Afbeelding

Liesbeth Geven: “Zal ik ooit weer zo’n speciale vinden?”

Algemeen

Liesbeth Geven behaalde een fraai resultaat van 66,5% in de Prix St. Georges bij Stal Chardon in IJmuiden afgelopen weekend. “Jamaica kan wel een beetje ondeugend zijn, dus ik was heel blij met hoe hij liep. Al vielen de punten wel iets tegen. Maar ik ben zo trots op hem.”

Advertisement

Dat ze nu volop met paarden bezig is, is niet vanzelfsprekend, vertelt de amazone. “Mijn ouders hebben helemaal niks met paarden. Sterker nog, mijn vader is ooit een keer stevig gebeten door een paard, dus toen ik wilde rijden, was hij wat terughoudend. Dat is nu gelukkig wel veranderd. Nadat ik een paar jaar op de manege gereden had, reed ik op een Welshje van mijn tante. Van deze pony heb ik veel geleerd, we reden heel Zoetermeer door, want een bak had zij niet.”

Veulen

Zo langzamerhand kreeg Liesbeth allerlei bijrijdpaarden, en op haar vijftiende kreeg ze haar eerste eigen pony. “Die heb ik niet zo lang gehad, en mijn vader en moeder vonden het eigenlijk niks dat ik altijd maar naar die pony ging. Toen die verkocht werd, was ik zo ongelooflijk verdrietig, dat ik toen ik 19 was van mijn eigen geld een veulen kocht, een halfbroertje van die pony. Ik dacht: ‘Niemand neemt ‘m meer van mij af!’. Uiteindelijk is Ashka 27 jaar, tot zijn dood, bij me gebleven.”

Ashka

Met Ashka deed Liesbeth alles wat je maar kon verzinnen. “Dressuur, springen, crossen door het bos en over het strand, endurance… zelfs mijn eerste pasje passage deed ik met hem. Ik kon hem meerdere keren heel goed verkopen, maar dat kon me niks schelen. Eigenlijk paste hij qua stokmaat niet zo bij mij, omdat ik best lang ben, maar ik kon alles met hem. Als ik aan hem denk, word ik eigenlijk nog altijd een beetje emotioneel.”

Black Shadow

Na een leerpaard dat wat hoger had gelopen, maar dat geen lol had in het werk, kocht en reed Liesbeth paarden die ze vervolgens nagenoeg allemaal naar het hoogste niveau reed, zoals Wesley (Flemmingh x Zeoliet). Hij was drie toen ze begon hem te rijden. Ook de knappe Black Shadow (Voice x Sandro Hit) zo’n voorbeeld: “Als 8-jarige startte ik hem Inter II. Hij was een geval apart, je kon er bijvoorbeeld niet rustig even op stappen. Na drie keer GP te zijn gestart, werd er zoveel voor hem geboden…. Maar verkopen wilde ik hem niet, dat gevoel dat ik met hem had, was ongelooflijk… en spijt dat ik het niet gedaan heb, heb ik niet. Het was domme pech dat hij in de paddock zijn been brak ...”

Geen leven zonder paarden

Eigenlijk wilde Liesbeth na ‘Shadow’ stoppen met rijden. “Want waar zou ik weer zo’n speciale vinden? Ik zag niet op tegen het harde werken, geen vakanties, alles zelf doen. Maar mijn man zei, jij gaat door, want je wordt strontsaggerijnig zonder paarden. Hij had gelijk, een leven zonder paarden kon ik me toch niet voorstellen. We hebben stad en (buiten)land afgereden om weer een geschikt paard te vinden…”

Elke dag met de vrachtwagen

Haar management wat betreft het houden van paarden is niet veranderd na de dood van Shadow. Liesbeth is en blijft van mening dat haar paarden veel vrije beweging nodig hebben. “Je kunt paarden niet opsluiten. Ze gaan hier of meteen naar buiten, of ik rijd eerst en dan gaan ze daarna naar de wei, die opgesplitst is in vijf stukken. De hengsten hebben hun eigen landje. Mijn vader van 78 helpt me nu zelfs overal mee; hij brengt de paarden naar de wei met de vrachtwagen en helpt me op wedstrijden. Mijn weiland ligt namelijk 800 meter verderop.”

Izardale

Izzy (voluit Izardale, Everdale x Special D) was het eerste paard na Black Shadow. “Dat was zo’n fijn, ongecompliceerd paard! Ook wel eens fijn na de hengsten die toch behoorlijk druk waren. We reden zo zonder te oefenen onze eerste Z-proef. Toch kwam er eind vorig jaar een fijne amazone op ons pad, Nina Woerts, bij wij hij een vijfsterren huis heeft gevonden; hij komt daar ook lekker in de wei. Dat was voor mij wel een vereiste.”

Kaderscore

Gelukkig heeft Liesbeth nog twee hengsten om mee te ‘knutselen’, zoals ze het zelf zegt: Iago (Dreamboy x Jazz) en Jamaica (Jazz x Rhodium), die als net-zadelmakke paarden gekocht zijn. De eerste heeft ze drie keer gestart in de Grand Prix; Jamaica is Lichte Tour. “Mijn droom met deze paarden? Ik durf het bijna niet te zeggen, want ik weet dat het zomaar afgelopen kan zijn. De enige zekerheid die ik heb, is dat ze niet verkocht worden, omdat ik dat zelf in de hand heb. Ze zijn nog hartstikke jong… dus ja, het zou fijn zijn als ze echt hoge scores gaan lopen in de toekomst. Speciaal zijn ze in ieder geval zeker!”

De tijd nemen

Struikelblok voor dat stapje naar de hogere klassen, is volgens Liesbeth de wissels en dan met name ook de series. “Het vraagt veel gevoel van de ruiters om dit onder de knie te krijgen. Sommige paarden zijn misschien minder atletisch gebouwd en hebben er moeite mee, maar je moet de tijd nemen voor het paard om het te snappen en voor de ruiter om de hulpen goed te kunnen timen en doseren. Datzelfde geldt overigens voor het rijden met verzameling tot en met de passage en piaffe aan toe. veelal denken ruiters dat ze de energie die ze erin gestopt hebben maar vast moeten blijven houden, maar het gaat juist ook om dat stukje loslaten.”Voor de verdere toekomst heeft de amazone haar pijlen gericht op de driejarige Ofigo (Glock’s Toto Jr). “Ik ben hem nog aan het zadelmak maken, maar het talent spat er vanaf bij hem! Hij is sterk gebouwd en hij zet altijd zijn achterbeen eronder. Dat moet je hebben!”

Foto: Privébezit/Roland Hitze

Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan