Luna Ista: “Heel veel van elkaar geleerd”

Gelijk een klik

“Esprit was het tweede paard waar ik ging kijken”, blikt de amazone terug. “Ze stond bij een mevrouw die haar wegdeed, omdat ze best wel angstig was. Het was namelijk een groot paard, pas zes jaar oud en niet altijd de aller makkelijkste. Het klikte gelijk tussen Esprit en mij, zodoende ben ik een paar keer wezen proefrijden en heb ik haar in september 2015 gekocht”.

Heter

Toen de merrie goedgekeurd was, verhuisde ze naar de stal van Ista en leerde de combinatie elkaar pas goed kennen. “Ik had toen nog niet de intentie om wedstrijden te rijden. Ik wilde gewoon een leuk allround paard waarmee ik aan de slag kon. De eerste tijd ging het rijden heel goed en was ze super braaf, maar toen we fanatieker gingen rijden en ik meer van haar ging vragen, werd ze steeds heter. Ze was niet meer het brave paard wat ze was toen ik haar kocht, wat niet altijd even goed is gegaan”.

Moeilijk besluit 

Op een gegeven moment zag de amazone door de bomen het bos niet meer en besloot ze de merrie te koop te zetten. “Ik dacht een tijdje dat Spri echt niet meer bij mij paste en dat ik veel te onervaren was, want ze wilde heel hard rennen als ze schrok en vertoonde vluchtgedrag. Als ze iets moeilijk of spannend vond, uitte ze dat door te willen ontsnappen aan de situatie. Dit is niet altijd even makkelijk geweest, dus ik besloot om een nieuw huisje voor haar te zoeken en haar aan iemand te verkopen die met haar kon springen”.

Toen er eenmaal geïnteresseerden waren, begon Ista toch te twijfelen aan haar keuze. “Na een tijdje vond ik iemand die Spri superleuk vond en haar wilde laten keuren. Op dat moment vroeg ik me echt af waar ik mee bezig was, want ik wilde haar helemaal niet weg doen. Uiteindelijk besloot ik om haar niet weg te doen en ondertussen staat ze nog steeds bij mij op stal”.

Springen

“Ik begon met het lessen bij een nieuwe instructrice, wat heel goed ging en waar we echt door vooruit gingen. We begonnen met dressuurwedstrijden en reden onze eerste winstpunten bij elkaar, waarna we begonnen met springen en crossen. Zodoende leert men: We hebben elkaar steeds beter leren kennen”.

“Vlak voordat de corona begon, hebben we onze eerste winstpunt bij elkaar gereden in het springen. Mijn doel is om officieel te crossen, want de oefencrossen gaan echt heel goed en doet Sprie heel gaaf. Net toen in fanatiek wilde starten, stopten de wedstrijden. Ondertussen hebben we één officiële eventingwedstrijd gereden. Ik hoop dat snel weer op te kunnen pakken.”

Twee kanten

De amazone heeft geen spijt van de beslissing die ze gemaakt heeft om Esprit toch te houden. “Ik had niet verwacht dat het goed zou komen, want ik zat echt vaak huilend op mijn paard, omdat ik niet wist waar ik mee bezig was. Voor mijn gevoel paste ze niet bij mij en had ik beter een ongecompliceerde kunnen kopen. De ene dag kan ik haar achter het behang plakken door de miscommunicatie, maar de andere dag kunnen we zonder zadel en hoofdstel door de bak galopperen en ben ik heel blij met haar. Ze heeft twee verschillende kanten, maar ik we kunnen ondertussen lezen en schrijven met elkaar.”

“We hebben heel veel van elkaar geleerd en ik leer nog steeds elke dag van haar, want het is nog steeds niet makkelijk. Ik ben een betere ruiter en veel zelfverzekerder geworden. Zodra het kan wil ik fanatiek de eventingsport met haar in, want dat vinden we allebei prachtig om te doen. Het maakt niet uit wat je haar laat springen, ze springt echt alles. Daarnaast is lol maken het allerbelangrijkste, dat wil ik ook echt vol blijven houden”, sluit de amazone af. 

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto: Privébezit/ Odd fotografie