Column Henk Jan Vroom: “Eenvoudig paard”

Tekst: Henk Jan Vroom | Foto’s: Hippo Foto / Ellen Pitlo

In de paardenwereld is er een overmaat aan waardering voor grote bewegingen. De grote bewegers gaan voor hoge prijzen als warme broodjes de toonbank én de wereld over. Ze winnen glansrijk de jonge paardenproeven, soms ook de Lichte Tour, maar in het zware werk zijn ze relatief ondervertegenwoordigd. Sommigen halen het tot de top, maar helaas zijn er meer waar je nooit meer wat van hoort. Je zou verwachten dat de top tien van de best presterende dressuurpaarden als driejarige al in het talentenklasje zaten, maar dat is zelden het geval.

Werkbaarheid

Van alle factoren die bepalen of een paard succesvol wordt in de wedstrijdring, is werkbaarheid wellicht de belangrijkste. Het gaat daarbij zeker niet om het gedwee uitvoeren van oefeningen, maar juist om het spel tussen ruiter en paard. Het elkaar over en weer uitdagen om zo spelenderwijs de oefeningen te leren. Daarvoor is het ook nodig dat de ruiter het spelletje beheerst en het paard uitdaagt om zijn grenzen op te zoeken. Een goede vertrouwensband tussen beiden is dan ook een voorwaarde. Gedurende dit spel ontwikkelt het atletisch vermogen van het paard zich en worden de bewegingen elegant en ongedwongen. Precies zoals we dat graag in de ring zien. Daar hoort soms ook een beetje puberaal gedrag bij, waarbij het paard de ruiter uitdaagt om zijn respect te winnen. Het einddoel is een paard dat met plezier mee gaat naar wedstrijden en lijkt te beseffen dat de dressuurring ook een beetje een showtoneel is, met het paard als stralend middelpunt.

Efficiënte beweging

Waar nu vaak de nadruk ligt op grote bewegingen, zou het beter zijn om te kijken naar de efficiëntie van de bewegingen en de natuurlijke balans. Een paard dat spelenderwijs kan versnellen en terug in tempo kan komen, is meer waard dan een harddravende laagvlieger. Ook spelend in de wei kun je zien hoe gemakkelijk sommige paarden schijnbaar onmogelijke bokkesprongen en wendingen maken. Een plezier om naar te kijken! Die beweging-efficiëntie is een geschenk tijdens de trainingen en leidt ook tot minder blessuregevoeligheid bij de toekomstige sportprestaties. 

Eenvoudig

Moeten we deze paarden wel ‘eenvoudig’ noemen? Los dravend, lijken ze minder indrukwekkend dan hun soortgenoten, de veilingtoppers. De manier waarop ze als jong paard bewegen, zegt echter niet alles over de manier waarop ze als geschoold paard door de baan gaan. Ik heb paarden meegemaakt die als jong paard hooguit een zesje scoorden voor de draf en later in hun carrière de sterren van de hemel konden draven.

Niet indrukwekkend

In praktijk blijken veel van de best presterende paarden in de internationale dressuurring hun carrière te zijn begonnen als ‘eenvoudig paard’. Hun vrije bewegingen waren niet zo indrukwekkend als die van de goudhaantjes uit de jonge paarden-arena, maar ze hadden het geluk dat ze in handen kwamen van een goede ruiter die de capaciteiten zag en ermee kon werken. Het zal je verbazen, wat je eigen pupil nog voor je in petto heeft!