Renee van Rijssel: “Dankbaar dat Aalke mij thuisbracht toen ik een hersenbloeding had” *VIDEO*
AlgemeenRenee van Rijssel was pas tweeëntwintig jaar oud toen ze tijdens een buitenrit getroffen werd door een hersenbloeding. Gelukkig was de band tussen haar en haar paard Aalke zo sterk, dat de merrie geen moment twijfelde en Van Rijssel zo snel mogelijk naar huis bracht. Een bijzonder moment, dat Van Rijssel vast heeft gelegd in de documentaire.
Vertrouwd
“Ik rijd Aalke nu ongeveer acht jaar. De eerste vijf jaar voor haar voormalig eigenaar en sinds drie jaar is ze echt van mij”, steekt de amazone van wal. “Via via hoorde ik destijds dat de eigenaresse iemand zocht voor haar Friese merrie, omdat ze er zelf niet mee kon rijden. Zelf had ik toen nog weinig met het Friese ras, maar het was een leuk aanbod dus ik besloot er voor te gaan. Aalke en ik klikten wel heel goed en vanaf het eerste moment was het al heel vertrouwd.”
Penny
De merrie was op dat moment zadelmak, maar had nog niet veel ervaring onder het zadel. “Ik was echt een pennymeisje”, vervolgt Van Rijssel lachend. “We deden veel aan poetsen, longeren, buitenrijden, springen, namen dressuurles en reden zelfs een crossje. Na enkele jaren leek het mij leuk om een paar onderlinge wedstrijdjes mee te pakken met daarna de KNHS-wedstrijden als doel.”
Documentaire
De combinatie reed L1 toen het noodlot toesloeg. “Tijdens een buitenrit kreeg ik plotseling een hersenbloeding, waarna Aalke mij twee kilometer naar huis heeft gebracht omdat ik amper iets kon.” Het verhaal van de amazone en haar paard wordt weergegeven in een minidocumentaire. “Na jaren ziekenhuis in, ziekenhuis uit, en enkele hersenoperaties verder ging het rijden pas weer wat beter.”
Pieken en dalen
Toen de combinatie wat meer de smaak te pakken kreeg, werden ook de lessen en het dressuurmatig rijden weer opgepakt. “Helaas ging dit met veel pieken en dalen. Vooral het regulier meerijden op wedstrijd was lastig dus heb ik me laten keuren tot pararuiter waardoor ik met dispensaties toch mee kan rijden in de sport.”
Para
Het rijden ging zelfs zo goed, dat de combinatie vorig jaar verhuisde naar een dressuurstal om daar getraind te worden door Isabelle Vroomans. “Met haar begeleiding gingen we opeens heel rap. We vlogen het L2 en M1 door en rijden momenteel de laatste winstpuntjes van het M2. Uiteindelijk zou het heel gaaf zijn om met mijn Fries, waarvan vroeger werd gezegd dat ze niks kon en ik maar een dressuurpaard moest kopen, volgend jaar in het Z te kunnen starten en wellicht ook in de para grade V uit te brengen”, sluit ze gedreven af.
Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via hoefslag@mphorses.nl is niet toegestaan.
Foto: Privébezit
Video: Michelle Hovius
