Neus
DSHS 2016
© DigiShots
Neus DSHS 2016 © DigiShots DigiShots

Mág Nederland de garantietermijn voor paardenhandel wel laten teruglopen naar zes maanden?

Algemeen

De schommelingen rondom de garantietermijn voor de (paarden)handel lijken nog lang niet voorbij. 

Advertisement

Uitzonderingsclausule nog niet opgenomen

Gisteren, dinsdag 19 april, stemde de Eerste Kamer over de ‘Implementatiewet richtlijnen verkoop goederen en levering van digitale inhoud’. Tevens werd er gestemd over een motie van VVD, CDA en SGP. Deze partijen willen bij dieren de termijn op zes maanden houden. Deze wet is nu aangenomen en gaat met onmiddellijke ingang in, maar de uitzonderingsclausule voor dieren is hierin nog niet opgenomen. Een aanpassing kan alleen via de Raad van State naar de Tweede kamer en vervolgens naar de Eerste Kamer. Er is beloofd om een spoedprocedure aan te vragen bij de Raad van State om de reparatie nog voor de zomer gereed te hebben.

Te laat

Lidstaten, waaronder dus ook Nederland, dienden eigenlijk vóór 1 juli 2021 deze richtlijn in hun nationale wetgeving geïmplementeerd te hebben. Dit is in Nederland nog niet gebeurd, waardoor je als verkoper voorlopig gewoon nog rekening moet houden met de termijn van een jaar waarbinnen je kunt worden geconfronteerd met de bewijslast dat een paard een bepaald gebrek niet had ten tijde van verkoop.

Afwijken van Europese richtlijn

Als de termijn van zes maanden wordt opgenomen in de Nederlandse wet, dan wijkt dit af van de Europese richtlijn. Deze richtlijn geeft lidstaten de keuze om de termijn op te rekken naar twee jaar, maar volgens de richtlijn dient de termijn op minimaal één jaar gesteld te worden. Wat de richtlijn ook als mogelijkheid biedt, is om de toepassing van de richtlijn volledig uit te sluiten voor levende dieren, maar dit doet Nederland niet. Nederland kiest voor een termijn van 6 maanden. 

Nog maar de vraag

Als Nederland niet besluit de toepassing van de richtlijn volledig uit te sluiten bij levende dieren, dan is het nog maar de vraag of Nederland wel mag besluiten slechts één bepaalde bepaling (de minimumtermijn van een jaar) uit de richtlijn niet van toepassing te verklaren en daarmee een wetsartikel op te nemen dat nadeliger is voor de consument.

Bron: Annemarie van Toorn en Equine Business Babes