Grand Prix-paard Aswin overleden: “Uit zijn lijden verlost”

Hoefbevangen

Jean-René vertelt: “Het begon allemaal een jaar geleden toen Aswin een blessure had aan zijn knieën. We hebben hem toen zes maanden gestapt en eigenlijk kregen we na die tijd rust weer groen licht om rustig aan de gang te gaan. Al snel gaf hij aan dat het niet goed zat. Hij is een half jaar met vakantie gegaan, lekker het land op en even helemaal niks. We hadden nog hoop dat hij daarna misschien als recreatiepaard een paar jaar mee had gekund. Hij leek zich goed te voelen en zag er fit uit de laatste tijd. Eigenlijk wilden we hem daarom binnenkort even na laten kijken, om te zien hoe het ervoor stond. Helaas werd hij zo’n twee weken geleden links voor ineens kreupel. Het was zelfs zo erg dat hij helemaal niet meer wilde lopen. In eerste instantie dacht de dierenarts aan een hoefzweer, maar plots werd hij rechtsvoor ook heel erg kreupel. Hij bleek hoefbevangen te zijn.”

Afscheid

“Aswin staat niet bij mij op stal, maar bij zijn eigenaren. Vorige week belden ze me op dat het heel slecht met hem ging en dat we hem misschien moesten laten inslapen. Op de foto was te zien dat zijn hoefbeen iets gekanteld was, maar we hadden geen idee wanneer dit was gebeurd. We hebben er een second opinion gedaan en die zei dat het ook al in heel ver stadium was. De kans was klein dat we hem erboven op zouden krijgen. We hebben hem nog medicatie en pijnstilling gegeven, wat iets leek te helpen. Afgelopen vrijdag werd er weer een foto gemaakt en daarop was te zien dat het hoefbeen alweer meer gekanteld was dan de week ervoor. Het weekend is hij doorgekomen met pijnstillers. We hebben naar alle opties gekeken die er nog waren om hem een mooi pensioen te gunnen. Helaas was hij dinsdagavond zo slecht dat het niet meer ging. Hij lag in z’n stal en wilde niet meer overeind komen. Het beste was toen om hem uit zijn lijden te verlossen. Ik heb op een mooie manier afscheid van hem kunnen nemen, ondanks dat het allemaal ineens heel snel ging.”

Herinneringen

“Ik ben de eigenaren van Aswin echt heel erg dankbaar voor onze tijd samen. Ze hebben er altijd voor gekozen om hem te behouden voor mij. We mochten samen het avontuur aangaan tot het einde. Helaas kwam dat einde een stukje sneller dan verwacht. De eigenaren hebben hem gekocht toen hij vier was. In eerste instantie vond ik hem nog te onervaren voor de eigenaresse, maar uiteindelijk ben ik zo blij dat ze hem wel hebben gekocht. Door omstandigheden kon de eigenaresse zelf een tijd niet rijden. Ik ben hem toen gaan rijden en na een tijdje werd dat steeds fanatieker en gingen we ook op wedstrijd. Vanaf daar zijn we samen gegroeid naar de Grand Prix. We hebben samen een super tijd gehad en zoveel mooie herinneringen gemaakt. Ik had hem graag nog een mooi pensioen gegeven, maar het is beter zo.”

Bron: De Hoefslag