Nynke Eekhof: “Toen ik Tjitske zag had ik gelijk een wauw-gevoel”

Te groot

“Ik reed altijd op een manege in Kollum, waar ik op een gegeven moment te groot werd voor de kleinere pony’s. Op een dag kwam er een man naar mij toe die mij vroeg of ik zijn Friese paarden wilde rijden”, blikt de amazone terug. “Sindsdien mag ik de paarden als mijn eigen beschouwen, al zijn ze dat op papier niet”.

Groen

Het was liefde op het eerste gezicht tussen Eekhof en de Friese merrie. “Toen ik de paarden voor het eerst zag had ik gelijk een wauw-gevoel. Ik vond Friezen altijd heel leuk, dus het was een droom die uitkwam. Het was heel anders dan ik gewend was, dus in het begin was het wel even zoeken want Tjitske had heel lang stilgestaan en was nog best groen voor een 12-jarige. Ik was als manegeruiter alleen brave paarden gewend en Tjitske had een eigen mening en was heel sterk, maar het ging al snel een stuk beter”.

Doorzetten

Omdat zowel paard als amazone nog heel groen waren, verliep het rijden niet gelijk heel goed. “Het rijden ging in het begin nog moeizaam, want ze kon heel hard rondjes door de bak rennen, sneed de hoeken af en luisterde niet. Ik heb toen heel veel les genomen en heel hard doorgezet, waardoor we uiteindelijk een team werden. In het begin ging dit niet zo makkelijk, want Tjitske heeft vroeger een ongeluk gehad in de vrachtwagen waardoor ze daar niet meer in durfde. Dit ging er zo heftig aan toe dat ze naar achteren trapte en bijna haar eigenaar raakte. Uiteindelijk ben ik heel lang bezig geweest om haar vertrouwen terug te winnen en haar in de trailer te krijgen, wat gelukkig wel gelukt is”.

Debuut

Toen het rijden steeds beter ging, besloot de combinatie om hun wedstrijddebuut te maken. “Ondanks dat Tjitske niet de perfecte dressuurbouw heeft, heeft ze wel heel veel wilskracht. Die wilskracht heb ik ook altijd gehad, dus dat zorgde ervoor dat we steeds meer progressie maakten. In het begin durfde ik niet op wedstrijd en was ik super zenuwachtig, maar door de online proeven heb ik toch besloten om mee te doen. De eerste twee keer behaalden we geen winstpunten, waar ik erg van baalde, maar de derde keer reden we twee winstpunten bij elkaar. Dit gaf zo’n boost dat we vervolgens ook regulier zijn gestart. We reden vrij snel de B door en ook het L1 ging heel erg goed, wat ik nooit had verwacht”.

Trots

De amazone kijkt positief terug op de weg hier naartoe. “Tjitske is niet het perfecte dressuurpaard qua bouw en gangen, dus ik ben erg trots op dat dit gelukt is. Ik denk dat er nog meer inzit en we nog hoger kunnen komen, en dat voor een paard dat heel lang stil heeft gestaan. Het is heel knap en ik ben erg trots op haar. voor nu is het M1 echt ons doel, dan kijk ik daarna wel verder”, sluit ze vrolijk af. 

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto: Privébezit Nynke Eekhof