Charity Arents en Alano
Charity Arents en Alano Foto: Nicky Koopmans Photography

Charity Arents: “Het eerste jaar kon ik niks met hem, maar nu vraag ik me af wat ik zonder hem moet”

Sport

Charity Arents en haar vijfjarige Haflinger-ruin Alano hebben allesbehalve een gemakkelijk start gehad, waarna Charity de jonge ruin zelfs te koop heeft aangeboden. Ondanks de vele tegenslagen heeft ze uiteindelijk toch besloten hem zelf te houden en door te zetten. Nu de combinatie de stijgende lijn te pakken heeft, dressuren, springen en crossen ze met veel plezier. 

Advertisement

“Ik kon hem niet laten staan”

Na drie jaar lang een pauze te hebben gehad van de paardensport, kwam Charity vier jaar geleden Alano tegen. “Ik kwam hem op Marktplaats tegen en toen viel mij meteen op hoe mager hij was voor een jaarling; ik kon zijn ribben tellen. Ik vond het heel zielig en kon hem zo niet laten staan. Ik wist dat ik de hulp van mijn vader nodig zou hebben, omdat het me met school en werk te veel zou zijn om in mijn eentje voor hem te moeten zorgen. Mijn vader bood zijn hulp aan, dus toen zijn we bij Alano gaan kijken”, vertelt ze.


Foto: Privébezit

“Het verliep zeker niet vlekkeloos”

“Toen ik hem voor het eerst in het echt zag, was hij wel iets voller dan op de foto, maar ik vond hem nog steeds wat aan de magere kant. Uiteindelijk bleek dat dat kwam door de droes die hij destijds had. Ik heb daarom gewacht tot hij uit quarantaine mocht en tot hij gecastreerd was, voordat ik hem kocht. In totaal zaten er zo’n twee maanden tussen de eerste bezichtiging en de dag dat ik hem daadwerkelijk heb opgehaald, dus het verliep zeker niet vlekkeloos”, lacht ze.

“Ik kon niks met hem”

De combinatie heeft ook geen gemakkelijke start gehad. “In zijn eerste levensjaar heeft hij drie verschillende eigenaren gezien voordat hij bij mij kwam. Hij was daarom ook wat terughoudend richting mensen. Het eerste jaar kon ik echt niks met hem; hij beet, trapte en sleurde mij mee. Toen hij twee jaar oud was, heb ik hem zelfs te koop gezet. Ik vond het niet meer veilig, aangezien er bij ons op stal ook kinderen rondlopen en er mensen zijn die geen ervaring hebben met dit soort paarden.”

Verandering

Nadat de eerste potentiële koper van de koop afzag vanwege zijn schofthoogte, ging er een knop om. “Ik vond het in eerste instantie jammer dat de verkoop niet doorging, omdat ik er een heel goed gevoel bij had. Maar op de één of andere manier is er sinds dat moment iets veranderd bij zowel Alano als mij. We groeiden steeds meer naar elkaar toe en de einstand is dat hij nu al vier jaar bij mij is! Naar mij toe is hij heel lief en braaf. Ik ben van mezelf erg rustig, en merk dat hij op mensen met een hoge energie minder goed reageert. Dat maakt hem wat eenkennig en wantrouwend richting mensen bij wie hij zich niet fijn voelt. Je moet heel stevig in je schoenen staan en consequent zijn om met hem om te kunnen gaan.”

De tijd nemen

Hoewel Charity er over na heeft gedacht om het beleren uit te besteden aan iemand met meer ervaring, heeft ze er uiteindelijk toch voor gekozen om het zelf te doen. “Ik was heel bang dat het mis zou gaan, omdat Alano enorm eenkennig is en het moeilijk vindt om vreemden te vertrouwen. Ik ben daarom toen hij drie was heel langzaam begonnen met beleren. In het begin hebben we alleen maar grondwerk gedaan en ik heb er denk ik wel een jaar over gedaan om hem zadelmak te maken. Alano vindt het heel moeilijk om zijn lichaam correct te gebruiken, dus ik vond het belangrijk dat hij genoeg tijd en ruimte kreeg om zich daarin op zijn eigen tempo te ontwikkelen. Het duurde misschien wat langer, maar dat was voor ons wel een hele fijne manier.” 

Basis

Het concept van veel tijd nemen is iets dat Charity tot op de dag van vandaag doorvoert in haar trainingen. “Ik vind Alano zelf enorm pittig voor een Haflinger. Hij heeft zo veel energie, looplust en werklust, dat ik hem soms echt tegen zichzelf moet beschermen en op tijd moet stoppen. Ik was hiervoor altijd een recreatieve amazone die vooral in het bos reed en eigenlijk helemaal geen verstand had van dressuur. Dat is door Alano heel erg veranderd. Ik vind een goede basis ontzettend belangrijk en ben me daarom heel erg gaan verdiepen in de basisdressuur.”

“Ik vraag me af wat ik nog zonder hem moet”

Waar veel ruiters en amazones veel leren van een ouder en meer ervaren paard, heeft Charity veel van de jonge Alano geleerd. “Ik leer tot op de dag van vandaag nog steeds heel veel van hem. Toen de basis van de dressuur er eenmaal in zat, zijn we dat met de hulp van instructeurs rustig gaan uitbouwen naar springen en crossen. Sinds april volgen we springlessen en in juli heb ik me spontaan ingeschreven voor een crossles. Vóór Alano had ik een heel temperamentvol paard, dat eigenlijk veel te sterk was voor mij, waardoor ik toch wel wat angst had voor die les en me het liefste wilde afmelden. Ik ben toen toch gegaan, en toen bleek Alano het crossen super leuk te vinden. Daarmee heeft hij mij zo veel vertrouwen gegeven, dat we na één les al een oefencrossparcours hebben gesprongen. Het verbaasde mij enorm hoe braaf hij dat deed. Hij heeft mij de afgelopen jaren in alles zo veel vertrouwen gegeven, dat ik me afvraag wat ik nog zonder hem moet.”


Foto: Marja Koole

“We zijn zó gegroeid als combinatie!”

“Het is zo bijzonder hoe wij samenwerken. We lopen nog steeds tegen dingen aan en het gaat allemaal nog steeds niet vlekkeloos. Een half jaar geleden stond ik zelfs nog huilend naast een stalgenoot, omdat ik zo radeloos was over hoe ik met hem om moest gaan vanwege zijn ingewikkelde karakter. Zij herinnerde mij toen aan waar we vandaan komen. Als ik nu terugkijk naar de afgelopen jaren, denk ik wel potverdorie. We zijn zó gegroeid als combinatie!”

“We zijn pas net begonnen”

“Ik hoor van veel mensen dat hij potentie heeft om de sport in te gaan als hij meer kracht ontwikkelt. Ik heb zelf echter niet een bepaald doel voor ogen. Ik vind het vooral belangrijk dat hij de tijd krijgt om zich te ontwikkelen en dat we veel plezier maken samen. We blijven lekker bezig met alles wat we nu al doen; dressuur, springen, crossen, buitenrijden, grondwerk en vrijheidsdressuur. Hoe ver we uiteindelijk gaan komen, maakt mij echt niet uit. Hij is pas vijf en we zijn pas net begonnen, dus we zien wel waar het schip strandt!”, sluit ze hoopvol af. 

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via hoefslag@mphorses.nl is niet toegestaan. 

Afbeelding
Afbeelding