Jolien ten Hoor: “Binnen drie jaar van niks naar het Z met Berke”

Voorstel

“Vanuit de familie Mulder kreeg ik de vraag of ik een bijrijder wist voor Berke, omdat ze haar graag naar het sportpredicaat wilden rijden”, begint de amazone te vertellen. “Toevallig had ik op dat moment zelf geen paard. Na altijd KWPN’ers gefokt en getraind te hebben, was mijn laatste Zware Tour-merrie net afgetraind om verder te gaan in de fokkerij. Zodoende stelde ik voor om Berke zelf op te pakken.”

Snel afgeleid

Ondanks dat Ten Hoor geen ervaring had met Friezen, besloot ze de gok gok te wagen. “Ik kwam er al snel achter dat Berke niet een standaard Fries is. Ze heeft eigenschappen van een KWPN’er, zo vindt ze alles eng en is ze snel afgeleid”, lacht ze. “Het is niet een paard dat je zomaar even rondstuurt, wat ik juist heel leuk vind aan haar.” 

Plezier terug

Toen de merrie op stal arriveerde was ze beleerd door Age Okkema, maar nog niet doorgereden. “Er zat een rem en een stuur op, voor de rest heb ik haar alles zelf geleerd. Ik ben erachter gekomen dat het een hele vriendelijke merrie is, maar ze is ontzettend eigenwijs. Af en toe is ze wat onzeker, maar ze is heel leuk en we hadden gelijk een klik. In de training ben ik van mening dat afwisselen nodig is, daarom is het ook fijn dat ik hier een stuk bos naast stal heb. Waar ik met mijn KWPN’er niet zomaar naar buiten kon, deed Berke gelijk alsof ze nooit anders had gedaan. Het is gewoon echt genieten met haar, dan creëer je gewoon een band. Ze gaf mij het stukje plezier in het rijden terug wat ik bij de KWPN-merrie had gemist.”

‘Erg lastig’

Ondanks dat de klik er gelijk was, noemt de amazone de eerste vier maanden ‘erg lastig’. “Berke vond de rechter galop zo verschrikkelijk moeilijk dat ze gewoon na twee passen stil ging staan. Om dit op te lossen zijn we heel veel het bos in gegaan en zijn we gewoon zandpaden gaan galopperen. Na twee weken had ze het door en sindsdien kan ze normaal galopperen. Oplossend vermogen is erg belangrijk: als iets niet gaat, probeer ik het op een creatieve manier op te lossen.”

Debuut

Toen de galop eenmaal bevestigd was, maakte de combinatie hun L2-debuut. “Het ging gelijk heel goed en we stroomden al vrij snel door naar de M1. Afgelopen winter hebben we meegereden in de finale van de Horse2Fly competitie, waar we vierde werden achter drie hengsten. Dus dat kon eigenlijk niet beter. Berke doet overal haar best en ze laat me nooit in de steek.”

Onlangs maakte de combinatie hun Z-debuut. “We moesten nog een stukje stappen naar de westrijddplek wat ze heel spannend vond, en ook het terrein was erg indrukwekkend volgens haar. Ik heb tien rondjes over het terrein gereden in piaffe, passage en galop, voor we de baan in gingen”, gaat Ten Hoor lachend verder. “In de proef had ze nog steeds wel spanning, maar haar wissels en enkele dubbeltellers deed ze voor zevens, waardoor we nog net winst pakten. Voor de volgende keer gaan we hard werken aan de ontspanning en het afwerken van de oefeningen, het mag nog wat verfijnd worden.”

Dekken

Aankomende winter staat de Horse2Fly competitie weer op de planning. “Ik hoop dat ze tegen die tijd ook vijf winstpunten heeft, zodat we ook het sportpredicaat binnen hebben. Daarna is de eigenaar van plan om haar te laten dekken volgend voorjaar, in de tussentijd hoop ik haar nog door te kunnen rijden naar het Z2. We gaan zeker nog even lekker verder”, sluit de amazone enthousiast af. 

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan

Foto: Ingrid Truijens