Sophie van der Steen: “Academische Rijkunst was precies wat we nodig hadden”

“Toen ik de ponyboerderij wat ontgroeide ben op een zorgboerderij terecht gekomen. Daar verzorgde ik de paarden als stalhulp zijnde. Daar zat ik op mijn plek, ik vond de activiteiten met de paarden buiten het rijden om eigenlijk net zo leuk. Doordat ik daar heel veel leerde over het reilen en zijlen van het houden van paarden, ben ik vorig jaar op zoek gegaan naar een eigen paard”, vertelt Sophie van der Steen aan Hoefslag.

Tinkers

Het was vanaf het begin af aan nog niet helemaal duidelijk wat voor type paard Sophie zocht. “Ik wist het nog niet helemaal, maar neigde wel wat meer naar de warmbloeden en sportpaarden toe. Dat veranderde toen ik mijn eisen op een rijtje ging zetten. Ik zocht een kalm en relaxt paard waar ik veel lol mee zou kunnen hebben. Daarnaast ken ik behoorlijk wat Tinkers die niet onverdienstelijk in de sport meedraaien, en toch had ik in mijn achterhoofd dat ze lui zijn. Toen ik ontdekte dat ze dat helemaal niet zijn, zag ik ineens alle voordelen van het ras. Vanaf dat moment wist ik het zeker, het ging een TInker worden!”

Sophie zocht vier maanden lang naar ‘de’ match. “Ik hebben paarden gezien van Friesland tot en met België, je kan het zo gek niet bedenken. Uiteindelijk kreeg ik een bericht via Marktplaats van de fokker en eigenaresse van Maan . Ze vertelde dat Maan eigenlijk niet te koop stond, maar dat ze dacht dat wij een hele goede match zouden zijn. Toen ze haar omschreef en wat foto’s stuurde was ik gelijk verliefd. Ik heb haar heel snel daarna gekocht”, aldus Sophie.

Groen en onzeker

Maan was zes jaar oud en had een tijdje stilgestaan. “Ik vond het dus best spannend om met haar aan de slag te gaan, omdat ik het jaar ervoor twee keer naar was gevallen. Maar Maan was onwijs braaf. Je merkte aan alles dat ze groen en onzeker was, maar het voelde gelijk goed, ze was werkwillig en ik voelde de potentie.”

Inmiddels zijn Sophie en Maan iets meer dan een jaar samen. “Dat Maan bij mij kwam was echt een droom die uitkwam.

Ups en downs

De twee hebben het afgelopen jaar hoge pieken en diepe dalen meegemaakt. “Kort nadat Maan bij mij kwam, kreeg ze hevige last van maagzweren. Ik merkte dat doordat ze heftig begon te bokken en trappen tijdens het rijden, terwijl ze de keren daarvoor super lief was. Het heeft heel lang geduurd voordat ze van de maagzweren af was, heel vervelend.”

Nadat Maan weer gezond was begon het proces van zadelmak maken weer compleet opnieuw. “Mevrouw vond alles doodeng, dus dat was best even schakelen, maar ik zag het ook wel positief in. Ik kon toen namelijk alles naar mijn eigen hand zetten. Helaas speelden later wéér maagzweren op, waarna bleek dat het voerbeleid op de stal waar we stonden niet bij haar aansloot. We zijn kort daarna verhuisd en zijn overgegaan op grondwerk, om onze band te versterken. Ze leek soms namelijk een hengst, als ik haar aan het halster meenam. Gelukkig gaat dat inmiddels weer super goed.”

Academische Rijkunst

“Tijdens het grondwerk was ik haar aan het longeren aan het halster met een zadel op haar rug, toen het ineens begon te kriebelen. Ik dacht: ‘Ik ga er gewoon op en ik kijk wel wat er gebeurd’.” Dat bleek een goede zet. “Sindsdien gaat het in een stijgende lijn. We zijn vanaf dat moment het rijden verder gaan opbouwen en ik ben me gaan verdiepen in de Academische Rijkunst. In dat tweede heb ik helemaal mijn passie gevonden.”

“De Academische Rijkufnst heeft Maan geholpen om haar sterker en beter bewust van haar eigen lijf te krijgen. Daarnaast heeft het mij geholpen om het plezier weer terug te vinden. Tijdens onze eerste les heb ik 45 minuten met een glimlach van oor tot oor op haar rug gezeten. Het was precies de manier van werken die we beide nodig hadden.”

Bron: De Hoefslag, overname zonder bronvermelding en schriftelijke toestemming via hoefslag@mphorses.nl is niet toegestaan

Foto: José van der Steen