Dénilynn Kamp: “Je moet je paard blijven helpen en het blijven uitleggen”

8 augustus 2020, 00:00 Algemeen Advertisement Dénilynn Kamp helpt via haar bedrijf Equi-Lynn paardeneigenaren op weg. Ze beleert paarden en helpt met (rijtechnische) problemen. “Ieder paard is anders, maar er zijn toch wel wat veelvoorkomende problemen die regelmatig terugkomen”, vertelt ze.

Zelf trainen

De amazone groeide op tussen de paarden. “Het werken in de paarden leek me daarom altijd al fantastisch”, licht ze toe. “Dat was wat ik kon en wat ik wilde. Maar ja, de paardenwereld is best breed. Dus wat ga je dan doen? Ik heb eerst de opleiding paardenhouderij gevolgd maar kwam erachter dat dat niet helemaal bij me paste. Ik liep stage op een manege en hoewel ik het leuk en gezellig vond met de klanten, wilde ik toch liever graag zelf paarden trainen.”

Niets te verliezen

Kamp ging op zoek naar een andere stageplek die beter bij haar paste. Ze kwam terecht bij Annemarie van der Toorn, waar ze ging werken en leren. “Daar volgoede ik uiteidndelijk ook de opleiding instructeur Paard en Gedrag bij Annemarie. Tijdens het werken nam ik al heel snel dingen over en mocht ik ook vrij veel zelfstandig doen. Toen de locatie waar zij zaten verkocht werd kreeg ik de keuze om mee te gaan naar het nieuwe bedrijf. Toch heb ik er op dat moment voor gekozen om voor mijzelf te beginnen. Vanaf dat moment werkte ik jaren samen met Suzanne Ouddijn van Equinologica. Dat was echt een hele fijne samenwerking. Ik woonde in de tijd dat ik begon met mijn bedrijf nog thuis en had dus eigenlijk niets te verliezen. Zo ben ik maar gewoon gaan kijken hoe het ging.”

(Opnieuw) inrijden

“Mensen die op het trainingscentrum kwamen en die bij mij in de buurt kwamen vroegen al vaker of ik ze thuis ook kon helpen”, gaat de amazone verder. “Het groeide zoveel dat het niet meer als ‘erbij’ kon. Nu help ik een hele hoop eigenaren met van alles. Ik ben voornamelijk bezig met het rijden. Daarbij ligt de focus op het inrijden en het opnieuw inrijden van paarden.” In haar werk ziet Kamp veel paarden voorbijkomen die het stempel ‘probleempaard’ dragen. “Het leukste is om zo’n paard zo ver te krijgen dat hij weer vertrouwen in de mens krijgt. Je begint onderaan de ladder en klimt stapje voor stapje omhoog.”

Vertrouwen

Daarbij is het vooral de kunst om het rustig aan te doen, vindt de trainster. “Sommige paarden hebben absoluut geen idee wat we nou eigenlijk van ze proberen te vragen. Je begint met het aanleren van iets, en vervolgens ga je dat trainen en bevestigen. Daarbij moet je paarden blijven helpen en het blijven uitleggen. Je zorgt dat je de trainingsmethode altijd per paard afstemt. Blijf niet te lang hangen in dingen die niet werken, want dan kan je juist het vertrouwen weer verliezen. Ieder paard is anders maar toch zijn er wel veelvoorkomende problemen. Veel paarden zijn fysiek gewoon niet in orde. Wij als mens kunnen het zeggen als we pijn hebben, maar een paard moet dat via een omweg doen. Sommigen staan alleen een beetje zielig te kijken, anderen gooien je er direct af wanneer je op probeert te stappen. Vaak missen we veel signalen.”

Eigen baas

Naast dat ze veel paarden voor en met anderen traint, heeft Kamp ook nog drie eigen paarden thuis staan. Ze vertelt: “Daaronder is een Shetlander die al 30 jaren meedraait. Ook heb ik een 13-jarige NWR Welsh waarmee ik cross. Hij is heel braaf en gaat overal mee naartoe. Van dezelfde fokker heb ik ook een 2-jarig hengstje. We gaan zien wat hij gaan doen. Eerst mag hij lekker uitgroeien, hij krijgt alle tijd. Hij is nu al wel echt ontzettend braaf. Het scheelt voor mij enorm dat ik eigen baas ben, dus dat ik gewoon in kan plannen wanneer ik naar mijn eigen paarden wil.” Krijgt ze dan nooit genoeg van al die paarden? “Soms denk je ‘s ochtends wel even: daar gaan we weer. Maar eenmaal op stal geven de paarden zo’n positieve energie dat ik de dag weer vol goede moed aanga.”

Krachten bundelen

Sinds kort werkt Kamp samen met Lotte van Rosevelt van Trainingscentrum het Paardenkompas. “De paarden die we intern hebben staan trainen we samen. Zij doet vooral veel vanaf de grond en ik meer in het zadel. Daardoor bundelen we onze krachten. Als je tegen een probleem aanloopt waarvan je niet helemaal weet wat je ermee aan moet, dan kun je de ander inschakelen. Zo delen we onze ervaringen op een leuke en positieve manier. Dat laatste is wat ik ook heel fijn vond aan de opleiding bij Annemarie. Iedereen wilde elkaar graag helpen. Dat vond ik echt een hele goede sfeer, we vulden elkaar goed aan. “

Goede start

“Mijn doel voor de toekomoest is om nog meer paarden te helpen”, klinkt ze gedreven. “Ook wil ik ruiters en amazones wegwijs maken in het rijden, waarom je bepaalde dingen wel of juist niet moet doen. Daarbij hoop ik nog heel veel jonge paarden een goede start te geven. Het zadelmak maken is echt een proces wat je goed moet doen. Daar wordt het paard echt voor zijn leven getekend. natuurlijk kan er een keer iets mis gaan, maar eigenlijk moet het voor 100% goed gebeuren. Dan kunnen zoveel mogelijk paarden en eigenaren lol hebben en positive energie en moed verzamelen. Dat is het uiteindelijke doel!”, sluit Kamp vrolijk af. Tekst: Femke Verbeek Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. Foto: Privébezit Dénilynn Kamp