Alexandra Warmerdam en Quincaenero
Alexandra Warmerdam en Quincaenero Foto: PW Photographs

Alexandra Warmerdam over PRE-hengst Qing: “Hij heeft een grote mond, maar is eigenlijk heel gevoelig”

Dressuur

Toen Alexandra Warmerdam een jaar geleden op zoek ging naar een nieuw dressuurpaard, kwam ze bij de nu vierjarige PRE Cartujano-hengst Quincaenero (v. Quincaenera) uit. Na hem in Spanje te hebben bezichtigd bij zijn fokker, nam Alexandra de stap om de goedgekeurde hengst naar Nederland te halen en hem hier verder op te leiden. 

Advertisement

“Hij leek één van de vele witte PRE’s”

“Ik heb Qing een jaar geleden als driejarige, net goedgekeurde hengst gekocht”, steekt Alexandra van wal. “Ik was op zoek naar een nieuw dressuurpaard en heb altijd al een voorkeur gehad voor breder gebouwde paarden, waardoor ik besloot om ook bij de PRE’s te kijken. Ik heb meerdere paarden bekeken en laten keuren, maar dat werd telkens niks. Qings advertentie sprak me in het begin helemaal niet aan, omdat ik eigenlijk het liefste een vos wilde en de foto’s van Qing heel slecht waren. Hij leek gewoon één van de vele witte PRE’s. Het enige dat me aansprak was zijn grootte, dus ik besloot toch een berichtje te sturen.”

Bezichtiging

“Zo’n twee weken later kreeg ik goede foto’s en video’s doorgestuurd, waarop hij er heel anders uit zag. Toen wist ik dat ik hem in het echt wilde zien. Ik ben naar Spanje gevlogen om hem bij zijn fokker te bezichtigen. Ik heb daar zijn vader, neven en kleine zusje gezien. Dat was echt een hele fijne ervaring. Zij hebben hem met de beste bedoelingen verkocht en deden het niet alleen maar om het geld. Ze wilden echt dat hij goed terecht kwam.”

Verlatingsangst

“Het enige nadeel was dat hij nog nooit ergens anders was geweest dan thuis. Hij is daar geboren en opgegroeid, wat voor hem natuurlijk ontzettend fijn moet zijn geweest, maar daardoor vond ik het wel spannend om te zien of ik gemakkelijk een band met hem zou kunnen opbouwen en of hij geen verlatingsangst zou hebben. Ik wist dat hij veel tijd nodig zou hebben, maar hij heeft een hart van goud, dus mijn moeder heeft me uiteindelijk kunnen overtuigen om het toch gewoon te doen.”

“Hij heeft een heel klein hartje”

“De eerste paar dagen dat hij bij mij was, was hij enorm aan het brullen. Maar toen hij eenmaal door had dat hij goed verzorgd werd en er niks aan de hand was, was het goed. Hij is echt een macho en hij weet ook zeker dat hij hengst is, maar hij heeft een klein hartje. Als je hem ziet met zijn enorme nek en schofthoogte van 1,72m lijkt hij heel stoer, maar dat is hij eigenlijk niet. Hij kan op de poetsplaats gewoon naast merries, ruinen of andere hengsten staan. Hij heeft wel eens een grote mond, maar is eigenlijk heel gevoelig. Ik ben soms misschien ook een beetje te lief voor hem, omdat hij altijd zo zijn best probeert te doen.”

Wedstrijden

De combinatie traint momenteel nog op B/L-niveau, maar de jonge hengst pakt nieuwe oefeningen al gemakkelijk op. “Hij pakt nieuwe dingen heel goed op, maar zijn lichaam is nog heel erg aan het veranderen, waardoor hij nog wat moeite heeft om zijn balans en evenwicht te houden. Daarom heb ik er ook voor gekozen om nog niet op wedstrijd te gaan. Hij moet eerst goed uitgegroeid zijn en aan zijn lichaam wennen, voordat we die stap maken. Hij is gelukkig wel écht bomproof, dus dat scheelt alvast voor als hij klaar is om op wedstrijd te gaan!”

“Er zit geen druk achter”

“Ik wil proberen zo ver mogelijk met hem te komen, maar dat mag niet ten koste gaan van plezier maken. Ik zou het leuk vinden om de Prix St. Georges of zelfs hoger te halen, maar als hij dat niet kan, dan ben ik ook blij met buitenritjes. Er zit totaal geen druk achter, dus we zien wel waar het schip strandt!”, sluit ze af. 


Foto: Marissa Hoorn 

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via hoefslag@mphorses.nl is niet toegestaan.

Foto’s: PW Photographs en Marissa Hoorn 

Afbeelding