Saskia van de Pieterman: “Dakota en ik zijn van alle markten thuis”

di 9 apr, 09:34 Sport

Met twee oudere zussen die op jonge leeftijd al actief waren in de paardensport weet Saskia van de Pieterman simpelweg niet beter dan dat dagelijks naar de paarden gaan de normaalste zaak van de wereld is. De inmiddels 27-jarige amazone heeft de ‘Penny-fase’ nooit achter zich gelaten en geniet tot op de dag van vandaag van rijden, tutten en knuffelen met haar zestienjarige Dakota. Al is de combinatie net zo graag bezig met de sport.

Paard delen

Saskia en haar merrie vormen inmiddels al bijna twaalf jaar een combinatie. “Hiervoor deelde ik een paard met mijn zusje, maar dat ging natuurlijk helemaal niet goed”, zegt ze lachend.

“Onze ouders waren onze eindeloze ruzies zo zat dat ze aanboden een tweede pony voor mij te kopen als ik zonder onvoldoendes over ging naar het volgende schooljaar. Toen werd ik met mijn acht onvoldoendes opeens gemotiveerder dan ooit! Nog geen zeven weken later stonden er alleen maar voldoendes op mijn cijferlijst”, lacht ze.

Op slag verliefd

Maar de zoektocht naar een nieuwe pony viel nog niet mee. “Bij het ene paard stond zijn hoofd verkeerd op zijn nek en zijn nek verkeerd op zijn romp, de ander had trailerlaadproblemen en wéér een ander kon niet voorgereden worden, omdat zijn eigenaar met een gebroken arm zat. Er werd ons wel verteld dat die pony daar niet verantwoordelijk voor was, maar wij wisten wel beter”, lacht ze.

“Uiteindelijk was ik er eigenlijk wel klaar mee. Tot ik Dakota tegenkwam. De dag nadat wij terugkwamen van vakantie stapten we direct in de auto voor een lange reis naar Groningen. Hoewel Dakota destijds pas vier jaar oud was, was het echt een kwestie van opstappen en wegrijden. Ik kreeg mijn grijns niet meer van mijn gezicht. Dit is ‘m!”

Foto: Maxime Dominique photography

Veelzijdig

Hoewel Saskia twee jaar later de overstap naar de paarden moest maken, besloot ze Dakota te houden en met haar verder de sport in te gaan. “We reden destijds M-dressuur, M-springen en L-eventing. Ik was zo gek op haar geworden dat ik haar absoluut niet weg wilde doen, hoewel we haar kochten voor de handel. En daar heb ik tot op de dag van vandaag geen spijt van.”

“Vanwege haar gevoelige voorhoeven heb ik er echter wel voor gekozen om de echte spring- en eventingsport achterwege te laten en ons meer op de dressuursport te focussen. Ik heb haar liever in goede gezondheid, dan dat we 1.20m kunnen springen. Natuurlijk vind ik het jammer, want Dakota leeft echt voor de springsport en wordt mega enthousiast van het hout, maar met haar zestien jaar is het ook niet erg om het iets rustiger aan te doen en de wat lagere hindernissen mee te pakken.”

“Momenteel rijden we Z2-dressuur en rijden we voor de afwisseling graag buiten. Nu ik mij meer op de dressuurmatige basis focus, merk ik dat ik in het springen veel meer controle heb. Mijn moeder had dus toch gelijk in dat dressuur de basis is…”

Foto: Arja Luijk de Kreij

Van alle markten thuis

“Natuurlijk droom ik er stiekem van om ooit met een slipjas de ring in te gaan, maar tegenwoordig banen Dakota en ik ons ook een weg in de wereld van het grondwerk en vrijheidsdressuur. We zijn echt van alle markten thuis!”, sluit ze af.

Foto: Privébezit