Esmee Helling: “In ons hoofd hadden we al afscheid genomen en opeens mocht hij mee naar huis”

Groningen

“Na een tijdje zonder paard te zijn geweest, vond mijn moeder het een goed idee om te kijken naar een nieuwe”, steekt de amazone van wal. “Ze kwam via marktplaats in contact met iemand die misschien wel een leuk paard voor mij had staan. Hij stond nog niet lang bij haar op stal dus ze kon niet veel informatie even, aan de hand van een heel klein fotootje ben ik met mijn ouders naar Groningen gereden om Sirius te bekijken.”

Wauw-gevoel

Ondanks dat de amazone weinig over de 172M-hoge ruin wist, viel ze bij de bezichtiging op slag voor hem. “Toen we Sirius zagen waren mijn moeder en ik meteen verliefd. Het was voor ons een gigantisch zwart paard met vier witte voetjes en hele vriendelijke ogen. Ik mocht hem proefrijden en naast een rondje over de hoefslag rijden kon hij nog niet zoveel, wel had ik meteen een ‘wauw-gevoel’! De week erna werd hij goedgekeurd en kwam hij bij ons op stal.”

Motivatie

Omdat Helling altijd gesprongen had met haar vorige pony en paard, was ze niet heel bekend met de dressuursport. “Wel had ik meteen de motivatie om Sirius zo goed mogelijk op te leiden. Al kwam ik erachter dat dit nog best lastig is, vooral als je nog niet veel ervaring hebt hiermee. Dit was het moment dat ik in contact kwam met Ton de Kok, van Stal de Kok.”

Basis

Helling en haar moeder besloten vervolgens de ruin een tijdje in training te zetten. “Dit is een hele goede beslissing geweest, ik kreeg hele fijne begeleiding en mede daardoor een super goede band met Sirius. Dit heeft ook zeker voor een goed basis gezorgd. Omdat het zo goed ging ben ik begonnen met wedstrijden rijden. Sirius vindt wedstrijden geweldig, hij laat zich graag zien. Hierdoor gingen we vlot de klassen door.”

Grootste droom

In 2015 kwam Hellings’ grootste droom uit: “Mijn ouders hadden een boerderij gekocht en de paarden konden aan huis staan. Dit vond ik natuurlijk geweldig, de paarden konden heerlijk de hele dag buiten staan en ik kon rijden wanneer ik wilde. Ook ging ik op zoek naar een instructrice in de buurt en hierdoor kwam ik Jolanda de Pijper tegen. Jolanda kwam langs om een proefles te geven. Bij ons staan er koeien langs de bak en Sirius was niet bekend met koeien. Hierdoor was de eerste les voor mijn gevoel verschrikkelijk, want ik kreeg hem niet eens de bak door. Na deze proefles is Jolanda niet meer weg te denken en heeft ze ons super goed begeleid en gebracht waar we nu zijn.”

Vasculitis

Helaas kreeg de combinatie na twee jaar een zware tegenslag te verduren. “In 2017 kreeg Sirius last van allemaal plekken op zijn benen, het leek voor ons gevoel op mok. Omdat het niet verbeterde lieten we de dierenarts ernaar kijken. Ook de dierenarts zei dat het mok was en we kregen er een zalfje voor. Ook hierdoor verbeterde het niet en zijn been werd dikker en dikker. Uiteindelijk werd er een biopt genomen en de uitslag was vasculitis. Mijn moeder en ik hadden geen idee wat dit was en hadden er eigenlijk ook nooit van gehoord. De dierenarts liet ons weten dat het misschien verstandig was om hem in te laten slapen. Dit kwam bij ons als een klap binnen. Hij was verder zo’n gezond jong paard, hoe kunnen wij hem nou laten gaan? Eigenlijk hebben we meteen de keuze gemaakt om er alles aan te doen wat mogelijk is. Mijn vader heeft een stapmolen gebouwd, want beweging was belangrijk. Er kwam een trilplaat en mijn moeder en ik waren tot laat in de avond bezig om hem beweging te geven.”

Afspraak

Ondanks de maatregelen, kwam er geen verbetering in de situatie. “Zijn been werd nog dikker dan het al was en hij begon kreupel te lopen. Mijn moeder en ik hebben altijd gezegd: ‘het is klaar als hij last krijgt’. We hebben contact opgenomen met onze dierenarts om nog een laatste keer te bekijken of er iets mogelijk is. Helaas wisten ze op de kliniek ook niks meer te bedenken wat hem zou kunnen helpen. Hierna hadden we de afspraak gemaakt om Sirius in de zomer van 2021 in te laten slapen.”

Tranen van geluk

Toch gebeurde het onverwachtste op de dag dat het inslapen gepland stond. “Mijn moeder werd gebeld door de dierenarts dat Sirius zijn been dunner was geworden. Eigenlijk konden we het niet geloven en gingen we met het hele gezin naar de kliniek, toch nog met het idee om Sirius in te laten slapen. Aangekomen bij de kliniek haalde de dierenarts Sirius uit stal en tot ons ongeloof was zijn been dun. Tranen van geluk maar ook van verwarring. In ons hoofd hadden we al afscheid genomen en nu ging hij opeens mee naar huis.”

Genieten

Ondertussen is het een jaar later en gaat het nog steeds goed met de ruin. “Het is voor ons een geweldig wonder dat hij nog bij ons mag zijn. Momenteel ben ik intens aan het genieten van Sirius, elk ritje voelt als een cadeautje. Ook zijn we weer actief in de wedstrijdsport. Verder heb ik zoveel fijne en kundige mensen om mij heen die ons overal bij ondersteunen. Zo ook dankzij mijn zadelfitter Jolanda van der Leeden van Zin-Tuig en mijn hoefsmid Arjen Macleane, mede door hun kundigheid houd ik Sirius zo goed mogelijk in vorm.”

Kwaliteit

“Sirius zijn kwaliteit is dat hij altijd voor je door het vuur gaat. Hij wil altijd met je meewerken en zet zijn beste beentje voor. Ook is hij altijd vrolijk en gewoon een heerlijk paard om te hebben. Ik zou wel meer van dit soort paarden op stal willen hebben staan.”

Doorzettingsvermogen 

De amazone is het meest trots op het doorzettingsvermogen van de combinatie. “Ook al hebben we zoveel tegenslagen gehad. Vorige week heb ik mijn laatste wedstrijd gereden in het Z2, hierbij zijn we eerste geworden met 69,57% en 70,14%. Ik moet zeggen ik moest wel een traantje laten hoor. Nu zijn we aan het trainen voor het ZZLicht en dit pakt Sirius goed op. Het zou supergaaf zijn om het hoogst haalbare te behalen, maar alleen als Sirius en ik het beide leuk blijven vinden. Buiten de wedstrijden geniet ik ook enorm van buitenritjes en dit ga ik ook zeker blijven doen. Mede dankzij de enorme steun van mijn ouders is Sirius nog in mijn leven en daar ben ik ze ook intens dankbaar voor”, sluit ze af. 

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via hoefslag@mphorses.nl is niet toegestaan. 

Foto: Privébezit