Column Henk jan Vroom | “De aanwas moet komen uit de ontwikkeling van de basissport”
Dressuur“Dit jaar is pijnlijk duidelijk geworden dat Nederland op dressuurgebied niet meer behoort tot de internationale top. Zowel bij de junioren als bij de senioren heeft Nederland haar positie als toonaangevend dressuurland ingeleverd aan landen die zich hebben ontplooid naar de huidige eisen van de topsport. Als reactie op deze trend zijn in ons land partijen opgestaan met als doel de jonge generatie dressuurtalenten te ontwikkelen tot de winnende combinaties in de toekomst.”
Kritische kanttekening
“Hun plannen om getalenteerde jonge ruiters bij te staan in hun weg naar de top is lovenswaardig en verdienen zeker bijval. Ik wil daar echter wel een kritische kanttekening bij maken. Naar mijn mening moet de aanwas eerder komen uit de ontwikkeling en stimulering van vaardigheden in de basiswedstrijdsport, dan uit het fijnslijpen van een beperkt aantal jonge ruiters die door hun wedstrijdresultaten als talentvol worden beoordeeld. Goed paardrijden is, naar mijn mening, een ambacht dat geleerd kan worden en niet een talent waarmee je geboren wordt. Sterker: het opplakken van het etiket ‘talentvol’ is voor de betreffende jonge ruiter een grote handicap bij zijn of haar toekomstige ontwikkeling als ruiter.”
Onderaan opbouwen
“Een leerling meubelmaker krijgt een degelijke opleiding van een meester-meubelmaker. Hij of zij leert de materialen kennen en eenvoudige verbindingen maken. Vervolgens komen de ingewikkelde pen-in-gat verbindingen aan bod en pas als er een solide werkstuk staat, wordt de beitel en guts ter hand genomen om mooie krullen te draaien. In ons ‘talentgerichte systeem’ wordt vooral gekeken naar de krullen en een dun laagje bladgoud. Het werkstuk ziet er op het eerste gezicht spectaculair uit, maar onder luid geraas stort de kast even later in elkaar.”
Geen Reitmeisters
“Wat is de reden dat wij in onze dressuursport zo ‘krullengericht’ zijn, vraag je je wellicht af. Ik vermoed dat het komt omdat wij geen of nauwelijks nog paardrijmeesters (Reitmeister) hebben. De juryleden hebben die taak overgenomen en het protocol is het leerboek geworden. Tijdens mijn eigen opleiding, lang geleden in Duitsland, werd ik weleens flauw van het feit dat we altijd maar de basis moesten leren, jáárenlang. Wij wilden ook graag schitteren in de ring, maar dat zat er voor ons toen nog niet in. Eerst maar schaven en schuren en boren en weer schuren.”
De basis
“De krullen en het bladgoud zijn niet voor iedereen weggelegd, maar voor een degelijk opgeleide ambachtsman of -vrouw is er altijd plaats in de paardenwereld. Juist deze mensen vormen de basis voor hen die het gaan maken in de top. Want áls je dan aan de krullen toe komt, heb je een Meesterstuk waar je voor de dag mee kan komen. Een werkstuk dat staat als een huis en is gebouwd op kennis en ervaring. Op Tiktok scoor je misschien minder, maar in de internationale dressuurring des te meer!”
Tekst: Henk Jan Vroom, dressuurtrainer en Grand Prix-ruiter
