Sanne van den Berg: “Er was bijna niks meer van zijn pees-aanhechting over”

Beleid

“Ik was op zoek naar een veulen, maar online kwam ik aan advertentie tegen waarin ze een gratis paard aanboden”, blikt de amazone terug. “Ik was helemaal verbaasd en besloot contact te zoeken, omdat ik het niet zo goed snapte. Warner zijn voormalig eigenaresse legde uit dat hij een peesblessure had gehad en niet makkelijk was in de omgang, maar dat hij wel redelijk hersteld was. Ze hoopte dat hij met beleid de sport weer in zou kunnen.”

Kapot

De amazone had altijd jonge paarden zadelmak gemaakt dus ze besloot de gok te wagen en bij de ruin te gaan kijken. “Hier kreeg ik te horen dat hij een peesblessure had opgelopen in de wei en dat de verbinding nog maar met twee centimeter vast zat. Ze hebben hem shockwave-therapie gegeven, maar dat deed ook niet wat het moest doen dus toen moest hij op verplichte boxrust. Hier was hij het niet mee eens, dat heeft hij laten merken door zijn been nog meer kapot te schoppen waardoor er nog maar één millimeter aan aanhechting over was.”

Nieuw huis

De voormalig-eigenaresse besloot om de ruin een jaar op te wei te zetten, waardoor het herstel opeens in sneltreinvaart ging. “Vervolgens kon ze hem weer rustig oppakken en was er niks meer aan de pees te zien. Ze is nog met hem bezig gegaan, maar omdat ze net een kindje had gekregen en Warner absoluut niet braaf was, ging ze op zoek naar een nieuw huisje.”

Enthousiast

“Ik ben erop gegaan en het was gelijk een flinke uitdaging, want hij ging bokkend door de bak. Toen we naar huis reden zei mijn moeder: ‘Dit wordt hem niet he?’, maar ik was juist heel enthousiast. Hij had heel veel meegemaakt, maar aan de hand was het een heel lief en aanhankelijk paard. Ik voelde dat nog wel eens wat kon worden, ook in de sport.”

Therapie

De amazone besloot de ruin over te nemen in het kader van: niks te verliezen. “Het eerste jaar heb ik er heel veel afgelegen en heb ik hem goed laten checken op pijn, wat niet het geval was. Zelfs bij de buigproef werd zijn zwakke pees niet warmer dan de anderen, dus er was geen aanleiding voor hem om zich zo te gedragen. Uiteindelijk hebben we een soort therapie gedaan onder het zadel en pas na driekwart jaar kon ik hem rijden zonder dat hij pure paniek had.”

Vertrouwen 

Nadat de knop omging, kreeg de combinatie de smaak te pakken. “Vanaf toen werd het echt mijn maat, we konden zelfs naar buiten en met de trailer weg. Hij is nooit kreupel en we rijden dressuurmatig nu Z1. Af en toe springen we en rijden we een crosslesje, wat nog best spannend kan zijn vanwege zijn verleden. Desondanks vertrouw ik hem wel, hij gaat altijd en hij zal mij er nooit meer expres afgooien. We zijn heel erg naar elkaar toe gegroeid door alles wat we hebben meegemaakt, ik kan alles met hem.”

Doel

De amazone vindt het alle tijd en moeite waard. “Ik kan niet meer zonder hem, hij gaat ook nooit meer weg. Mijn doel is om ooit in het Z2 te komen. De winstpunten zijn er, maar hij vindt het spannend en heeft tijd nodig om oefeningen te verwerken. Daarnaast lijkt het mij heel leuk om nog een keer een oefencross te rijden, dat zou ik heel vet vinden”, sluit ze af. 

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan 

Foto: Mirte van Schepen