Zoë Coade: 'Uiteindelijk proberen we paarden te veranderen in iets wat ze niet zijn€

6 juli 2020, 00:00 Algemeen

De van oorsprong Engelse Zoë Coade is een Horse Professional en geeft lessen en clinics in Nederland, Duitsland en zelfs Amerika. Ondanks dat ze steeds groter en bekender wordt, had ze dit vroeger nooit durven dromen. “Ik was vroeger heel verlegen en onzeker, maar het is nu de tijd om te groeien”, vertelt ze trots.

Indiaans bloed

Coade is opgegroeid in Londen, waar ze de paarden van de buren vanuit haar slaapkamerraam kon zien. "Ik was al met paarden geobsedeerd voordat ik überhaupt kon praten. Het woord €˜paard' was ook een van de eerste woorden die uit mijn mond kwam€, steekt Coade van wal. "De familie van mijn moeders kant is tot twee generaties geleden afkomoestig van de indianen. Dat zie je er ook wel aan terug, ze zijn donkerharig en hebben donkere ogen. Vooral het haar van de vrouwen is lang en zijdeachtig zwart. Mijn grootmoeder Ilo Mai was de laatste zuivere Indiaanse bloedlijn in de familie. Toen ik ongeveer zes maanden was zette ze me altijd op de rug van een Duitse herdershond en deed alsof het een paard was. Ze fluisterde in mijn oor: €˜De geest van het paard is bij je, hij zal je altijd beschermen'€. Ze vervolgt: "Dan is er nog krullend haar en een bleke huid, mijn genen ontwikkelden zich meer van de Ierse kant van mijn vader. Maar het was mijn hart, ziel en lichaam waarin ik leef dat schreeuwde om de liefde voor paarden€.

Mia

Toen de amazone opgroeide in Engeland kreeg ze steeds meer met paarden te maken. "Ik kan me nog herinneren dat ik vanaf mijn vijftiende het natuurlijk e gedrag van mijn paard een beetje opzij schoof. Ik had het te druk om mijn paard er mooi uit te laten zien volgens de tradities die toen golden. Het winnen van een rozet was voor mij belangrijker. Ik deed mee aan spring- en dressuurwedstrijden, maar ik zocht wat meer uitdaging. Dus ik besloot dat ik ook mee wilde doen aan eventing. In 2002 kocht ik een paard wat ik zelf kon opleiden, een Iers sportpaard genaamd Mia. Zij heeft mij heel anders leren kijken naar paarden. Naar wie ze echt zijn en hoe ik ze kan begrijpen. Ik heb samen met haar een hele lange weg moeten afleggen. Het heeft best lang geduurd voordat we elkaar volledig snapten”. [caption id=”attachment_182006” align=”alignright” width=”300”] Mia © Michiel Boer[/caption] Vanaf het moment dat Coade Mia kocht begon ze te beseffen dat paardrijden niet alleen om presteren draait. Ze begon zich te verdiepen in het natuurlijk e gedrag en besloot enkele studies te gaan volgen. "Vanaf 2002 heb ik twee jaar meegelopen met de beste paardentrainers in Amerika en in vanaf 2012 ben ik op zoek gegaan naar verschillende manieren van trainen. Ik wilde een manier vinden die het best bij mijn filosofie en de hedendaagse paardensport past”.

Nederland

In 2005 verhuisde ze, samen met Mia, naar Nederland om bij haar huidige echtgenoot te gaan wonen. "Cultureel kan Nederland heel anders zijn dan Engeland. Niet alleen de alledaagse zaken zoals het eten, maar ook de manier waarop de paarden zijn gehuisvest. Ziekten en gezondheidsproblemen verschillen ook enigszins, wat natuurlijk logisch is”.

Mustang make-over

Coade begon zich steeds meer te verdiepen in het natuurlijk e gedrag van paarden. Ze werd steeds populairder en steeds bekender. In 2017 werd ze gevraagd om mee te doen aan de Mustang Make-over in Duitsland. Ze kreeg op dat moment honderd dagen om een wilde mustang te transformeren naar rijpaard. "Het was een fenomenale ervaring. Ik sliep in een open tent naast de kleine merrie en reisde door Duitsland om er zeker van te zijn dat ze de beste training kreeg. De eerste ochtend dat ik wakker werd naast de Mustang is er een om nooit te vergeten. Ze stond daar met de ochtendzon achter zich, net genoeg licht zodat ik haar ogen en haar neusgaten zacht zag bewegen. Niet verder dan 30 centimeter van mijn hoofd. Ik gaf haar haar hooi naast onze tent en ze begon te spelen met mijn slaapzak, die ze door de tralies trok. Geen boosheid of angst, alleen nieuwsgierigheid€. Dezelfde avond gebeurde er nog wat bijzonders. “Ik lag naar haar te kijken en toen werd er iets in mij wakker. Ik voelde iets wat ik nooit eerder had gevoeld. Haar angsten waren niet vergelijkbaar met een gedomesticeerd paard. Haar angsten waren pure overleving, puur instinct. Ze deed mijn hart bonken op een manier die ik daarna nooit meer heb gevoeld. Puur, rauw en uiterst natuurlijk . Mocht ik ooit nog de kans krijgen, zou ik dit zonder twijfel nog een keer doen”. [caption id=”attachment_182003” align=”alignnone” width=”408”] Mustang River - © Maria Feel a Pic[/caption]

Bewustzijn

Dit evenement kreeg veel commentaar van buitenstaanders. "Dat komt omdat er niet genoeg kennis en informatie over is€, legt Coade uit. “Het evenement is opgericht om bewustzijn voor de mustangs te creëren. De mustangs in Amerika hebben het zwaar, ze hebben niet genoeg ruimte en eten voor de hoeveelheid die er nu rondloopt. Daarom worden ze heel vaak geslacht. De organisatie van Mustang make-over schenkt een deel van de opbrengst aan reddingsorganisaties, zodat er nog een toekomoest voor deze dieren is.

Gebrek aan kennis

Coade wil haar kennis graag doorgeven aan andere mensen, dit doet ze door middel van lessen en clinics. "Het gaat vaak fout op het moment dat mensen paarden als mensen gaan behandelen of als paarden gestraft worden uit eigen ego of trots. Als iets niet goed gaat in een training, is het vaak een gebrek aan kennis of bezorgdheid dat ze moeite of tijd moeten steken in het leren van iets nieuws. We moeiten flexibel en veelzijdig zijn in onze trainingen. Paarden zijn individuen en kunnen ook mensen individualiseren. Ze zijn meesters in lichaamoestaal en kennen het verschil tussen positieve en negatieve houdingen. Vaak zijn mensen een goede ouder maar een slechte leraar, of omgekeerd. Een goede en gelijke dosis is ideaal€. Het afgelopen jaar was erg spannend voor Coade. Zo werd ze lid van GoSocial, lanceerde ze haar eigen Get good with Horses-Academy en werd ze ambassadeur voor Freedom Riding Articles. Ook brengt ze aankomende zomer, samen met goede vriend Eddy Modde, een aantal zelfgemaakte paard gerelateerde muziekvideo's uit en heeft ze een boek geschreven over Mia: ‘Het paard dat twee benen brak en overleefde’. [caption id=”attachment_182007” align=”alignnone” width=”300”] Coade haar eigen kledinglijn - © Felicia Heres Photography[/caption]

Diepste dal

Coade wil graag nog meegeven dat goede paarden, een kast vol spullen, de mooiste stallen en de beste vrachtwagens niet meteen betekenen dat je goed bent met paarden. "Paarden zijn een passie: ze zijn niet alleen maar op te rijden. Ik ben door de paarden naar van het diepste dal naar de hoogste top geklommen. Zij hebben me laten inzien wie ik op dat moment was en met wat voor mensen ik mezelf associeerde. Velen beseffen niet dat het paard niet om winstpunten of rozetten geeft. De paarden kennen de regels en logica van de wedstrijden niet. Waar het paard om geeft is dat hun waardigheid intact is en dat dingen aan hen worden uitgelegd. Als ze weten dat we gelukkig zijn en dat we erkennen dat ze zie dag hun best hebben gedaan, zullen ze er alles aan doen om die rozet te winnen. Niet om de prijs, maar hoe we hun laten voelen op het moment dat het doel behaald is”. Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)