Nynke Woerts: “De emoties die de pony’s losmaken zijn onbeschrijfelijk”

20 november 2020, 00:00 Algemeen

Samen met haar pony’s Gabriëlle en Isabella gaat Nynke Woerts naar verschillende zorginstellingen. Woerts ziet het als haar persoonlijke missie om het belang van dieren in de gezondheidszorg te promoten. “Het is onbeschrijfelijk hoeveel de paardjes betekenen voor de mensen, juist ook in deze tijd van corona”, vertelt ze.

Eindonderzoek

Woerts is tussen de paarden opgegroeid. Toen ze nog maar een jaar was kochten haar ouders een veulentje genaamd Lady. Dit was haar eerste pony en is nog steeds in het bezit van de familie. “De paardensport heb ik op verschillende takken beoefend van B tot Z niveau. Nu werk ik als verpleegkundige. Als hobby houd ik me graag bezig met mijn mini appaloosa’s. Ik ga met ze naar keuringen en fok ieder jaar een veulentje. Naast mijn hobby en het werk deed ik er vorig jaar een HBO-studie bij. Om af te studeren deed ik onderzoek naar ‘dieren in de gezondheidszorg’. Ik dacht: hoe kan ik dit beter testen dan met mijn eigen paardje? Dat was echt hartstikke leuk!”

‘Op het matje’

Naar aanleiding van haar actie op de afdeling waar ze werkte werd Woerts uitgenodigd bij de directeur voor een gesprek. “Ik wist natuurlijk niet welke kant dat op zou gaan. Gelukkig gaf ze aan dat ze het een heel erg leuk initiatief vond. Daardoor gaf ze ons de kans om iedere week een locatie van de organisatie te bezoeken. Ik sta ook zeker open om af te reizen naar nieuwe organisaties. Naarmate ik steeds meer aan de slag ging bij verschillende organisaties, schreef ik mijn bedrijf Mens, Dier & Welzijn in bij de KvK. De reacties zijn heel erg enthousiast dus het is leuk om dit breder op te gaan pakken.”

Heel toegankelijk

[caption id=”attachment_188098” align=”alignright” width=”300”] De pony’s hebben een bepaald knuffel-effect. Foto: Ria de Boer-Leistra[/caption] “Paarden houden is gewoon iets wat een beetje bij me hoort”, vervolgt de verpleegkundige. “Het is iets dat je graag doet en wat in je bloed zit. Het is heel mooi om dat te delen. Gabriëlle en Isabella hebben natuurlijk wel een bepaald knuffel-effect. Het zijn beide appaloosa’s, dus ze zijn heel mooi gekleurd en dat maakt wel spraak. Ook zijn ze klein, dus heel aaibaar. Sommige mensen zijn bang voor paarden, maar durven ze doordat ze zo klein zijn wel aan te raken. Door hun formaat kunnen ze goed naar de kamers van patiënten en passen ze zelfs in de lift! Het karakter vind ik ook heel belangrijk, daar probeer ik wel op te fokken, al is dat natuurlijk altijd een gok. Ik ben zelf een heel nuchter persoon en rustig en dat zorgt er wel voor dat mijn pony’s alles gewoon ‘normaal’ vinden, waardoor ze veel vertrouwen hebben.”

Gelukshormoon

Woerts vertelt over een recente gebeurtenis die veel emoties losmaakte. “Op de locatie waar we heen gingen zat er een oudere man al op ons te wachten. Toen we door de schuifdeur heen stapten - daar geven we namelijk niks om - was deze meneer gelijk in tranen. Hij had altijd met paarden gewerkt, maar sinds hij in het verzorgingstehuis zat had hij geen paard meer gezien. Alle emoties kwamen los. Eens een paardengek, altijd een paardengek. Toch zijn er ook veel mensen die niets met paarden hebben. Of sterker nog: mensen die nog nooit een paard hebben aangeraakt. Het is mooi om te zien dat ook zij uiteindelijk toenadering zoeken bij de pony’s. Contact met dieren maakt toch endorfine, een gelukshormoon, los.”

Ondergeschoven kindje

Ook tijdens de coronacrisis gaat Woerts door met het bezoeken van verschillende zorginstellingen. “Juist nu mensen hun kinderen en familie niet mogen knuffelen is het heel waardevol. Dat ze dan met het beestje mogen knuffelen... de emoties die dat losmaakt zijn onbeschrijfelijk. Het is heel erg mooi om mee te maken. Dit is niet alleen maar voor zorginstellingen met ouderen. Het is eigenlijk voor alle doelgroepen geschikt, ook gehandicapten en kinderen kunnen er veel baat bij hebben. Ik was mijn paardjes altijd voordat we naar een zorginstelling gaan en zorg dat de hoefjes schoon zijn. Ik snap wel dat we hygiëne in Nederland heel belangrijk vinden, dat is het ook. Maar het effect van wat dieren met mensen doen is naar mijn idee nog echt wel een ondergeschoven kindje dat nog niet genoeg gewaardeerd wordt.”

Juist nu belangrijk

[caption id=”attachment_188106” align=”alignright” width=”300”] De pony’s bieden troost nu familieleden niet geknuffeld mogen worden. Foto: Ria de Boer-Leistra[/caption] “Al 160 jaar geleden werd in een onderzoek beschreven dat dieren een positief effect hebben op de fysieke en mentale gesteldheid van mensen. Ik vind het jammer dat het nog zo weinig wordt gebruikt in de gezondheidszorg. Gelukkig is het wel steeds meer in opkomoest. Ik hoop dat het tussen nu en vijf jaar steeds vaker gebruikt wordt. Ik wil graag bijdragen aan het bekender maken van de positieve effecten van het contact met dieren. Mensen vinden het nu heel bijzonder, en dat is het ook. Maar ik zou niets liever doen dan iedere dag op pad gaan met de paardjes met dit als doel”, stelt ze. Woerts’ oproep aan zorginstellingen? “Probeer het gewoon eens. Ik hoor vaak dat mensen het pas willen doen als corona voorbij is. Maar waarom is het niet juist nu belangrijk? Morgen kan het te laat zijn.” De uitkomoesten van haar onderzoek en de positieve effecten van dieren op mensen in de gezondheidszorg zijn te vinden op haar website. Tekst: Femke Verbeek Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding en schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. Foto’s: Ria de Boer-Leistra [adrotate banner=”987”]