Blog Sara Ouwehand - Frustratie in je rijden is prima

20 oktober 2022, 19:00 Dressuur HS Masterclas juni 2022

Ik geef Janneke het instructieoortje. Ze zucht: “Goed dat je er bent, want hij loopt voor geen meter.” Haar man Bjorn hangt over de poort. Hij heeft ook een mening. “Ja, en daar kon ze heeeel goed mee omgaan.” Ik twijfel. Maak ik een grapje of negeer ik zijn opmerking? Ik kies het laatste. Dat snapt hij. “Lust je misschien thee? Dan haal ik die wel even.”

Hij sjokt weg met mijn bestelling

Ze stapt door de baan en ik scan haar lichaam. Haar polsen staan strak, haar bovenrug zit vast en haar borstbeen is naar binnen gekeerd. Jep, ze is gefrustreerd. En daar is ze ook weer gefrustreerd over. Dus dat gaat lekker. “Hij doet het gewoon niet.” Ze geeft een por met haar been. “Wat is het probleem?”, vraag ik. “Nou gewoon alles”, briest ze.

Ik begin Bjorn te begrijpen

Met het risico op vervolgsnauwen zaag ik door. “Wat precies wil je trainen? Waar loop je vast?”

Daar moet ze even over nadenken. Of eigenlijk best lang. Net als ze haar teugels maar gewoon op wilt pakken, vindt ze het aanknopingspunt. “Het begon bij de middendraf, met die eeuwige taktfouten. En dat gehobbel met doorzitten.”

Dan begrijp ik haar frustratie. Als je paard niet voor elkaar is, dan kan je niet zitten. Maar als je niet lekker zit, dan wordt je paard daar niet leuker van. Dan houd je elkaar eindeloos bezig zonder fijn te rijden. Logisch, want frustratie creëert chaos. Dus ik stel haar gerust: “We beginnen heel Jip en Janneke. Gewoon in stap. En we gaan dit samen doen.”

Het lukt

Aan het einde van de les heeft ze koers. De diagonaal is recht en ze kan er in draf op schakelen. De rest komt de volgende keer. Ze gooit de teugels los en kijkt me schamper aan. Ze peutert ze aan haar ritssluiting. “Sorry voor mijn gefrustreerde gedrag.” Ik schud mijn hoofd. Langzaam, maar duidelijk. “Het maakt voor mij niet uit. En trouwens, je moet er zelfs blij mee zijn.”

Ik pak haar instructieoortje terug en klop zachtjes op haar been. “Frustratie betekent dat je een vurige wens hebt. Je wilt echt die goede middendraf rijden. Badly. Houd die wens, maar buig je frustratie-energie om in heldere intentie. Dus stop met dat boze gemopper, waarmee je alles op een grote, ellendige berg gooit. En chaos creëert. Maar in de basis is je frustratie dus prima. Het geeft je een loepzuivere intentie. Je weet wat je wilt. Dat is goud voor een ruiter.”

Ze stapt af, haar afsprong is net wat te groot

Met haar handen woelt ze door zijn manen. Hun vriendschap is weer voelbaar, ze zoekt naar een snoepje in haar zak. Vanuit de hoek bij de spiegel komt Bjorn aanlopen. Het dienblad in zijn handen wiebelt door de zandbodem. Hij grijnst scheef. Het is tijd voor thee. Ciao, Sara Ouwehand (Hooggevoelige boerin en grondlegger van www.ruiterpilates.nl)