Tanja Bunschoten-Foppen met Hadorijke
Tanja Bunschoten-Foppen met Hadorijke Fotografie van AnneMarie

Subtop | Tanja Bunschoten: “Ze is na haar blessure sterker teruggekomen”

Dressuur

Tanja Bunschoten wist vorige week zondag de Prix St. Georges op haar naam te schrijven op de subtopwedstrijd in Benningbroek. Ze reed haar zelfgefokte Hadorijke (v. Desiderius L) naar 65,58%. 

Advertisement

Doel

Tanja ging met een doel op wedstrijd, ze wilde er meer aan kunnen rijden. “Mijn doel heb ik gehaald”, vertelt ze enthousiast. “Ik heb heel erg fijn kunnen rijden. Hadorijke is er een jaar tussenuit geweest door een blessure. Begin augustus heb ik haar weer opgepakt en vorige maand ben ik weer voor het eerst gestart in Wormerveer. Ze was super braaf, maar eigenlijk te braaf. Ik wilde er deze keer wat meer aan rijden en dat is gelukt. Het is nooit perfect, maar wat ik voor ogen had kreeg ik voor elkaar.”

Oortjes naar voren

“Vooral de draftour ging erg fijn. Na de proef sprak ik jurylid Dirk de Haas en hij vond het totaalbeeld heel stabiel en fijn om naar te kijken. We hadden geen hele hoge uitschieters in de punten, maar Dirk was vooral positief over het drafgedeelte. Hadorijke loopt altijd met de oortjes naar voren en ze heeft een stille aanleuning. Ze danst door de baan en over het algemeen vinden de juryleden het beeld er heel fijn en vriendelijk uit zien”, vertelt ze.

Zevens

Tanja vervolgt “De series leverden zevens op, die zijn in principe altijd wel goed. In de serie om de drie wilde ik ze iets meer naar boven gesprongen hebben. We kregen nu ook voldoendes voor de pirouettes, ik had er op geoefend om haar wat meer op het achterbeen te zetten. Hadorijke mag nog meer gaan zitten waardoor het beeld nog wat meer bergopwaarts komt. Het was beter dan de vorige keer en daar was ik blij mee.”

Ongecompliceerd

De merrie is gefokt door Tanja en haar schoonvader. “De moeder van Hadorijke heb ik ook gereden. Toen ze een blessure kreeg kwam uit nood Hadorijke eruit. Ze is een hele vrolijke merrie, ik kan er de ene dag een buitenrit mee maken en de andere dag een Lichte Tour-proef mee rijden. Ze is een ongecompliceerd paard, zo is de hele foklijn. Dit was ons laatste fokproduct.”

Droom

Tanja’s droom is het hoogste niveau: de Grand Prix. “Stiekem zijn we er thuis al een beetje mee bezig. Na haar blessure ben ik wel heel voorzichtig, maar ze pakt het heel goed op. Ze is veel sterker terug gekomen dan voor de blessure. De Zware Tour komt nu toch wel heel dichtbij. Tot nu toe heb ik haar samen opgeleid met mijn man en ik heb zelf al eerder Lichte Tour gereden. Voor de verdere opleiding ga ik met haar trainer bij Manon Vlieg, bij haar staan we ook op stal. Deze zomer wil ik graag Lichte Tour blijven starten en daarna kijken we hoe het verder loopt.”

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. 

Foto: Fotografie van AnneMarie