Peyton Scott: “Als je kunt dromen, dan kun je het ook waarmaken”

5 mei 2020, 00:00 Algemeen Advertisement Net nadat haar paard was overleden, kwam de instructrice van Peyton Scott met de mededeling: ‘We hebben een mooi paardje voor je’. Dat paard bleek Badajoz IV, waar Peyton binnen een korte tijd een hele goede band én internationale successen mee bewerkstelligoede.

Helemaal versteld

“Ik sta nog steeds helemaal versteld om de manier waarop ik Baz heb gekregen”, begint de amazone enthousiast te vertellen. “Toen ik leste bij Hester Bischot kwam ze op een avond naar mij toe. Hester zei dat ze een paard voor mij wist, maar dat vonden mijn moeder en ik in eerste instantie wel een beetje snel. Mijn vorige paard had ik namelijk net een paar dagen geleden in laten slapen. Toch zat er best een verhaal achter, dus zijn we wel gaan kijken. Janine Viet wilde namelijk ‘downsizen’ en wilde liever een goed huisje, en dan maar geen geld. Ik heb Baz toen eerst in de stal gezien, en de eerste keer dat ik hem zag stond ik helemaal versteld. Hij is zo gaaf en heeft zo’n aansprekend hoofd.”

Een euro oversteken

Om te kijken of er een klik was, is Peyton de schimmelruin eerst een maand gaan proefrijden. “Na een maandje hebben we Janine gebeld dat we het super leuk vonden. Hester was er ook heel erg enthousiast over. We hebben Baz gratis gekregen. Ze zei voor de grap nog: ‘We kunnen een euro oversteken’. Dat vond ik wel heel grappig. We hebben natuurlijk wel wat regels afspreken, bijvoorbeeld dat ik hem niet zou verkopen. Toen mocht ik hem meenemen. Ze wilde wel graag op de hoogte blijven van hoe het met Baz ging, maar voor de rest zei ze dat het helemala mijn eigen paard was. Daar ben ik tot op de dag van vandaag heel dankbaar voor. Dat had ik natuurlijk nooit durven dromen. Ik heb er nog steeds geen woorden voor.”

Bijzondere klik

Baz is voor Peyton echt het ultieme droompaard. Ze vertelt verliefd over hem: “Je komt de stal binnen, hij steekt zijn hoofd er uit en daar zie je een wit sprookjespaard. Hij is zo mooi, heeft altijd zijn oortjes naar voren en is altijd vrolijk. Zijn grote ogen glimmen altijd zo mooi. Als ik aan kom lopen begint hij tegenwoordig te hinniken. Ik kan niet goed verwoorden wat het is, maar er is gewoon iets aan hem dat zo bijzonder is. Ik moest hem in het begin wel echt leren kennen, maar nu loopt hij echt voor mij door het vuur. Mensen zeggen vaak: ‘Jullie klik is echt onvoorstelbaar.’ Dat is wel waar denk ik, ik kan echt alles met hem doen”, stelt ze.

Clown en leermeester

“Zo kan ik zadelloos en hoofdstelloos het bos in met hem, tot het rijden van de piaffe en passage in de bak”, licht ze toe. “Hij is echt de clown van stal, iedereen moet altijd om hem lachen. Hij zit in waterbak te spelen, en zit je altijd heel raar aan te kijken. Onder zadel is hij niet per sé heel pittig, maar wel lastig. Hij speelt met zijn mond en tong waardoor de aanleuning moeilijk en snel onrustig is. Als je zelf niet 100 procent stil bent met je hand zie je dat gelijk terug. Hij is daarnaast altijd volledig op zit gereden, soms vind ik dat nog steeds een beetje lastig. In principe kent hij wel alles. Ik was op het moment dat ik hem kreeg ongeveer op M niveau, hij heeft mij verder alle knopjes geleerd. Hij is echt een leermeester.”

Negatieve reacties

De combinatie begon in de dressuur, maar voelden zich daar niet echt op hun gemak. “Ik wil de dressuur niet afkraken, want ik ben er zelf altijd weg van geweest. Maar vaak toen Baz en ik de ring in gingen zei de jury van tevoren al dat ze dit paard niet konden beoordelen. Ik was op dat moment een jaar of 15, dus het doet echt wel wat met je als je al wordt afgekraakt voordat je begint. We kregen veel negatieve reacties: Baz had geen potentie, hij was niet leuk en we konnen het niet. Op een gegeven moment zijn we er mee gestopt toen we L2 met wat winstpunten waren.” De amazone besloot Baz puur recratief te rijden, waar ze veel lol in hadden. “Toen kwam het idee van Marco Boavista om eens een Working Equitation lesje te gaan rijden.”

Helemaal verliefd

Vanaf dat moment behaalde de combinatie succes na succes. Peyton vervolgt haar verhaal: “WE was voor zowel Baz als mij helemaal nieuw, we wisten er helemaal niets van. Maar in die ene les ging het zo goed dat ik dacht, nou we proberen dit wel. Ik merkte namelijk aan Baz dat hij de uitdaging heel erg leuk vond. Zo zijn we een onderlinge wedstrijd gestart, waar we meteen tweede werken. Het was super leuk en de sfeer was super goed, ik werd daardoor helemaal verliefd op Working Equitation.” Een maand na hun eerste wedstrijd reden Baz en Peyton al mee op het NK-WE. “Daar hebben we zelfs een vierde plaats behaald. Ik was toen zo gemotiveerd voor de WE dat ik dacht, nu gaan we dit doen ook.”

Waarmaken

En dat kon ze, want Peyton kreeg een fantastische kans aangeboden. “Een jaar nadat we waren gestopt met de dressuur, zijn we meegevraagd naar een internationale WE-wedstrijd in Les Herbiers in Frankrijk. We moesten daarvoor alleen wel een level omhoog. Ik vond voor het eerst internationaal en dan gelijk een niveau hoger best intensief voor de eerste keer, maar die kans kan je niet voorbij laten gaan. Gelukkig heb ik een hele lieve moeder die daar financieel achter stond, dus mocht ik naar Frankrijk toe. Daar reden we in de trail naar een 2^e plaats.” De mensen die de combinatie eerder afkraakten, zijn inmiddels ook bijgedraaid. “Die zeggen nu allemaal dat Baz een super gaaf paard is. Als je kunt dromen, dan kun je het ook waarmaken.”

Grootse plannen

“Vorig jaar na onze laatste wedstrijd is Baz ineens gevallen”, klinkt het serieus. “Dat was heel onverwachts en ook wel echt een shock. Hij bleef daarna struikelen, dus zijn we naar de kliniek in Emmeloord geweest. Daar bleek dat hij best wel heftige artrose heeft in alle vier de benen. We konden toen kiezen: of hij gaat op de wei, of we laten hem inspuiten tegen de artrose. We kozen voor het laatste, waarna we van vorig jaar zomer tot oktober hebben gerevalideerd. Nu doet hij het weer super, super goed. Hij heeft het nog nooit zo goed gedaan bij mij. Maar we hebben hem wel ingespoten met het idee dat 2020 ons afsluitende jaar in de sport zou zijn. We hadden grootse plannen zoals het NK, maar dat kan nu natuurlijk niet.” Voor nu let Peyton vooral op wat Baz aangeeft dat hij nog kan. “Hopelijk kunnen we begin volgend jaar nog wat wedstrijdjes rijden, maar de gezondheid van Baz gaat natuurlijk voor. Voor nu zijn we lekker aan het spelen en buitenritjes aan het maken, we vermaken ons wel!”, besluit ze. Tekst: Femke Verbeek Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegstaan. Foto: Nienke Pater