Annet Coremans: “De eventingsport is een stuk gemoedelijker”

Met de paplepel

“Mijn vader rijdt nog steeds en mijn moeder heeft altijd gereden. Het is er dus echt met de paplepel ingegoten. Op mijn zesde ben ik begonnen op een manege. Daar heb ik ongeveer een jaar gelest, om de basis te leren.” Daarna kregen Annet en haar zusje een pony.

“We hebben die pony toen een tijdje gedeeld, maar hij was nog erg groen. Dat werd hem niet voor ons, twee onervaren meiden.” Het was al snel duidelijk dat Annet de springsport in wilde. “Ik ben altijd al wel een springruiter geweest, dus ik kreeg toen ik groot genoeg was een C-pony met veel springervaring. Met hem reed ik mijn eerste KNHS-wedstrijden.” De twee startten tot en met het L. “In 2018 reden we toen nog de Hippiade in de B. We werden toen derde.”

Toen Annet te groot werd kwam er een jonge D-pony die weinig kende. “Die heb ik zelf opgeleid en hij was de eerste pony waar ik eventing mee reed. Toen ik de andere pony’s reed wilde ook al wel eventing gaan rijden, maar dat is er toen niet van gekomen. Dat kwam denk ik, omdat we vaak ook paarden van mijn vader bij ons hadden als we op wedstrijd gingen. Dan waren springwedstrijden simpelweg praktischer. Eventingwedstrijden vond ik wel al heel interessant hoor!”

Overstap naar eventing

“Toen ik een jaar of 13 was heb ik mijn moeder uiteindelijk kunnen overtuigen om de overstap te maken. Ik ben best een perfectionist als het gaan om paardrijden. Ik wil eigenlijk dat alles gelijk goed gaat en dat verwachtte ik dus ook van mijn eerste eventing wedstrijden. Ik had verwacht dat ik dus eerst mijn dressuurproef zou rijden, vervolgens zou springen en daarna de cross zou rijden. Maar tijdens mijn eerste wedstrijd had mijn pony geen ijzers, ik kon dus geen stiften draaien en het was best glad. Mijn pony raakte het vertrouwen kwijt, waardoor we het springparcours niet rondkwamen. We mochten de cross dus niet rijden, en dat was wel balen.”

Paarden

“Gelukkig hebben we ons de wedstrijd daarna kunnen herpakken en gewoon de cross kunnen rijden.” Inmiddels heeft Annet de overstap gemaakt naar de paarden. “Eind 2022 is mijn pony verkocht naar Amerika en kwam Guusje bij ons op stal. Vooral bij het springen merk je dat het er bij de paarden serieuzer aan toe gaat. Daar is iedereen echt wel een concurrent van elkaar. Bij de eventing is het een stuk gemoedelijker.”

Guusje

“Guusje (v. Cassini Boy Junior) is een twaalfjarige merrie. Ze is gefokt door mensen uit Groningen, waar we nog steeds contact mee hebben. Guusje heeft een tijd als vier- en vijfjarige hier op stal gestaan en werd toen gereden door mijn vader. Ze werd toen klaargemaakt voor de merrietest en dat ging heel goed, waarna mijn vader haar een paar keer heeft uitgebracht. Ze zijn toen volgens mij tot het L gekomen, maar ze liep een blessure op. Ze is toen teruggegaan naar haar eigenaren en heeft daar meerdere veulens gekregen.”

Haar eigenaren namen weer contact op met Annet haar vader, omdat Guusje niet meer makkelijk drachtig werd. “Ze wilden dat ze weer de sport in zou gaan, maar daar zochten ze nog iemand voor. Guusje kwam dus weer bij ons, zodat mijn vader haar weer op kon pakken en er een geschikte ruiter voor kon vinden. Ze had natuurlijk zes jaar stilgestaan door de veulens. Dit gebeurde allemaal in de periode dat ik de overstap maakte van de pony’s naar de paarden, dus ik zocht een paard.”

Geen fan

“Mijn vader zei al gelijk dat Guusje een leuk paard voor me kon zijn, maar ik was niet gelijk fan van haar. Ze zag er echt uit als een fokmerrie. Ze had een buikje en zat dik in haar haar. Ze was echt een schat hoor, maar doordat ze zes jaar in het land had gelopen had ze weinig manieren én geen bespiering. Uiteindelijk wist mijn vader me over te halen om haar een aantal keer te rijden en te gaan oefenspringen. Als ik het daarna nóg niets vond, ging hij op zoek naar een andere ruiter. Tijdens het oefenspringen ging het super goed en ze gaf me heel veel vertrouwen. Toen heb ik gezegd: ‘Dit moet hem dan toch maar zijn’. Ik ben super blij mee en ben mijn vader dankbaar dat hij in de gaten had dat Guusje zo goed bij mij past.”

Toekomst

“Ik wil volgend seizoen L-eventing met haar gaan starten en het zou heel erg gaaf zijn als we volgend jaar in het 1.10m op Indoor Friesland mogen rijden. We springen nu 1.00m en dat gaat best wel lekker. Ik hoop dat we deze winter nog wat stappen in kunnen maken en als we dan daarna op Indoor Friesland in het 1.10m mogen starten, zou dat echt heel gaaf zijn.” Annet is trots. “Guusje en ik zijn nog geen jaar een combinatie en we zijn al een heel cross-seizoen achter de rug. Ze pakt het allemaal super snel en makkelijk op. Het is echt genieten met haar!”

Bron: De Hoefslag, overname zonder bronvermelding en schriftelijke toestemming via hoefslag@mphorses.nl is niet toegestaan

Foto: Skerp fotografie