Danique van der Tempel: “Ik ben super trots, dit had ik al die jaren geleden echt niet verwacht”

Op slag verliefd

Toen Danique vier jaar geleden te groot werd voor haar toenmalige lease-Tinker, besloot ze op zoek te gaan naar een eerste eigen paard. “We keken in eerste instantie alleen naar warmbloeden”, steekt Danique van wal. “Ik heb er heel veel bezocht, maar kwam er daarbij toch achter dat warmbloeden niet zo mijn ding zijn. Boris was de eerste koudbloed die we gingen bekijken en hoewel hij er heel slecht uit zag, omdat hij twee jaar had stilgestaan, was ik gelijk verliefd op hem. Ik voelde gelijk een klik en wist dat ik hem wilde hebben.”

Vertrouwen

“Boris is een ontzettend lieve pony die heel erg op mij gericht is. Ik heb nu een enorm goede band met hem, maar toen ik hem net had, ben ik een keer heel hard van hem afgevallen. Ik durfde toen best lang niet te rijden, omdat ik zo bang was voor hem. Ik stond ooit zelfs op het punt om hem te verkopen, maar dat heb ik toch niet gedaan. Ik heb hem door iemand anders laten rijden, in de hoop dat ik het vertrouwen weer terugkreeg als ik zag hoe braaf hij eigenlijk was. Dat ging veel sneller dan verwacht en sindsdien is het opstappen en wegrijden en vertrouw ik hem volledig.”

Recreatief 

Danique was eigenlijk totaal niet op zoek naar een paard dat mee kon in de sport, maar daar is ze uiteindelijk wel uitgekomen met Boris. “Ik wilde gewoon een paardje waar ik lekker recreatief mee kon rijden. Ik had zelf ook totaal geen ambitie voor of ervaring in de dressuursport. Uiteindelijk ben ik hem wel steeds iets dressuurmatiger gaan rijden, ook voor zijn lichaam en gezondheid.” 

“Ik wilde nooit meer op wedstrijd”

Daadwerkelijk op wedstrijd gaan, lag toch nog wel iets ingewikkelder voor deze combinatie. “Zodra iemand ook maar een proef voor ging lezen, ook al was het gewoon op stal om te oefenen, vergat ik helemaal te rijden. Het was echt verschrikkelijk in het begin. In 2020 hebben we dan toch onze eerste wedstrijd gereden, maar daarbij kregen we heel veel commentaar op Boris’ houding. Hij liep helemaal niet zoals het hoort en zoals ik zelf wilde, maar het ging gewoon even niet anders door mijn spanning. We kregen ontzettend lage punten, wat heel erg demotiverend werkte. Ik was er helemaal klaar mee en wilde nooit meer op wedstrijd.”

Wedstrijdspanning 

Afgelopen winter heeft Danique, tegen eigen verwachtingen in, toch de stap gezet om weer op wedstrijd te gaan. “Het rijden ging steeds beter en telkens als ik met stalgenoten mee ging om te helpen of kijken, vond ik het toch wel heel erg leuk. Uiteindelijk is het zo erg gaan kriebelen, dat we toch weer zijn begonnen. Het is heel lang goed gegaan met mijn wedstrijdspanning, maar de laatste tijd heb ik er wel weer wat last meer van. Nu we L2 rijden en de oefeningen lastiger worden, wil ik zelf vaak te veel mijn best doen en ga ik heel erg gespannen zitten, terwijl ik het rijden van de proef zelf niet eens meer zo spannend vind. Boris kan daar best heftig op reageren, wat dus ook averechts werkt. Daar kan hij natuurlijk niks aan doen, want dit is simpelweg zijn reactie op mijn manier van rijden.”

Goed gevoel

Desondanks blijft de combinatie het proberen tussen de sportpony’s. “Als ik hem op de goede manier rijd, kunnen we heel goed mee tussen de sportpony’s. Je merkt alleen wel dat dit echt een jurysport is. Boris beweegt natuurlijk heel anders dan andere pony’s en daar worden we soms wel eens op afgestraft. Het is en blijft een Tinker. Ik vind het gelukkig zelf een stuk belangrijker om met een goed gevoel de ring uit te komen!”

“Super trots”

Ter afwisseling is de combinatie ook wel eens te vinden in een crossparcours. “Echt crossen doen we niet, omdat ik springen best eng vind, maar we gaan soms met een paar mensen naar een oefencrossparcours om daar lekker te rijden. Boris vind het super leuk, maar vanwege mijn spanning doen we het wel altijd lekker rustig aan. Ons doel was altijd om M1 te starten, maar daarvoor hebben we al bijna alle winstpunten bij elkaar. Mijn nieuwe droom zou daarom zijn om Z1 met hem te starten. Ik ben in ieder geval al super trots op waar we nu staan, want dit had ik al die jaren geleden echt niet verwacht!”, sluit ze af.

Foto: Privébezit