Blog Sara Ouwehand: Waarom je als ruiter eigenwijs moet zijn

19 december 2018, 00:00 Algemeen Advertisement De liefde voor je paard en de sport gaat ver. Alles uit de kast. Niks of niemand is te gek. Iedere expert is welkom en het mag wat kosten. Want je wilt vooruit. Stappen maken. Gloreren. En ook: geen fouten maken, voorál geen fouten maken. ‘Want dan verpruts ik mijn paard.’

Eén kans

Het statische idee dat we maar één kans hebben, is een ruiterkwaal. Terwijl iedere rit een nieuwe kans is. Stop die gedachte in je cap en je wint de helft. Méér. Overstijg jezelf. Oké, er is een probleem en je bent zoekende. En dan zijn ze er voor jou. Bussen vol experts. Iedere bobo stapt op zijn eigen stokpaardje. Ze weten het zéker. Dit gaat werken. Jouw probleem oplossen is hun bevestiging. Dus we gaan er voor.

Jij en je paard

Maar als ik in de baan sta, zie ik altijd maar 2 experts. Jij en je paard. Jullie vertellen me of mijn lessen kloppen. En of iets klopt gaat voorbij aan gelijk hebben. Ook aan gelijk krijgen. Gelijk is een vriendje van de ratio en dat heeft met waarheid niks te maken. Want daar hebben we het nu over: jouw interne waarheid. En die kan zomaar anders zijn dan verwacht. Daarover gaat mijn eigen stokpaardje. In het Jip en Janneke: voelt het goed? Waarbij mijn rotsvaste overtuiging is: €˜Als het niet goed voelt, dan ís het niet goed'. Nu, op dit moment, in deze omoestandigheden. Die context is waar boekjes aan voorbij gaan. Boekjes gaan over theorie. En paarden doen niet aan theorie. Wel aan voelen.

Wake up!

Een les, instructeur, expert, moet matchen met jouw interne waarheid op dat moment. Het heeft geen enkele zin om geforceerd je best te doen, terwijl je diep van binnen voelt dat het niet klopt. Alvast een tip daarbij. €˜Hij zal het wel weten', €˜hoe kom ik anders verder' en €˜als hij het zegt dan zal het wel zo zijn', gaan je niet verder helpen. Wel verder van jezelf af. Wake up! Soms moet je alle experts buiten de deur zetten. Je eigen ding gaan doen. Als je niet je eigen paardenwaarheid volgt, speel je een rol. Bewaar die rol voor de chef op kantoor, want paarden blieven hem niet. Je valt zo door de mand hoor. Is het niet thuis, dan is het wel in de ring. Met alle worstelingen van dien. Wordt je paard niet beter van. Niemand trouwens.

Geen dressuurpaard

Mij is wel honderd keer verteld dat ik geen dressuurpaard heb. Heel creatief, in allerlei vormen en varianten. Mijn vingers vormden zich naar mijn oorschelpen, zo vaak heb ik ze erin gestopt. Stoppen was niet mijn interne waarheid. Niet dat het een makkelijke weg was. Sterker nog, sommige paden bewandel je maar één keer. Te hobbelig, te steil, te ongerept. Maar minder onbegaanbaar dan opgeven. Omdat stoppen gewoon niet klopte. En nu doen we ons eigen ding in de Lichte Tour. Eigenwijs en tevreden. Sara Ouwehand is initiatiefneemoester van www.ruiterpilates.nl, start haar Haflinger Prix St George en loopt verwonderd rond in de paardenwereld. Foto: Marcel Fischer | Fischer Fotografie