Lizzy van den Brand over Nederlandse Frederiksborger keuring: “Onwijs gave ervaring”

Gelijk verliefd

Lizzy kwam in 2013 voor het eerst in aanraking met een Frederiksborger. “Ik had al een wat ouder paard en kwam een advertentie van een veulentje tegen. Toevallig was hij een Frederiksborger, daar was ik niet per sé naar op zoek. Ik wist eerlijk gezegd niet eens van het bestaan van het ras af. De omschrijving paste wel bij mij dus na overleg met het thuisfront besloot ik te gaan kijken. Hij stond ver weg, in Noord-Duitsland, maar ik moest voor mijn werk een cursus geven en toevallig lag de stal waar hij stond op mijn route. Eenmaal daar aangekomen was het liefde op het eerste gezicht. Hij is bij mij terecht gekomen en in de periode dat hij bij mij opgroeide kwam ik met steeds meer mensen die Frederiksborgers hadden in aanraking.”

1. Rustig uitgroeien

“Zodoende leerde ik ook een fokker kennen, die op zoek was naar mensen die verder wilden fokken met Frederiksborgers. Er zijn in Nederland maar een stuk of vijftig paarden, ze zijn erg zeldzaam. Daar leerde ik Duette, mijn merrie, kennen. Toen ik haar op 2-jarige leeftijd kocht, heb ik haar verhuisd naar onze stal waar ze eerst rustig mocht uitgroeien, voordat ik met haar begon te fokken. Inmiddels vind ik het fokken zo leuk dat ik daar semiprofessioneel mee bezig ben. Het is een hele andere manier om met je paard bezig te zijn, maar dat vind ik juist heel erg leuk.”

1. Goede moeder

Het is een behoorlijk intensief proces om de juiste hengst te kiezen, de merrie drachtig te krijgen en de dracht goed te laten verlopen. “Het is gaaf om een team van mensen om je heen te bouwen waar je vertrouwen in hebt. Je kiest de hengst en maakt alles mee: van de eerste scan tot de bevalling en het opgroeien van het veulen. De eerste keer was het natuurlijk heel spannend. Inmiddels heeft Duette meerdere veulens gehad en weet ik hoe zij is en waar ik op moet letten. Daardoor ben ik zelf bij alle geboortes geweest en dat blijft ontzettend mooi om mee te maken. Ze is een waanzinnig lieve merrie en ik mag er altijd bij om lekker met haar baby te knuffelen.”

1. Niet meer via Duitsland

Nu was het tijd voor de keuring. “De meeste Frederiksborgers werden voorheen via de Frederiksborgerafdeling van het Rheinische Pferdestammbuch in Duitsland geregistreerd. Ook de hengstenkeuringen voor Nederlandse paarden vonden in Duitsland plaats. Het Deense moederstamboek wil echter nauwer betrokken zijn bij de registratie en selectie van de Frederiksborgers waardoor de keuring nu via Denemarken moest verlopen. We zochten daarom zoveel mogelijk Nederlandse Frederiksborgers bij elkaar en legden contact met het Deense stamboek. Er kwamen drie Deense keurmeesters naar Nederland, samen met wat leden van de Deense Frederiksborgervereniging. Het was ontzettend leuk om daar alle Frederiksborger-fokkers en -eigenaren te treffen. We doen het allemaal voor de hobby en hebben zelf ons paard voorgesteld. Dat was een gave ervaring.”

1. Gewaardeerd

Na het meten, voorstellen aan de hand, het los door de baan lopen en voor de hengsten het vrijspringen, werden de premies toegekend. “Alle paarden die meededen hebben een eerste of tweede premie behaald. Het was goed om te horen dat de Deense keurmeesters onze Nederlandse paarden daar interessant genoeg voor vonden. Duette heeft het goed gedaan op de keuring, al was ze niet de kampioen van de dag. Dat werd haar tweede veulentje, Merværdi’s Zonne. Zij is inmiddels vier jaar oud. Dat is zeker een bekroning op je inzicht als fokker.”

1. Rastypisch

“Elk afzonderlijk onderdeel van de keuring werd door de merries, ruinen en hengsten achter elkaar afgerond, waardoor je op verschillende momenten van de dag voor de keurmeesters moest verschijnen, Het was dus een vrij lange dag. Duette was gelukkig de hele dag lief en aanhankelijk, eigenlijk zoals ze altijd is. Ze voelt zich vrijwel overal op haar gemak en is niet snel onder de indruk. Wat de keurmeesters zeiden was dat ze een erg rastypisch hoofd heeft, een mooie hals en een goede draf.”

Geen ideale voorbereiding

Lizzy vervolgt: “Ik rijd soms buiten met haar, maar we trainen niet intensief omdat ik vooral met haar fok. Ze heeft dus niet een super ontwikkelde bovenlijn en ze is momenteel wat zwaarder doordat ze al zes maanden drachtig is. Normaal gesproken geen ideale voorbereiding voor een keuring, maar daar houden de keurmeesters tot op zekere hoogte wel rekening mee. De ruinen die gebruikt worden in de basissport zijn natuurlijk veel gespierder dan de merries die alleen veulentjes krijgen, maar wel werden voorgesteld op deze keuring.”

1. Dubbele betekenis

Lizzy blijft voorlopig mooie veulens fokken met haar Fokkerij Merværdi. “Over die naam heb ik ook nog een tijdje nagedacht. Merværdi is het Deense woord voor meerwaarde. Dit heeft voor mij een dubbele betekenis. Als je fokt wil je ergens meerwaarde aan geven, je wil steeds blijven verbeteren. Maar anderzijds ben ik ook btw-specialist: dat gaat dus over belasting over de toegevoegde waarde. Het is grappig dat het een dubbele betekenis heeft en het is fijn dat het ook nog eens mooi klinkt.”

1. Deense papieren

Wat zijn haar doelen met de fokkerij? “Duette is op dit moment drachtig, dus op dit moment ligt onze volledige focus op het gezond volbrengen van de dracht. Je wil tenslotte een veulen de best mogelijke start geven. Het buitenrijden vind ze leuk, dus wanneer ze niet drachtig is of aan het begin van haar dracht is, ga ik nog wel eens een rustig ritje in de bossen maken. Voor de rest staat ze dag en nacht buiten in de kudde. Dat vindt ze heel fijn.”

“We hebben nu paarden die opgenomen zijn in het Deense stamboek, dus we krijgen straks Deense papieren voor veulens die we fokken met goedgekeurde hengsten. We hopen met elkaar als fokkers het ras in stand te houden en uit te breiden. Dat is een uitdaging, maar daar gaan we voor!”

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto: Lisa van Vlaanderen