Mariëlle de Vries-Behrens : “Zijn hinnikje zou ik er zo uit pikken”

19 oktober 2021, 14:20 Algemeen

Vorig weekend reed Mariëlle de Vries-Behrens voor de vijfde keer in de Intermediaire I met de San Remo-zoon Hippo’s Eternity’s Elayaz en behaalde ze wederom winst.

Zoals zoveel meisjes begon haar paardrijcarrière op de manege: “Mijn eerste lessen had ik toen ik zes jaar was. Mijn beste vriendinnetje reed paard, en ik ging met haar mee. Een les kostte toen nog vijf gulden.”

Hoger dan Z, bestond dat?!

Toen ze negen was kreeg ze een oude pony, en een paar jaar later volgde haar eerste eigen paard. “Ik was toen nog te jong en te klein voor hem, dus reed ik eerst pony’s van anderen. Totdat ik op mijn vijftiende op mijn eigen paard kon. Toen begon ik met wedstrijden rijden, dat ging niet heel vlot. Maar ik zette wel door. Ik reed mijn eerste Z-proef toen ik een jaar of twintig was. En Z, dat was al heel wat. Ik wist niet eens dat je nog hoger kon! Op een gegeven moment heb ik ook wel jonge paarden van anderen aangereden of wat langer gehad, totdat ze verkocht konden worden. Want handig was ik best wel.”

Doorzetter

“Nu, tientallen jaren later en vele ervaringen rijker, zegt mijn dochter wel eens: ‘Wat ik zo goed aan jou vind, is dat je gewoon doorzet, ook al is een paard nog zo ‘onhandelbaar’. Ik had ook een keer een merrie die eigenlijk naar de slager zou gaan, gekregen; die heb ik naar het sportpredicaat gereden. Ze is ook nog ster en keur geworden en toen heb ik haar verkocht.”

Cadeautje

Haar geheim? “Ik geef ze de tijd en ik ben ook echt gek op m’n paarden! Ik kan dan ook slecht verkopen. Elayaz (San Remo x Goodtimes) is nu twaalf en hij gaat ook niet weg! Waarschijnlijk wordt hij mijn laatste paard; ik ben nu 52 en tegen de tijd dat hij te oud is om op te rijden, ben ik 70! Ik kocht hem als veulen, met het idee: ik geef mezelf een cadeautje en met dat veulen wil ik Grand Prix worden.”

‘Koop hem nou maar’

Elayaz is een opvallend paard, met zijn witte neus en aftekeningen. “Ja, apart hè! Ik heb hem daar bijna om laten staan! Maar we hadden een route uitgestippeld en hij was de eerste die we gingen bekijken. Ik vond ik hem echt zó gaaf! Hij had een beweging, niet normaal; hij vertrok en kwam terug op het achterbeen. Het was gewoon ongelooflijk. Filmpjes gemaakt, m’n instructeur Stefano van Zuylen laten zien… en ik kon hem niet uit m’n hoofd krijgen. Mijn man zei ‘Koop hem nou maar’! Die witte neus, daar ben ik nu juist smoorverliefd op!”, gaat Mariëlle verder. “Als tweejarige was hij wel lelijk hoor, ook door dat wit. Hij leek wel een Tinker! Maar nu is hij supersjiek!”

Foto: Privébezit/ Chayenne van Zetten

Alleen maar galop

Het zadelmak maken van Elayaz ging ondanks zijn ritseligheid best goed. Althans, de eerste zes weken. En toen ging het mis. “Hij vond ineens alles eng en ging steigeren, bokken, van alles. Toen we bijna achterover sloegen, was de maat vol. Ik heb hem een aantal weken alleen maar flink naar voren gereden.”

Changementen

Telkens was Mariëlle blij dat ze een ‘sessie’ met haar paard weer overleefd had. “Het was wel grappig dat hij, misschien door al dat galopperen, heel snel door had wat changeren is. Ik hoefde maar mijn been naar achteren te doen, of hij wisselde al. Dat heb ik hem niet hoeven leren.”

Toen er een beetje stuur en rem op zat, begon de combinatie na een tijdje in het L2, omdat Elayaz toch best nog raar was. Gestaag werden de winstpunten binnengehaald. En nu start het duo Mariëlle/Elayaz dan in de Intermediaire I! “Keileuk!”, vindt de amazone. “Al is de zigzag wel een dingetje en de pirouettes… de onderdelen volgen elkaar zo snel op!”

Geen fratsen meer

Een groot pluspunt van Elayaz is zijn uitstraling, vindt Mariëlle. “En we kunnen nu – sinds het ZZ-Zwaar – eindelijk goed met elkaar overweg. Lange tijd kon hij ineens omdraaien of iets geks doen. Het is niet dat hij nu meer te doen heeft of zo dat hij geen fratsen meer uithaalt. Ik heb hem er gewoon beter aan staan.”

Naast talentvol, is Elayaz ook een heel emotioneel paard, aldus zijn eigenaresse. “Als hij me ziet, hinnikt hij héél zachtjes, heel lief. Ik zou zijn hinnikje er zo uit pikken als hij in een groep van honderd paarden zou staan, heel bijzonder.”

Verzameling komt vanzelf

Stefano van Zuylen is de trainer van Mariëlle, al 25 jaar lang! “Hij is heel eerlijk en direct en hij weet precies tot hoever hij kan gaan met de oefeningen. Het is niet dat hij nog even doordrukt als het eigenlijk niet kan. We werken vooral aan het goed aan elkaar rijden van Elayaz. En dan komt die verzameling die je zo nodig hebt voor de Zware Tour, vanzelf, is Stefano van mening.”

Natuurlijk bekappen

In tegenstelling tot veel sportpaarden staat Elayaz niet op ijzers. “Hij vindt die ijzers maar niks en ze lagen er iedere keer weer af”, vertelt Mariëlle. “Gelukkig heb ik zo’n 18 jaar gelden een cursus Natuurlijk Bekappen gevolgd en houd ik zijn hoeven zelf bij. Ook scheren is bij hem geen pretje. Maar dat hoeft ook niet; we laten het licht in de stal tot 23 uur aan en zijn velletje blijft mooi dun.”

Natuurkundig genezer

Naast bekapper is Mariëlle ook natuurkundig genezer. “Als we problemen hebben met een paard, los ik die eigenlijk altijd zelf op met natuurlijke middelen. Uiteraard komt de dierenarts hier ook wel als het nodig is, hoor, en bijvoorbeeld de osteopaat. Maar met kruiden kun je meer bereiken dan veel mensen weten. De volledige naam van m’n paard is dan ook Hippo’s Eternity’s Elayaz, naar mijn ‘bedrijf’.”

Alles in eigen hand

Verder staat hij het hele jaar door buiten, van negen tot vijf, samen met z’n vriendjes. De paarden staan aan huis. “Zo heb ik alles in eigen hand; ons eigen voer, en -schema, weidebeleid…” Een van de vriendjes van Elayaz is de 18-jarige dressuurpony van haar dochter. “Ze kon hem niet missen en dus kochten we hem terug, ook al is zij ‘al’ 22 jaar. Ze heeft ook les van Stefano en binnenkort wil ze weer gaan starten.”