Barbara Kronenburg: “Dit had ik niet verwacht van een paard dat niemand vertrouwde”

Wekelijks lessen

“Twee jaar geleden had ik een beetje een dipje”, begint Barbara te vertellen. “Ik was bijna klaar met mijn studie en had niet echt een leuke hobby. Daarom besloot ik paard te gaan rijden. Dat had ik als kind wel gedaan, jammer genoeg was dit van korte duur. Ik ben twee jaar geleden wekelijks gaan lessen bij een manege in de buurt. Dat was super leuk om te doen, al was het moeilijk om te beginnen. Ik dacht dat ik nog wel dingen had onthouden van vroeger, maar dat ging nog niet zo vanzelf. De eerste les heb ik meer stilgestaan dan dingen gedaan.”

Niet de bedoeling

“Ik werd wel verliefd op het feit dat je in een groep zit en dat je sociale contacten opbouwt. Ik vond de paardenwereld heel leuk en natuurlijk vond ik het super leuk om te knuffelen en te rijden. Na een half jaar lessen heb ik Bentley gekocht. Dat was niet de bedoeling, maar hij moest weg. Hij staakte in de lessen en joeg mensen zijn stal uit. Bentley was ondanks dat het enige paard dat ik durfde te rijden en ik reed hem wekelijks. Toen de stalmanager zei dat hij verkocht werd vroeg ik wat hij moest kosten, en maakte ik uiteindelijk de beslissing om hem te kopen.”

Hulp gekregen

Aan het begin heeft Barbara zich wel een paar keer afgevraagd waarom ze het deed. “Ik had eigenlijk vooral een probleem gekocht. Bentley was net voor aankoop kreupel geworden en had rugpijn. Daarom ben ik vooral begonnen met longeren en stappen aan de hand. Daarbij kreeg ik hulp van de stalmanager van de manege omdat ik niet wist wat ik met hem aan moest. Ik wist niet hoe het werkte en wat erbij kwam kijken om een paard te hebben. Ik heb veel overlegd met de stalmanager. Toen hij beter werd en we mochten rijden, hebben we gelijk een zadelpasser en een masseur genomen.”

Weer kreupel

“Met een goed passend zadel ging het al erg vooruit. Maar voordat we het wisten was hij weer kreupel. Toen waren de keuzes pensioen, inslapen of weidemaatje. Artrose en dergelijke waren uitgesloten, dus ik ben met de trainer en masseur gaan overleggen. Bentley zette zijn bekken vast en kon ze niet kantelen met lopen. Daardoor sleepte hij één been mee. Uiteindelijk is mijn trainer er weer opgegaan en heeft hij Bentley op zijn eigen benen leren lopen. Doordat hij zijn bovenlijn ontspande kon hij zijn bekken gaan kantelen.”

Profiteren

Barbara vervolgt: “Vanaf dat moment zijn we zo ver vooruitgegaan dat we inmiddels wedstrijden rijden. Dat gaat echt super. Bentley bleek een eventer te zijn geweest voor hij bij de manege kwam. Ik profiteer nu heel erg van de training van de vorige eigenaar. Bentley rekent en telt zelf en springt het parcours op zijn tempo. Natuurlijk moet ik hem soms wel even bij me houden. We doen aan springwedstrijden, eventing en dressuurwedstrijden. Ik vind alles leuk, maar springen en crossen het leukst.”

Band versterken

De amazone is ontzettend trots. “Bentley heeft zoveel voor me gedaan. Hij is echt een vriend geworden en gaat voor me door het vuur. Dat had ik niet verwacht van een paard dat niemand vertrouwde. Mijn doel is vooral om onze band nog meer te versterken en om nog meer een team te worden dan we al zijn. Ik wil nog wel op wedstrijd, maar vooral om mee te doen en ervaring op te doen. We zien wel waar we uitkomen, ik heb geen specifieke klasse als doel.”

Wel doen, met hulp

Wat zou Barbara anderen die met weinig ervaring een paard willen kopen aanraden? “Gewoon doen, maar kies wel de juiste mensen om je heen. Aan het begin luisterde ik naar heel de wereld maar daar werd het niet beter van. Het is goed om een team om je paard heen te vormen met een goede dierenarts, trainer en fysiotherapeut. Blijf ook vooral vertrouwen op je eigen gevoel, dat is net zo belangrijk.”

Vriendelijk zijn

Ten slotte zegt ze: “Ik wil graag wat positiviteit in de paardenwereld brengen. Ik ben 1.55m en heb een paard van 183m. Dat brengt al uitdagingen met zich mee, maar ik ben ook nog eens zwaarder dan gemiddeld. Ik zeg niet dat je met 200 kilo op een paard moet zitten, maar mensen hoeven mij ook niet uit te schelden voor dikkerd op wedstrijd. Ik weet dat ik zwaarder ben, maar het hoeft niet zo gemeen. Ik heb het correcte paard voor mijn postuur. We willen allemaal hetzelfde en dat is plezier maken met ons paard. Laten we het dan ook onderling gezellig houden.”

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto: Voor Altijd & Eeuwig