Chantal Ouwerkerk: “Na acht jaar is onze band sterker dan ooit”

Brave pony

“Toen ik veertien jaar oud was, reed ik een pony voor de nicht van mijn moeder. Het was een 3-jarige ruin die net beleerd was”, steekt de amazone van wal. “Ik was enorm blij dat ik deze kans kreeg van haar. Helaas had ik alleen wat manege-ervaring waardoor deze ruin te pittig was voor mij. Na een paar valpartijen hebben we besloten om hem in te ruilen. We gingen naar een handelstal en daar stond Goldfever. Een smalle driejarige merrie. Ze had geen bespiering en was wat sloom in de omgang, maar met het rijden bleek het een hele brave pony te zijn. Dat was precies wat zochten, al grapten we allemaal dat ze een beetje op een ezel leek.”

Grondwerk

Enkele weken later arriveerde de pony, die de roepnaam Goldy had, op stal bij de nicht van de moeder van Ouwerkerk. “Ik heb heel hard mijn best moeten doen om een band met Goldfever te krijgen”, vervolgt ze. “Goldfever heeft geen makkelijk karakter en ik had moeite om haar te begrijpen. Ik was jong, onervaren en ongeduldig, net zoals Goldy. Na drie jaar begonnen we elkaar steeds meer te begrijpen. Dit kwam merendeels omdat we begonnen met het werken vanaf de grond. Spelen noemen we dit. Goldy bloeide op en werd volwassener.”

Beste vrienden

Toen Ouwerkerk zeventien jaar oud was, kreeg ze te horen dat de merrie te koop kwam te staan. “Na heel wat zeuren en discussies met mijn ouders mocht ik Goldy overkopen. Mijn vader was diegene die lachend zei dat ik mijn spaarrekening op de kop moest gooien, maar ondertussen is hij beste vrienden met mijn pony.”

Andere manier

Net nadat de amazone haar eerste eigen pony kocht, besloot ze ook een trailer aan te schaffen zodat ze wat meer naar buiten konden. “We begonnen al vrij snel met bosritten, iets waar Goldy en ik heel veel energie en plezier uithalen. Al ging dit niet zonder slag of stoot. Goldy was in het begin erg schrikkerig en ‘wild’ op buitenrit. Wat weleens resulteerde dat ik huilend in het bos was. Twee jaar later heb ik Goldy verplaatst naar een kleinschalige manege. Hier hebben we een leuke tijd gehad. Ik ging me meer verdiepen in grondwerk, waardoor ik op een andere manier ben gaan rijden, en besteedde veel tijd aan het tutten en knuffelen met Goldy.”

Behandelingen

Mede door deze beslissing begon de band tussen amazone en paard te groeien. “Goldy en ik hebben meer geduld voor elkaar gekregen. Het rijden ging super en ik kreeg kriebels om Goldy eventueel tussen de paarden te starten in de dressuur. Helaas belandden we in een medische molen met kreupelheden, spierbevangenheid en hing Goldy tegen hoefbevangenheid aan. Na heel wat kliniekbezoeken en röntgenfoto’s kwam hier vrij weinig uit. Na een goede behandeling door een osteopaat en het aanpassen van Goldy haar ratsoen, begon ze weer beter te lopen. Ik wilde er alles aan doen om Goldy pijnvrij te laten leven dus ze staat onder strikte behandelingen van een fysiotherapeut, een osteopaat, de dierenarts, een MLD-therapeut, de hoefsmid en de zadelmaker.”

Meer pech

Na een lange weg door de medische molen, werd de kleinschalige manege waar de combinatie verbleef ook nog gesloten. “Onze fijne plek, waar we ons zo op ons gemak voelden, ging dicht. We gingen opzoek naar een andere plek, maar dit was heel lastig. Uiteindelijk hebben we op een boerderij in hetzelfde dorp een plek gevonden. We zijn met nog drie andere pensionpaarden naar deze plek verhuisd, zo bleef Goldy haar kudde intact. Helaas kwamen ze hier in een groot weiland te staan, waardoor het weer helemaal mis ging. Goldy werd weer kreupel, spierbevangen en liep tegen hoefbevangenheid aan. Met spoed opzoek gegaan naar een ander plekje voor mijn lieve pony. Gelukkig konden we al gauw terecht bij lieve mensen aan huis op een geweldige paddock paradise. Goldy staat nu heerlijk dag en nacht buiten, met twee schuilstallen, een poel, onbeperkt hooi, takjes, liefde en aandacht. En niet te vergeten met drie hele lieve merries samen.”

Plezier

Momenteel staat plezier maken op nummer één bij de combinatie. “Ik vind dat dat het allerbelangrijkste is. Wedstrijdambities heb ik niet meer. Ik ga het Goldy niet aan doen om met een gestreste amazone tussen de witte hekjes te lopen. Ik vind plezier hebben het allerbelangrijkste en daarom rijden we wat recreatief rond in de bak, doen we veel grondwerk in vrijheid, houden we ontelbaar veel kriebelsessies en gaan we wekelijks naar het Dwingelerveld om mooie buitenritten te maken met een los teugeltje.”

Alle tijd

“Onze kwaliteit is dat we vertrouwen op elkaar en geleerd hebben om geduldig met elkaar te zijn. Ik kan zeggen dat onze band na acht jaar sterker is dan ooit en dat ik haar enorm waardeer. Ik ben trots dat we op een hele andere manier met elkaar omgaan dan acht jaar terug en ik ben trots dat ik Goldy heb doorgereden, verkeersmak heb gemaakt, heb leren springen, en dat Goldy mij geleerd heeft om geduld te hebben.
Wat ik nog heel graag wil bereiken met haar is tuigloos rijden in de bak. Maar hier hebben we alle tijd voor, want Goldy mag blijven tot ze haar laatste adem uitblaast”, sluit Ouwerkerk af.

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via hoefslag@mphorses.nl is niet toegestaan.

Foto: Remke Kwant