Janet Castricum en Easy Khan
Janet Castricum en Easy Khan Foto: Lisa Sleck

Janet Castricum Grand Prix-startgerechtigd: “Ik ben enorm trots op Easy, dit had ik nooit verwacht”

Dressuur

Janet Castricum kocht de inmiddels dertienjarige Easy Khan (v. Zjengis Khan) als vierjarige, net zadelmakke merrie met de intentie om gewoon lekker met haar aan de slag te gaan. Ondanks het feit dat de merrie lastig is los te rijden op wedstrijd door haar angst voor andere paarden, is de combinatie, tegen eigen verwachtingen in, nu Grand Prix-startgerechtigd! 

Advertisement

“Niet verwacht”

“Ik ben enorm trots op mijn paard”, is het eerste dat Janet vertelt. “Ik kocht Easy als vierjarige en toen was ze net zadelmak. Ik was direct gek op haar en vooral haar forse bouw sprak me heel erg aan, dus na de tweede bezichtiging heb ik haar laten keuren en gekocht. Als iemand mij al die jaren geleden had gezegd dat wij ooit Grand Prix zouden starten, had ik lachend op de grond gelegen hoor. Ik kocht haar natuurlijk wel in de hoop iets te bereiken, maar dit had ik zeker niet verwacht!”

Tijd nemen

“Easy loopt bij ons op Manege de Hoef ook gewoon mee in de lessen. Weliswaar onder haar vaste ruiter Niels, maar waarom niet? Het is goed voor haar conditie, ook nu wij zelf dit niveau bereikt hebben. Derk Schekkerman en Jordy van Wijnen zijn mijn instructeurs en zij hebben ons heel goed naar dit niveau geholpen en begeleid. Easy heeft een super fijn karakter, doet altijd haar best en heeft me nooit laten zitten, dus we hebben alle niveaus eigenlijk heel goed doorlopen. De laatste klasses hebben we wel iets meer tijd genomen, omdat ze heel sensibel is en ik het niet te moeilijk wilde maken voor haar. Ze had zelf echt het gevoel nodig dat ze het aankon, dus dat kostte soms iets meer tijd dan in de lagere klasses.”

“Kijken waar we staan”

“Ze is bekend met alle Grand Prix-oefeningen, maar we moeten het nu alleen gaan finetunen. Ze moet nog groeien in de oefeningen, dus we gaan proberen het percentage steeds een beetje op te schroeven, maar wel op een gezellige manier. Komende vrijdag gaan we voor het eerst Grand Prix starten, dus ik ben heel benieuwd hoe dat gaat! Ik wil vooral kijken waar we nu staan en waar we in de trainingen meer aandacht aan kunnen besteden. Ik zou uiteindelijk ook wel graag internationaal willen starten, maar we beginnen nu eerst even rustig, want Easy is niet gemakkelijk op wedstrijd.”

Angst voor andere paarden

“Ik kan eigenlijk niet anders dan lovend over haar spreken, behalve over haar angst voor andere paarden. Dat is echt vreselijk met losrijden. Ik doe stap, draf, galop en als het heel rustig is misschien een serie, maar verder echt niks, omdat ik altijd bezig ben met andere paarden ontwijken. Dat is vanaf dag één al zo geweest. Vooral als paarden die veel geluid maken recht van voren komen, schrikt ze daar heel erg van. Dan vlieg ik echt de andere kant op. Inmiddels weet ik dat natuurlijk en het is nu eenmaal zo, dus ik kan me daar ook niet druk om maken. Ik ben er zelf gelukkig heel relaxed onder.”

“Even goede vriendjes”

“Ik ben fanatiek, maar kan het ook heel goed accepteren als het een keer helemaal fout gaat. Dan baal ik wel, maar we blijven even goede vriendjes”, legt ze uit. “In de manegelessen lopen de paarden allemaal dezelfde kant op, dus daar heeft ze niet zo veel last van die angst. Met van hand veranderen moet Niels soms wel even opletten, maar dat weet hij, dus dan rijdt hij bijvoorbeeld een extra volte.”

Hoog niveau

“De manege is voor mij wel het belangrijkste en mijn inkomen, dus dat gaat altijd voor. Ik hoor van veel mensen dat ze het heel leuk vinden om te zien dat ‘normale’ mensen ook op dit niveau uit kunnen komen, helemaal met ‘normale’ of goedkopere paarden. Ook nu we dit niveau bereikt hebben, blijf ik mezelf. Ik heb Easy zelf opgeleid en Easy blijft gewoon Easy. Op zo’n wedstrijd pik je de betere en duurdere paarden er zo uit en die scoren vaak ook hoger, maar ik vind het juist leuk om te zien dat andere paarden, zoals koudbloeden, ook op hoog niveau uit kunnen komen. Daar wordt ik altijd heel erg blij van en dat vind ik geweldig!”, vertelt Janet enthousiast.

Plezier

“Mijn dochter gaat op wedstrijd altijd mee als personal assistent en mijn hele familie staat achter me, dus dat is heel erg fijn. Ik ben heel erg trots op het feit dat we dit niveau behaald hebben en we gaan nu gewoon kijken waar we staan. Ik hoop de scores langzaamaan steeds iets te kunnen opvoeren, maar zoals ik al zei, wel met plezier”, sluit Janet af. 

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan 

Foto: Lisa Sleck