Adopteer je route: “Vele handen maken licht werk”

14 mei 2021, 10:12 Algemeen Advertisement

Toegankelijk

"In Drenthe zien we natuurlijkruiters die gewoon hier in de buurt wonen en op zondag te paard een ommetje maken," vertelt Paul Wijers, "maar ook zijn er veel ruiters en menners die met hun trailers van heinde en verre komen. Er zijn in hier gebieden waar je vrij kunt rijden. We hadden ooit 1000 km ruiterroutes, maar dit werd in raptempo minder. Vandaar dat Adopteer je Route hier zo omarmd wordt. Bijvoorbeeld hier in het Nationaal Park Dwingelderveld is een netwerk van ruiter- en menpaden aangelegd. Er zijn vier dagroutes elk van zo'n 18 kilometer die hun eigen kleur hebben. De routes zijn duidelijk aangegeven door paaltjes, en zowel de routes als de bewegwijzering worden onderhouden door Staatsbosbeheer, in samenwerking met Stichting Paardenroutes Drenthe, én door groepen vrijwilligers." Stichting Paardenroutes Drenthe heeft als doel Drenthe toegankelijk te houden voor ruiters en menners. De stichting stuurt de Route Teams van Adopteer je Route aan in de verschillende gebieden van Drenthe.

Dan houdt het dus op

Jantsje Bijmholt: "Sinds 2013 krijgen organisaties als Staatsbosbeheer geen financiering meer van de overheid voor het onderhoud van ruiterpaden en ruiterroutes. Hilda (Mulder, zie boven €“ red.) heeft toen vanuit het Recreatieschap Drenthe, samen met €“ wijlen €“ Maarten van der Meer, actie ondernomen, om te voorkomen dat ruiterroutes zouden verdwijnen." Hilda: "Gelukkig lukte dat, Provinciale Staten gaf ons 100.000 euro, te besteden aan het hippisch toerisme. Dat hebben we besteed aan bijvoorbeeld palen en bordjes." Albert: "Als dat destijds niet gelukt was, hadden ruiters hier dus niet meer het bos in gekund. Dit is een Natura 2000 natuurgebied, daar mag je je met een paard alleen begeven op de ruiter- en menpaden. Zijn die er niet meer, dan houdt het op!" Jantsje: "Delen van routes worden elk jaar weer ontoegankelijk door takken en er kunnen gevaarlijke gaten in de bodem ontstaan. Kijk; de ene ruiter vindt het mooi om te rijden op een smal pad met laaghangende begroeiing, zodat hij plat op zijn paard moet gaan liggen, maar de ander vindt dat niks. Zo had je hier vlakbij een pad dat gekscherend €˜de wasstraat' wordt genoemd. Als je daar doorheen reed nadat het heeft geregend, was je gegarandeerd doorweekt. Als je zo'n pad niet onderhoudt kun je er op een gegeven moment niet meer doorheen. Nou is dat met een grote KWPN-er sowieso al best een uitdaging, maar als je de natuur haar gang laat gang, is €˜de wasstraat' op een gegeven moment zelfs voor een Shetlander niet meer toegankelijk."

Voor iedereen

Hilda: "Vanuit de gemeente willen we dat de natuurgebieden in Drenthe voor iedereen bereikbaar zijn. We moeten er niet aan denken dat je moet betalen voor een wandeltocht of buitenrit door de bossen. Het recreatieschap Drenthe heeft samen met gemeenten en de provincie gezegd: €˜Wij betalen een bedrag aan Staatsbosbeheer, dat wordt gestoken in beheer en onderhoud van de routes, want we willen geen entree vragen om gebruik te kunnen maken van onze prachtige achtertuin. Maar wél willen we veilige routes met zo min mogelijk drukke oversteekplaatsen, en met goede, duidelijke bewegwijzering.' Drenthe is een toeristische provincie, veel mensen gaan hier op vakantie, heel vaak ook met paarden. Een aantal ondernemers doet ook mee, want ook die hebben er indirect baat bij als er in de natuurgebieden goed onderhoud wordt gepleegd aan de routes."

Druk

Jantsje vertelt dat het in coronatijd ontzettend druk is in de Drentse natuurgebieden. "Vaak kon je nauwelijks nog parkeren. Dat kan gevolgen hebben voor de veiligheid. Je wilt niet dat iemand met een fris paard op een drukke parkeerplaats moet opzadelen, of dat je je paard moet laden in de berm terwijl er auto's langsrijden. Wij hebben een aantal parkeerplaatsen gemaakt speciaal voor paardentrailers. Op die parkeerplaatsen zijn speciale boomstammen die je kunt gebruiken om op je paard te stappen, met gaas erop zodat je niet uitglijdt. Bij een aantal pleisterplaatsen zijn stands gemaakt voor de paarden zodat ruiters even op hun gemak wat kunnen drinken bij een aangrenzende horecagelegenheid. Vaak zijn die stands omheind, zodat je niet bang hoeft te zijn dat een paard uitbreekt en in zijn eentje de buitenrit verder afmaakt." Hoe krijgen ze het in Drenthe voor elkaar dat mensen zo bereid zijn om de handen uit de mouwen te steken? Paul: "In de eerste plaats denk ik dat het geen straf is om aan het werk te zijn in de natuur, zeker niet als dat werk een relatie heeft met jouw hobby: paardrijden. De appgroepen maken het werken eenvoudig én we hebben een goede website waarop aanmelden laagdrempelig kan." Op www.paardenprovincie.nl kunnen mensen zich aanmelden als vrijwilliger of als donateur. Maar de grote kracht van Drenthe zijn de samenwerkende partijen. Gemeenten, het Recreatieschap, Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten, Stichting Drents Landschap en de KNHS en haar ruiters. Allemaal organisaties die denken vanuit een gemeenschappelijk belang en begrip hebben voor verschillende standpunten. Inderdaad: bijvoorbeeld voor het feit dat ruiters nu eenmaal andere dingen willen dan mountainbikers." "We willen geen entree vragen om gebruik te kunnen maken van onze prachtige achtertuin"

Aan de slag!

Enkele keren per jaar trekken de Route Teams van Adopteer je Route de Drentse natuur in om onderhoud te plegen. Paul: "Er komen vrijwilligers vanuit manegebedrijven, ruiters die hier in de zomer op een camping staan, we zien zelfs mensen uit Ommen en Friesland die hier de routes komen onderhouden. We mogen materiaal van Staatsbosbeheer gebruiken €“ dan heb ik het over zaagjes en zo, de vrijwilligers gaan niet met tractoren en kettingzagen het bos in; er zijn voldoende bordjes en palen; er wordt gezorgd voor catering en dan gaan we aan het werk. Er is een appgroep van ruiters en menners waarvan er voor elke route één persoon hoofdverantwoordelijk is. Op basis van meldingen die in die app worden gedaan, kunnen ze zelf op pad gaan om het onderhoud te plegen. Eerst was het zo dat Albert en Jantsje alle meldingen kregen over bijvoorbeeld gaten in een menpad of overhangende takken op een deel van de ruiterroutes. Nu komen die meldingen direct bij degenen die actie kunnen ondernemen. Het resultaat: je kunt hier rijden op veilige, goed onderhouden routes, die onderhouden worden door paardenmensen. Dat is ook belangrijk, de mensen die de routes onderhouden weten waar ruiters en menners behoefte aan hebben. Ruiters hebben heel andere wensen dan bijvoorbeeld mountainbikers die van hetzelfde gebied gebruikmaken."

Tekst & foto: Janine Verschure voor Hoefslag magazine/ Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.