Transformatie van vierjarige Regreso: “Ik stond bijna huilend in zijn paddock, hij was zo veel afgevallen” *Foto’s*

Veulen

“Ik kocht Regreso als veulen in 2018. Ik was eigenlijk niet op zoek naar een paard, en al helemaal geen veulen, maar soms loopt het gewoon anders”, lacht Joyce. “Ik zag zijn advertentie en hij sprak me meteen aan! Het klikte direct toen ik voor het eerst ging kijken. Ik kan niet precies zeggen waarom ik meteen zo gek op hem was, het was gewoon een gevoel!”

Stress

“Ongeveer een jaar geleden zijn we van stal verhuisd. Voor mij was Regreso altijd een heel chill paard dat nergens van onder de indruk was, maar op deze nieuwe stal heeft hij heel veel stress gehad van de verhuizing en zijn nieuwe omgeving. Hij liep de hele dag zenuwachtig op en neer en wilde niks eten; geen gras, geen enkele soort hooi, geen slobber, helemaal niks. Na twee dagen stond ik bijna huilend in zijn paddock, omdat ik niet wist wat ik moest doen. Dit kon zo echt niet. Hij is toen in een hele korte tijd heel veel afgevallen.”

Foto: privébezit

Kleine hapjes

“Normaal gesproken staan de nieuwe paarden hier de eerste dagen naast de kudde, zodat ze rustig kennis kunnen maken. We hebben toen toch besloten om Regreso gewoon in de kudde erbij te zetten, om te kijken wat hij dan deed. Gelukkig begon hij na een tijdje heel langzaam kleine hapjes te eten en kon ik hem slobber bijvoeren.”

“Hij kon er niks mee”

“Toen hij eindelijk een beetje opgeknapt was, kreeg ik ’s ochtends een filmpje opgestuurd van mijn staleigenaresse waarop hij op drie benen liep. Ik liet meteen een dierenarts komen en toen bleek dat Regreso zijn been niet meer uit het slot kreeg na het slapen. Normaal gesproken klikt dat automatisch los zodra een paard begint te bewegen, maar bij Regreso was dat niet het geval. Dat komt wel eens voor bij jonge paarden, maar dit was wel echt extreem. Zijn been bleef vaak wel een paar minuten vastzitten, waardoor hij er niks mee kon en het achter zich aan sleepte tijdens het lopen. Daar schrik je wel echt van!”

Bespiering

“De dierenarts zei er wel meteen bij dat paarden hier vaak overheen groeien. Meestal heeft het te maken met een gebrek aan bespiering in de achterhand. Ik heb een trainingsschema meegekregen met verschillende oefeningen om te achterhand te versterken en de hoefsmid bekapt hem op een manier waarop zijn been iets makkelijker losklikt zodra hij het neerzet. Ik merkte naarmate we meer trainden wel dat hij steeds sterker werd en de staleigenaresse gaf ook aan dat hij steeds minder vaak met zijn been op slot de stal uit kwam. Op dit moment zijn we nog bezig met het opbouwen, maar hij is er nu vrijwel helemaal vanaf”, vertelt Joyce opgelucht. 

“Hij is enorm eerlijk”

“Ik ben zelf een heel onzekere en bange ruiter, maar ik kende hem natuurlijk door en door, dus heb ik wel besloten om hem zelf zadelmak te maken. Dat is heel erg goed gegaan! We zijn nu bezig met de basis; sturen, gas geven en remmen. Hij doet dat allemaal heel erg goed! Ik heb de training nu even deels aan iemand anders overgedragen, omdat ik wil dat hij alles correct leert. Ook dat doet hij heel erg goed, maar hij heeft wel een bijzonder karakter! Hij heeft enorm veel humor en durft ook echt wel de grenzen op te zoeken. Maar hij is enorm eerlijk, hij zal je nooit met opzet pijn doen.”

Toekomst

“Ik zou in de toekomst graag wat wedstrijden met hem willen rijden. Dat hoeft niet per se op hoog niveau, maar het Z halen zou wel heel erg leuk zijn! Verder wil ik gewoon lekker veelzijdig met hem aan de slag, dat is voor mij al voldoende. Ik mag mezelf echt gelukkig prijzen met zo’n braaf paard!”

Foto: privébezit

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan 

Foto’s: Privébezit