in het mobiel houden van je onderderrug. Een mobiele onderrug is noodzaak voor een goede zit. Maar hoe bewegen ze dan, die zitbeenknobbels? Stel je voor, ze gaan aan de wandel. Kleine voetjes onder iedere knobbel en ze lopen met de beweging van je paard mee. Werk subtiel, volg vanuit je botten en gebruik weinig spieren. Maak je te grote bewegingen, dan ga je waggelen. Misschien een leuk gezicht voor de omoestanders, maar minder prettig voor je paard. Blokkeren van deze lopende beweging in je zit? Nooit. Dus ook niet bij het maken van een overgang terug. Ze blijven een lopende beweging maken. Dus ook voor je zit geldt: voorwaarts denken!
‘Weet dat de diepe buikspier, de transversus abdomnius, je echte vriend is.’
Recept voor een losse middenrug: draag jezelf correct. Train hiervoor alsjeblieft de juiste buikspieren. Bespaar je de lijdensweg naar een sixpack. Een sixpack zorgt níet voor een ontspannen, elastische stabiliteit. Training van deze oppervlakkige buikspieren maakt stabieler, maar door de verkorting van de spieren ook stijver. En dat willen we niet. Trouwens, als je de oppervlakkige buikspieren gebruikt, trek je je bekken uit positie. Ook niet handig. Dus ontdek liever de diepe buikspier, de transversus abdomnius, en weet dat dit je echte vriend is.

Nageven

Eindstation van je wervelkolom: de atlas. Daar waar je schedel op je wervelkolom rust. Bron van veel klachten in dit gebied: spanning op de kaakgewrichten. Terwijl we massaal onze kiezen op elkaar zetten bij moeilijke dingen. En laat paardrijden nu bepaald geen makkelijke sport zijn. Hoe maf het ook klinkt, er is winst te behalen in het kaakgebruik van ruiters. Zeker als je weet dat je kaken je lage onderug/bekkengebied spiegelen. Voor de niet overtuigoede lezer: zet je kaken eens hard op elkaar en voel wat er in je onderrug en bekken gebeurt. Verzachting van je kaken geeft indirect ruimte aan je rug. Nageven dus, ook voor ruiters.

Spiegelen

We tellen op, waar kwam die losse ruiterrug nou vandaan? Zie hier drie belangrijke ingrediënten: voorwaarts denken, correct dragen en het ontspannen van de kaken. Doet me denken aan dat spiegelen. Het zijn soms net paarden, die ruiters. Sara Ouwehand is initiatiefneemoester van www.ruiterpilates.nl, start haar Haflinger ZZ-zwaar en loopt verwonderd rond in de paardenwereld. [adrotate group=”52”]
Afbeelding