Priscilla Krap: “Opgevers winnen niet en winnaars geven nooit op”

Slungelig

“Toen ik de advertentie van Nozem (red. roepnaam van Silvester) online voorbij zag komen, stuurde ik deze door naar vriendinnen en mijn vriend. Niet eens met het idee dat ik er wilde gaan kijken”, blikt de amazone lachend terug. “Hij zag er op de foto’s een beetje slungelig en heel erg puppy uit, maar op één draf foto viel het mij op dat hij best leuk kon lopen. Uiteindelijk heb toch een bericht gestuurd naar zijn voormalig eigenaren en dezelfde avond ben ik nog gaan kijken. Nog steeds had ik het idee dat het niks zou zijn. Onderweg in de auto heb ik ook nog een paar keer geroepen dat ik niet wilde en we het beter konden afzeggen. Gelukkig reed een vriendin en die draaide natuurlijk niet om.”

Kriebels

Eenmaal aangekomen op bestemming trof Krap twee paarden aan in het weiland. “Waar zijn broertje gelijk naar ons toekwam bleef Nozem een beetje op de achtergrond staan. Toen hij eindelijk naar mij toe kwam merkte ik gelijk aan mezelf dat ik toch wel kriebels kreeg van hem. We zijn ruim tweeënhalf uur bij hem geweest en hebben een onwijs leuk gesprek gehad met zijn toenmalige eigenaar en fokker. Op de terugweg naar huis bleef ik maar over hem praten, dezelfde week ben ik nog drie keer wezen kijken. Ondanks dat hij nog zo goed als groen en we niet zoveel met hem konden doen, wilde ik hem toch nog een keer zien lopen. Op het moment dat wij de bak inliepen liet hij zich vallen om te rollen en kwam daarna met een bloedgang omhoog. Vervolgens stond hij rechtop op twee achterbenen tegenover me. Op dat moment dacht ik bij mezelf: ‘Dit wordt hem’. Toen is alles heel snel gegaan.”

Tegenslag

Binnen een week stond de bonte ruin op stal bij Krap. “Na een week wennen ben ik rustig begonnen met longeren en hem laten wennen aan het bit. Omdat hij dit zo goed oppakte zat ik er al binnen twee weken op en konden we al los door de bak rijden. Ik heb meerdere paarden in mijn leven zadelmak gemaakt en doorgereden maar er was er geen één zo gemakkelijk als Nozem, althans dat dacht ik.” De ruin kreeg een periode vrijaf en toen Krap hem weer op wilde pakken, gebeurde het onverwachte. “De eerste keer dat ik er weer op ging, lag ik er gelijk naast. Hij werd zo ontzettend heet tijdens het rijden dat ik even niet meer wist of ik dit wel wilde, ik wilde immers een paard dat koel in het hoofd was. En dat bleek Nozem op dat moment niet te zijn. Omdat ik geen opgever ben, ben ik doorgegaan met hem en na ruim een jaar waren we helemaal één tijdens het rijden en ging het allemaal vanzelf.”

Geen opgever

Ondertussen is de band van de combinatie weer helemaal hersteld, al had de amazone dat niet verwacht. “Ik heb zelfs een periode gehad dat ik aan verkopen dacht, maar omdat ik echt geen opgever ben en ik toch aan mezelf wilde bewijzen dat ik het kon ben ik doorgegaan. ‘Opgevers winnen niet en winnaars geven nooit op’, was iets dat mijn opa vaak zei. Dit heeft ook wel altijd in mijn achterhoofd gezeten.”

Succesvol

“Momenteel zijn wij vooral bezig met de oefeningen op L/M niveau en hebben wij laatst een keer tijdens de les het appuyeren al spelenderwijs meegepakt . Nozem is een paard dat ontzettend werkwillig is, alles supersnel oppakt en zelf vaak ook nieuwe dingen aanbiedt. Zo spring hij al een perfecte vliegende wissel. De eerste sprongen met Nozem waren ook een ding, want hij blijkt een echte springer te zijn. Hij denkt er niet over om het hout aan te raken en spring over 80cm alsof er 1.30cm staat. Uiteindelijk wil ik ook met Nozem gaan springen en crossen. Inmiddels zijn wel al wat dressuurwedstrijden gestart en is het de bedoeling om dat weer verder op te gaan pakken na de vakantie. Mijn grootste droom die ik op dit moment heb met Nozem is toch wel Z dressuur mogen starten en met succes een spring- en crosswedstrijd rijden”, sluit ze gedreven af.

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via hoefslag@mphorses.nl is niet toegestaan.

Foto: Cdk fotografie