Sanne van Kempen over haar aangereden en overleden pony’s: “Hartverwarmend dat ook de kinderen proberen een steentje bij te dragen”

Zorgmanege

Sanne runt al 20 jaar een manegebedrijf. Het bedrijf biedt paardrijlessen, ponykampen, kinderfeestjes en huifkartochten aan, maar is er ook aandacht voor de zorg in de vorm van dagbesteding. “We hebben ongeveer 35 paarden en pony’s. Van shetlanders tot grote KWPN’ers en van Haflingers tot Koniks. Eerder hadden we alle activiteiten in Rijkevoort bij mijn ouders. In juli hebben we alle pony’s en paarden naar Oeffelt verhuisd, waar we een voormalig rundveebedrijf ombouwen tot zorgmanege.”

Reddeloos

Dinsdagavond rond kwart over tien belde er iemand bij Sanne aan. “Hij kwam mij waarschuwen dat er allemaal paarden losliepen. De paarden bleken aan de zijkant van het huis door de draad te zijn gegaan, waar allemaal zachte ondergrond is. Daardoor heb ik er niets van gehoord. Ik ben gelijk naar buiten gerend en heb een bak met brokjes gepakt. Er kwam een groep van de grote lespaarden voorbij gerend. Zij gingen de grote weg op richting Beugen. Ik kon er niet achteraan, omdat ik alleen was. Mijn kinderen lagen te slapen en mijn man was aan het werk. Ik ben niet snel in paniek, maar ik voelde me wel ontzettend reddeloos toen ik al die paarden zag rennen. Het eerste wat ik deed was 112 bellen, de buurtapp inlichten en mijn moeder bellen.”

De paarden zijn waarschijnlijk geschrokken van vuurwerk in de buurt, maar dat is niet met zekerheid te zeggen. “Buurtbewoners gaven aan dat er wel knallen waren die avond en iedereen weet dat paarden daarvan kunnen schrikken, maar dat hoeft niet altijd zo te zijn.”

Eerste groepen terug

“Ondertussen heb ik snel de draden dicht gedaan en heb ik de pony’s die nog op het erf waren teruggezet. Steeds meer mensen verzamelden zich om te helpen, mijn moeder had ook allemaal mensen van haar stal opgetrommeld. Mijn man werkt op de ambulance en had in de buurtapp gezien wat er was gebeurd. Toen hij klaar was met de rit kon hij gelukkig meteen komen.” De eerste groep paarden stond voor de deur: een vierspan shetlanders die zich genoegen deed aan een stuk gras. “In Beugen heeft de politie de groep grote paarden getroffen. Ze waren uiteindelijk gestopt met galopperen en hadden ook een grasveld opgezocht. Daar hebben we ze halsters om gedaan.”

Andere kant op

“Mijn moeder was met een paar anderen bezig met een drietal paarden die rondom de boerderij liepen. Eén daarvan, een Konik, was in paniek door het prikkeldraad aan de overkant van de straat gegaan. Hierbij is hij wel gewond geraakt, maar gelukkig viel de schade mee. Rond twaalf uur hadden we al die paarden terug en dacht ik: ‘Misschien komt het allemaal goed’. Maar toen ik ging kijken in stal, ontbrak er nog een groep van zeven pony’s. We hebben alle natuurgebieden in de buurt afgezocht, maar konden ze nergens vinden. Het bleek dat ze totaal de andere kant op zijn gelopen, richting Haps. Daar heeft de politie ze uiteindelijk gevonden.”

Aangereden pony’s

De politieagenten waren aanwezig om de pony’s weer veilig thuis te brengen. “Er kwam een auto aan en die heeft Buddy, Dana en Isa geraakt. Sommige mensen vragen zich af waarom hij het niet heeft gezien. De politie vertelde dat de automobilist al had afgeremd toen hij zag dat er politie stond, maar dat de paardjes achter bomen vandaan zo de weg op kwamen. Toen was het al te laat.” Een politieagent verloste daar ter plaatse één van de pony’s uit zijn lijden. “Ze hebben hun best gedaan om een dierenarts te bereiken, maar gaven aan dat het nog een half uur zou duren voor hij er was. De pony had beide voorbenen gebroken en de agent kon het niet meer aanzien. Na contact te hebben gehad met de meldkamer en de dierenarts heeft hij toestemming gekregen.”

De juiste keuze

Wat vindt Sanne van deze beslissing? “Ik denk dat het de juiste keuze is geweest. Of een paard een kogel of een spuitje krijgt, maakt denk ik niet uit. Op dat moment was het hoe eerder hoe beter. Dat klinkt heftig, maar eigenlijk weten alle paardeneigenaren dat het bij gebroken benen bijna altijd afgelopen is.” De andere paarden en pony’s lijken wonderbaarlijk goed in orde. “De Konik die in het prikkeldraad is gerend heeft beschadigingen, maar het lijkt mee te vallen. En één van mijn favoriete shetlanders heeft een rare beweging gemaakt en is geblesseerd. Het is echt bijzonder dat de rest er zo goed vanaf is gekomen.”

Kinderen helpen verwerken

Alle manegeklanten zijn ondertussen ingelicht. “Het is moeilijk om alle kinderen persoonlijk te spreken. Naar aanleiding van het algemene bericht in de groep en op onze website krijgen we veel berichten. Ook zijn we veel door de pers benaderd en eergisteren is er een groepje kinderen op Hart van Nederland geweest. In de kantine hebben we een gedenkplek gemaakt voor de pony’s. Het belangrijkste is dat we er goed over praten met de kinderen en dat ze de ruimte krijgen om vragen te stellen. Het is niet niks als je lievelingspony er ineens niet meer is.”

Crowdfunding

Eén van de instructrices van de manege heeft inmiddels een crowdfundingsactie opgestart. “We zullen toch ‘vervanging’ voor de pony’s moeten zoeken, in hoeverre je dat vervanging kunt noemen. Pony’s zijn op dit moment heel erg duur en een goede manegepony vind je niet zomaar. Al helemaal niet als ze gelijk inzetbaar moeten zijn. Het is hartverwarmend om te zien hoe de kinderen proberen een steentje bij te dragen. Gisteren kwam er een jongetje met een enveloppe met geld. Hij had het opgehaald door langs de deuren te gaan. Ook is er nu een meisje cupcakes aan het bakken om geld in te zamelen.”

Vooruitkijken

“We kunnen ons afvragen of we iets hadden kunnen doen om dit te voorkomen, maar de paarden zijn door dubbel schriklint heen gegaan. Dat is normaal gesproken voldoende, maar als er eenmaal één doorheen gaat, gaat de rest ook mee. We hebben nu wel een extra schriklint op het terrein, zodat ze daar hopelijk door gestopt worden als het nog eens zou gebeuren. Het is heel erg wat er gebeurd is en ik zal voorlopig tussen tien en elf ‘s avonds mijn adem nog wel even inhouden, maar we kunnen niet bij de pakken neer blijven zitten. We moeten vooruit.”

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto: Privébezit Sanne van Kempen