Francis Jansen: “Het was een bewogen kampioenschap”

Druk seizoen

“In aanloop naar de Kampioenschappen heb ik veel getraind met mijn trainer Franka Loos”, begint Francis te vertellen. “Ik train Lafhira niet te veel, want ze is nog jong. Vier keer per week is meer dan genoeg om haar lekker fris te houden. We hebben een druk seizoen gehad, want ze heeft ook de Pavo Cup gelopen. We kwamen tot de halve finale, en eigenlijk ben ik wel blij dat we niet door waren naar de finale. Dan was de Hippiade er wel heel snel achteraan gekomen.”

Hard gevallen

Vorig jaar kreeg de merrie een veulen van de hengst Escamillo. “Daarna heb ik haar weer vanaf het begin op moeten bouwen. Nadat ze haar veulen kreeg, is ze best wel heet geworden. Lafhira probeerde me wat uit en ik heb niet zulke hele lange benen, dus ik ga er wel sneller af. Op zich ging het prima, maar in maart nam ze het er ineens van en daardoor viel ik er hard vanaf. Ik heb een maand lang niets gekund en mijn hele rug was opgezwollen. Daar werd ik best een beetje bang van”, geeft ze eerlijk toe.

Ouder en wijzer

“Eigenlijk ben ik nooit bang geweest, maar dat werd ik nu wel. Uiteindelijk ga je er toch wel weer op en toen ben ik even duidelijk geweest. Nu gaat het eigenlijk heel erg goed en is Lafhira steeds braver aan het worden. Ze wordt ook een beetje ouder en wijzer”, lacht Francis. “Met jonge paarden kan zoiets altijd gebeuren en het zal vast nog wel vaker gebeuren. Op de Hippiade begonnen ze tijdens ons laatste lijntje te klappen voor het springen. Toen ging ook haar staart erop. Ik hield haar onder controle, maar het scheelde niet veel of we gingen vliegend de baan door. Gelukkig ging het goed.”

Fijn en ontspannen beeld

Hoe heeft ze kunnen rijden op de Hippiade? “Het was even afstemmen hoe lang losrijden het beste werkt, maar nu hebben we 25 minuten gepakt en dat was precies goed. Ik was er echt klaar voor en het hele drafstuk ging beter dan ooit. Aan het eind ging het halsstrekken niet zo goed en hadden we dus wat onstuimigheid op het laatste lijntje. Daarom had ik niet gelijk het idee dat het een kampioenschapsproef was. Maar als ik vooraf voor deze proef had kunnen tekenen, dan had ik het zeker gedaan! Lafhira is een paard dat over super gangen beschikt dus daarom kregen we in het laatste deel ook hoge punten. Het commentaar was dat het een fijn en ontspannen beeld was. Dat vind ik het grootste compliment dat je kunt krijgen.”

Protocol niet te vinden

“Van tevoren had ik al gezegd dat ik niet ging kijken wat de punten waren, tot ik zelf had gereden. Nadat ik had gereden stond ik op zilver en daar was ik super blij mee. Dat had ik niet verwacht. De proef van het meisje dat eerste was had ik gezien en dat was een goede proef. Toen ik naar de tent ging om mijn protocol op te halen, kon ik hem nergens vinden. Ik dacht dat die van de top drie misschien apart lagen, maar ik zag de punten van de nummer één er wel bij liggen. Toen kwam er iemand naar me toe die vroeg of ik Francis was.”

Fantastisch, maar lullig

“Wat bleek? Ze hadden de protocollen verwisseld. Er heette iemand Francien en zij reed in een andere ring. We hadden elkaars punten gekregen. Na het natellen bleek dat we toch goud hadden. Ik keek op het scorebord en zag dat ik bovenaan stond. Toen was het dak er natuurlijk af. Alle scores stonden er al op en dan denk je dat het klaar is. Het was dus echt een hele grote verrassing dat we alsnog Nederlands Kampioen werden. Ik belde iedereen dat ik toch goud had. Ze dachten dat het een grapje was, maar het was echt zo. Voor mij is het fantastisch, maar voor het meisje dat nu zilver heeft is het wel lullig. Ik heb ook nog tegen haar gezegd dat ik weet dat ze er niets aan heeft, maar dat ik het wel rot vond voor haar.”

Kopen op verwachting

“Lafhira is echt een paard voor de toekomst. We kochten haar als veulen en dan koop je puur een verwachting. Je moet natuurlijk afwachten hoe ze wordt als ze uitgegroeid is. In de tijd dat ze in de opfok stond is ze nog bijna dood gegaan aan een wormeninfectie. Ze kwamen er laat achter en toen was ze zo mager, dat ze met spoed aan een infuus moest. We hebben haar eerder naar huis gehaald en rustig bij laten komen.Toen ze beter was, ging ze naar de merriekeuring en werd ze zadelmak gemaakt. Daarna liep ze met Franka Loos de IBOP en waar ze 86 punten scoorde. Dat was in dat jaar de hoogste IBOP score bij de driejarige merries. Dit jaar reed ik zelf voor het eerst de Pavo Cup met haar. Ik ging er dus blanco in. Als je geen verwachtingen hebt, kun je er alleen maar van genieten. Dat ze door mocht naar de halve finales, daar waren we al super blij mee.”

Doorgroeien

“Dit smaakt zeker naar meer. Volgend jaar gaan we proberen om het nog beter te doen. Maar we moeten eerst maar zorgen dat ze helemaal heel blijft. Ik heb veel blessures meegemaakt met paarden, dat wil ik met haar niet meemaken. De laatste tijd heeft ze veel gedaan, dus daar moet voorlopig weer rust tegenover staan. Ze gaat daarom lekker met vakantie. Op de lange termijn zou ik heel graag een keer Grand Prix willen rijden. Ik denk dat het met Lafhira een realistisch doel kan zijn. Haar veulen van afgelopen jaar is daarnaast echt een leuk beestje, dus misschien gaan we in de toekomst ook nog met haar fokken.”

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto: Caspar Matthijsen / CMphotos