Nikita Otto: “Dat je drie jaar later hier staat is super gaaf”

Even erop

“Ongeveer vijf jaar geleden had ik mijn eigen pony, die ik kreeg voor mijn zevende verjaardag”, begint Nikita haar verhaal. “Daar was ik in de binnenbak mee aan het rijden, terwijl er ook een andere mevrouw reed met haar paard. Ze had op dat moment een beetje moeite, het paard hield vast op de linkerhand. Ze vroeg aan mij: ‘Wil jij er eens op?’ Als ik ook merkte dat hij vasthield op links, dan zat het waarschijnlijk in zijn lijf. Als ik het niet merkte, dan lag het misschien toch aan haar zelf. Ik ben erop gesprongen en dat is langzamerhand uitgegroeid.”

Juiste plek, juiste moment

“Ik ben Woody meerdere keren per week gaan rijden. Het begon met: ‘ga er nog maar eens op’, maar dat werd twee keer per week en later ook drie keer. Nu rijd ik Woodstock vier tot vijf dagen per week en rijd ik ook wedstrijden met hem. Het meest bijzondere vind ik dat ik toevallig gewoon op de juiste plek op het juiste moment was. Woodstock is echt een leermeester voor mij.”

Gigantische trukendoos

Nikita vertelt verder over haar grote vriend: “Hij is een achttienjarige ruin en hij heeft al eerder ZZ-Licht gelopen. Daardoor kent hij al veel. Hij heeft een gigantische trukendoos en haalt soms nog wel eens een streek uit, maar verder is hij super lief en braaf. Voor kinderen is hij super leuk en we doen van alles, maar dressuur is wel echt zijn ding. Als hij de ring in komt voel je gewoon dat hij weet: dit gaan we doen samen! Als hij aan staat werkt hij zo graag voor je. Soms wordt hij wat heet als hij het moeilijk vindt, maar daar komen we wel weer doorheen.”

Rustig doortrainen

“Ik leer zoveel van Woodstock. Ik ben nu op zoek naar een eigen paard en doordat ik zoveel ervaring van hem heb doe ik dat met vertrouwen. Zo’n kans als deze blijft je voor altijd bij. Het is wel de bedoeling dat ik hem nog verder uitbreng. We zijn drie jaar geleden in de B gestart en rijden nu Z1. Dat was het doel. Nu trainen we rustig door en zien we wel waar we uitkomen. Ik had het nooit verwacht, het is altijd maar afwachten wat je met een paard mag als je hem bijrijdt, maar we hebben echt alle kansen gekregen samen. Dat je drie jaar later ineens hier staat is super gaaf. Dit had ik nooit kunnen doen zonder de lessen van Quintina Klop. Door haar heb ik Woodstock als ervaren wedstrijdpaard leren kennen en is onze communicatie zo goed.”

Hoogst haalbare

“Mijn voorzichtige doel is om toch nog ZZ-Licht met hem te rijden. Hij is al wel achttien, dus we houden rekening met zijn voer, beweging en fysio. Zolang hij het nog leuk vind mag ik met hem in de sport blijven rijden en dan ga ik voor het hoogst haalbare. Met mijn nieuwe paard wil ik ook graag weer in de sport rijden, maar deze wil ik graag zelf opleiden. Dat lijkt me onwijs gaaf. Van Woody geniet ik nog gewoon elke dag. Zo zie je maar wat het kan doen als je op het juiste moment op de juiste plek bent”, sluit Nikita af.

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto: Carina Hautz