Manon Bruls: “Ik wilde ervoor gaan, ondanks alle tegenslagen”

Klik

Mijn eerste woorden waren toen: ‘Wat moet ik met een schimmel?’”, steekt de amazone lachend van wal. “Uiteindelijk zijn we toch gaan kijken en toen we eenmaal daar waren was ik op slag verliefd. Kazan was zo lief, ik stapte op en hij was ‘aan’, dat was heel anders dan bij mijn vorige paard. Het voelde meteen goed, de klik was er en het voelde alsof hij meteen met me door het vuur wilde gaan. Toen was ik overtuigd: deze witte vriend gaat mee naar huis. Ondertussen hebben we onvergetelijke momenten samen beleefd die ik absoluut niet had willen missen. Zoals ook wel gezegd: ‘Een goed paard heeft geen kleur of geslacht’. Hier is Kazan een goed voorbeeld van.”

“Mijn intentie was om samen wedstrijden te gaan rijden, samen een team te vormen, hem verder op te leiden en hem uiteindelijk uit te brengen in de dressuursport, met natuurlijk leuke afwisselingen tussendoor. Zoals een sprongetje, buitenritten enzovoort. En vooral samen te kijken hoever we zouden komen.”

Tegenslag

Eenmaal thuis ging de combinatie hard aan de slag. “We zijn heel veel gaan trainen, lesrijden en verdiepen in de wedstrijden. Uiteindelijk ging het thuis en in de lessen zo fijn dat ik besloot om wedstrijden te gaan starten. Dit was echter een enorme tegenslag. Hoe fijn Kazan thuis en in de lessen ging, zo slecht ging het op wedstrijd. Dit lag niet aan Kazan, of omdat de proef zo slecht was. Ik kampte met zoveel wedstrijddruk en wedstrijdstress dat elke keer wanneer ik op wedstrijd ging ik totale paniekaanvallen kreeg, ik kreeg geen lucht wanneer ik moest losrijden, huilde alleen maar als ik de ring in moest. Echter heb ik toch geprobeerd dit door te zetten samen met mijn trainster. We waren ervan overtuigd dat het wel minder zo worden door vaker te gaan. Dat was toch wel een tegenslag, want het werd niet minder.”

Droom

Na een jaar besloot de amazone een wedstrijdstop in te lassen. “Tegelijkertijd gebeurde er veel in mijn privésituatie en ging het een tijdje slecht met mijn gezondheid. Drie jaar later was alles weer wat op de rit, ik wisselde ondertussen van stal en instructrice en deze keuze maakte mij een heel stuk zekerder. Drie jaar heb ik doorgetraind, plezier gemaakt met Kazan en zijn we samen echt een combinatie geworden. Toen heb ik getwijfeld of ik nog wel wedstrijden wilde rijden en dit allemaal op het spel wilde zetten. Maar mijn droom was, wedstrijden rijden en uitkomen in de sport. Deze keuze heb ik dan ook niet heel lang over na hoeven denken: ik wilde ervoor gaan, met welke tegenslagen dan ook.”

Coaching

Sinds vorig jaar komt de combinatie weer uit in de sport. “In het begin nog altijd met stress, druk en faalangst. In de tussentijd heb ik een online coaching gevolgd voor mijn eigen stress, ademhaling en zodat mijn faalangst minder werd. Dat ging, in samenstelling met mijn super fijne paard, na een aantal wedstrijden echt een heel stuk beter. Ik kon rijden zoals ik thuis ook train, ik kon laten zien waar we aan hadden gewerkt, en misschien het belangrijkste: ik kon ook omgaan met een tegenslag of een keer een minder resultaat of punten van de jury. Nu zijn we er nog lang niet, waar ik vorig jaar mijn laatste winstpunten in het B haalde start ik na de kampioenschappen in het L2. Ik ben zo blij met mijn eigen gevoel wat ik dan ook kan overdragen aan mijn paard, waardoor we stiekem nog meer een band hebben gekregen dan dat ik al dacht.

Nieuwe stap

Op dit moment maakt de amazone zich klaar voor haar L2-debuut. “Voor mij weer een stap. Maar ik merk ook echt wel dat we er klaar voor zijn, we hebben ons seizoen afgesloten met een kampioenschap, dat was mijn doel voor dit seizoen: starten op een kampioenschap. En dit is gelukt. Ik heb geleerd om de lat niet te hoog te leggen voor mezelf, misschien was dit een risico, maar ik ben toch heel blij dat we dit hebben bereikt.”

Nauwkeurig

De amazone kan zich erg vinden in het karakter van haar paard. “Als ik over mezelf mag spreken ben ik heel nauwkeurig en precies, maar ook zeker een bezige bij en ik ben altijd wel positief ingesteld. Ik wil graag de touwtjes in handen hebben, zelf plannen en mijn lijstjes graag afwerken, dit komt dat ook zeker terug in de paarden. Zo maak ik lijstjes voor wat er met Kazan moet gebeuren, wat ik nodig heb voor een concours of voor huiswerk om te trainen. Daar ga ik echt goed op, maar ik denk ook wel een van de redenen waardoor wel eens iets tegen valt. Kazan is geen sensibel paard in zijn omgang, maar houd niet veel van veranderingen, daarin zijn we misschien wel hetzelfde. Wanneer hij op een ander terrein komt weigert hij de eerste dagen te drinken, ik heb al jarenlang hetzelfde hoofdstel, want andere trapt hij zowat van zijn neus. Dit zijn een voorbeelden waar hij aantoont dat hij ook graag een lijstje wilt van vaste dingen waar hij naar verlangt, hoewel een appel bij het ontbijt en avondeten wel op nummer 1 mag staan”, voegt Bruls lachend toe. “Kazan is een echte topper, hij heeft enorm veel geduld met mij en ik denk niet dat ik dit met een ander paard had kunnen en willen doormaken. Hij is echt mijn beste vriend!”

Emotionele rollercoaster

De amazone is het meest trots op de groei die ze heeft meegemaakt. “Wat misschien voor de buitenwereld helemaal niks voorstelde, was voor de mensen dichtbij echt een psychische en emotionele rollercoaster. Het ging niet zo makkelijk als het er vaker aan de buitenkant uitziet. Waar sommige mensen zeggen: ‘wat is L2 nu?’, denk ik aan zes jaar bloed zweet en tranen maar ook zeker heel veel overwinningen. Stiekem ben ik ook wel trots op mijzelf en Kazan, door nooit op te geven, door voor de juiste mensen achter mij te kiezen die mij overal doorheen trokken en toch zo’n laatste push in mijn rug gaven om door te gaan. Die hadden wij zeker soms nodig. Maar het meeste toch wel door te kunnen genieten van mijn droom, namelijk een proef rijden, en niet te hoeven denken aan wanneer het afgelopen is.”

Plezier

Bruls wil zo ver mogelijk komen in de sport. “Ik leg mijn lat niet te hoog, en we zien wel waar we uiteindelijk eindigen, het belangrijkste is om dit plezier in de paarden te behouden, naar elkaar te blijven luisteren en niet op te geven ook al zijn je dromen zo ver weg. Dat is toch wel graag iets wat ik wil meegeven aan alle lezers, want het is zo makkelijk gezegd maar: geef niet op aan je dromen, wanneer je echt iets wilt bereiken, vecht ervoor hoever je droom ook bij je vandaan is.”

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via hoefslag@mphorses.nl is niet toegestaan.

Foto: Picture Pure