Mireille ten Have en Jackson
Mireille ten Have en Jackson Foto: DigiShots

Mireille ten Have: “Diep in mijn hart ben ik geen dressuuramazone”

Sport

Mireille ten Have lijkt een doorgewinterde dressuuramazone, maar stiekem ligt haar passie bij het springen. Ze trok daarom afgelopen week de stoute schoenen aan en maakte ze na veertien jaar weer een sprongetje. Dit deed ze met de dressuurgefokte Jackson (v. Bordeaux), waarmee ze ZZ-Licht start. 

Advertisement

Betrokken blijven

Mireille is jurylid, instructeur, FEI-steward, I&R-controleur en federatievertegenwoordiger. Als FEI-steward zorgt ze ervoor dat internationale wedstrijden en evenementen goed en veilig verlopen, voor zowel de ruiters als de paarden. Een steward helpt voorkomen dat overtredingen en onregelmatigheden plaatsvinden en grijpt in wanneer dit toch voorkomt. Hierbij richt Mireille zich op het moment vooral op dressuur, maar daar komt binnenkort verandering in. “Ik ga eind april beginnen met de stewardopleiding voor het springen! Dat is wel hetgeen dat ik over een paar jaar écht wil gaan doen. Ik ben ondertussen 54 en kan zeker nog wel een paar jaar blijven paardrijden, maar ik kan niet zo veel blijven rijden als ik nu doe. Ik wil bij de sport betrokken blijven, dat vind ik gewoon heel belangrijk. Dit is voor mij dé manier om dat te doen. Met het springen erbij ben ik in de toekomst veel meer inzetbaar voor grotere evenementen”, vertelt ze.

“Het kriebelt nog altijd”

“De laatste jaren heb ik mij vooral op dressuur gericht, maar in het verleden heb ik bij de pony’s veel eventing gereden en gesprongen. Begin jaren 90 ben ik in Duitsland op een handelsstal terecht gekomen en daar werd eigenlijk alleen maar dressuur gereden. Het springen ging daarom een beetje naar de achtergrond. Sindsdien heb ik het ook niet meer echt opgepakt. In 2008 heb ik wel nog een half jaar het paard van een kennis gereden. Dat was een springpaard, dus toen heb ik wel wat sprongetjes gemaakt en wat wedstrijdjes gereden. Het springen kriebelt nog altijd, dat is nooit weggegaan. Soms lopen dingen gewoon zo, waardoor ik dressuuramazone ben geworden. Diep in mijn hart ben ik dat helemaal niet.” Mireille reed al 33 paarden naar het Z2 of hoger en met haar huidige paarden Encanta Karla (v. Vivaldi) en Karim (v. Charmeur) rijdt ze Intermediaire II en Lichte Tour. 

Onder begeleiding

“Het springen met Jackson begon eigenlijk als een lolletje. Jackson is niet van mij zelf, maar van Marjan Dolman. Haar dochter Anouk springt ook met Jackson, maar dan gewoon thuis voor de training. Zij heeft hem ook wel eens op een wedstrijdje uitgebracht. Mijn liefde voor springen kwam ooit ter sprake en toen zij Marjan “Je hebt toch een springpaard staan, doe het dan!”, en zo gezegd zo gedaan. Ik wilde het niet meer alleen doen, dus ik heb mijn oude instructrice Anette Elmendorp erbij gehaald. Ik doe het wel echt onder begeleiding, zodat ik ook echt netjes ga springen en niet zomaar wat doe. Dat oog voor de hindernis is echt weg na al die tijd! Ik heb natuurlijk wel het voordeel dat Jackson dressuurmatig heel goed voor elkaar is. Ik kan heel makkelijk een ophouding maken en schakelen.”

Afwisseling

“Het was echt heerlijk om weer te doen. Ik kon ook echt niet wachten! Het is hartstikke leuk om het weer op te pakken en wil het voorlopig ook echt blijven doen, want ik heb als doel gesteld om ooit nog eens een parcours van 60 cm ofzo te springen. Ik moet daarbij wel kijken hoe het gaat. Ik wil niet dat het ten koste gaat van het paard en wil niet als een of andere stuntpiloot door dat parcours heen vliegen”, lacht Mireille. ”Ik heb niet de ambitie om echt weer op niveau te gaan springen, maar wil echt dat stukje ‘lol met je knol’ weer terug. Ik vind dat paarden afwisseling nodig hebben, en ruiters ook. Even wat anders dan altijd alleen maar dressuur rijden. Ik kan echt niet wachten. Ik vind het gewoon zó leuk!”

“Het levert alleen maar winst op”

“Jackson loopt op vreemd terrein wel eens een beetje met de rem erop. Ik merk nu met springen dat hij een stuk losser wordt en dat is voor hem ook alleen maar goed. Hoe meer ‘rare’ dingen hij ziet, zoals nu bijvoorbeeld hindernissen, hoe beter het voor hem is. Daar leert hij heel veel van en het levert alleen maar winst op. Ik denk ook dat het goed is dat je als ruiter iets vrijer kunt zitten. Veel dressuurruiters zitten best krampachtig en durven niet eens over een balkje. Je ziet dat iemand die springt, al is het alleen voor de afwisseling, gewoon losser en vrijer op het paard zit. Ik denk dat dat voor jezelf als ruiter heel veel voordelen heeft. Daarnaast vinden Jackson en ik het allebei heel erg leuk om te doen en dat is natuurlijk het aller belangrijkste, dat plezier hebben”, sluit Mireille af. 

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan  

Foto: DigiShots