Marino Stuut: “Ik ben eigenlijk omgeslagen van springen naar dressuur”

11 april 2020, 00:00 Springen Advertisement In eerste instantie leek Lugano een heel geschikt paard voor Marino Stuut. Toen hij na de aankoop eenmaal op stal kwam, leek dat toch een beetje anders te zijn. Lugano kreeg de tijd om wat te groeien, en Stuut ging aan de slag met Justus SVG, wat hij eigenlijk in eerste instantie ook niet zo zag zitten... Na hard werken en veel geduld gaat het nu met beide paarden eigenlijk heel goed.

Eerste gezicht

“Ik kocht Lugano in maart 2019 van een handelaar”, begint Stuut te vertellen. “Ik werkte toen nog op een spring- en dressuurstal, de eigenaar van de stal was ook bemiddelaar. We zijn bij twee paarden geweest, maar Lugano leek het beste. Op het eerste gezicht leek hij heel rustig en lief, al was hij nog wel schuw. We hebben hem klinisch en röntgenologisch laten keuren en daar kwam hij heel goed doorheen. Pas na de aankoop merkte ik dat hij best wel krampachtig is in zijn voorbenen. Ook was hij heel snel gestresst, niet alleen in het werk maar ook op stal. Dat was vooral heel jammer.”

Tijd geven

Stuut wist dat het geen zin had om de ruin te forceren, dus heeft hem vooral de tijd gegeven. “En tussendoor leerde ik hem wat dingen aan, we deden wat basiswerk aan de hand. De hele zomer heeft hij daarna lekker op de wei gestaan. Aan het eind van die zomer heb ik hem zadelmak laten maken. Ik had zelf van tevoren wel werk aan de hand gedaan, en al aan hem gehangen. Dat deed hij eigenlijk heel goed. Toen er voor de eerste keer iemand op ging, was hij zelf ook braaf. De tweede keer heb ik er zelf al op gezeten.” Na de schimmel een tijdje doorgereden te hebben, kreeg Lugano weer even rust.

Verleden

Die rust was ook wel nodig, want de ruin was alsnog heel gestresst. “Op stal had hij een maatje, en als die weg was dan werd hij helemaal gek. Hij was van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat alleen maar aan het hinniken en aan het steigeren. Sinds 1,5 maand staat hij nu op dezelfde stal als Justus, en sindsdien is hij heel erg veranderd. Ik was wel heel benieuwd naar zijn verleden, omdat hij zo gestresst en echt angstig is. Hij is niet dominant, hij is juist heel erg onderdanig, dus het is echt angst. Ik kwam er achter dat hij een tijdje in België heeft gestaan, maar hij is veel bij handelaren geweest. Er is gewoon wat met hem gebeurd waardoor hij zo is, maar ik weet niet wat.”

Vertrouwen en ontspanning

“Het gaat nu gelukkig de goede kant op”, vervolgt Stuut zijn verhaal. “Ik heb hem weer opgepakt en nu kunnen we met een stukje vertrouwen en ontspanning verder. We werken samen naar hopelijk een rustige samenwerking. Hij krijgt alle tijd die hij nodig heeft, dat vind ik heel belangrijk bij een paard.” Wel heeft de ruiter zich wat doelen gesteld: “Bij Lugano werk ik wat meer met korte termijn doelen. Ik hoop dat we in augustus onze eerste competitie voor 4-jarigen kunnen rijden. Maar eerst komt de tandarts nog even langs, want hij zit nu niet echt lekker in zijn vel omdat hij aan het wisselen is. Maar, Lugano geeft in ieder geval aan dat hij wil werken en er plezier in heeft, dat is wel heel erg fijn.”

Pittig lijntje

Eigenlijk vlak na de aankoop van Lugano, ging Stuut toch op zoek naar een paard om bij te rijden. Via via kwam hij bij Justus SVG, een paard dat hij als 3-jarige had ingereden. “Daar zag ik wel een beetje tegenop”,  geeft hij toe. “Justus is een super lief paard in de omgang, maar met rijden is hij wel echt heel fel. Het inrijden ging vrij goed, tot hij een keer een voet tegen zijn billen kreeg tijdens het opstappen. Sindsdien kon niemand er meer op. Justus komt ook uit het lijntje van Zirocco Blue, dus dat is een pittig lijntje en daar moet je mee om kunnen gaan. Vele mensen hebben het met hem geprobeerd, en uiteindelijk kwam hij weer bij mij. Het heeft weken gekost voordat ik er op zat, maar het ging steeds beter.”

Dressuurring

Sinds begin vorig jaar zit de ruiter weer in het zadel van de ruin. “In het begin ging dat heel basis, hij kon nog geen lijn oprijden en viel uit de galop. Langzaamaan ging het beter, we hebben in die tijd ook veel gelest. De eigenaar van Justus wilde hem graag zien schitteren in de dressuurring, dus we zijn begonnen in de B. Dat ging heel goed, we hadden negen van de tien keer een eerste prijs. Dat was niet makkelijk, want hij heeft een karakter waar je U tegen zegt, en hij liep als springpaard zijnde eerst heel erg op zijn voorhand. Na de Brabantse Kampioenschappen van 2020 zijn we L2 gestart. We hadden nog veel fouten, maar gingen wel met vier winstpunten naar huis”, klinkt het trots.

Interesse

“Eigenlijk wilden we nog op springwedstrijd, daar is hij heel goed in, dus het is zonde om dat niet te gebruiken. Morgen hebben we onze eerste crossles, ik ben benieuwd hoe hij dat vindt. Ik ben zelf eigenlijk ook springruiter”, vertelt Stuut. “Daarom was dat eigenlijk ook het doel. Maar de eigenaar vond dressuur zo leuk, dus dat gingen we maar proberen. Het ging eigenlijk zo goed dat het steeds meer mijn interesse wekte. Ondertussen heb ik zelf twee dressuurveulentjes aangeschaft, ik ben eigenlijk gewoon omgeslagen”, lacht hij. “Lugano is wel echt een springpaard, ook in zijn uiterlijk, dus voor hem zal dressuur alleen ze basis zijn.”

Een doel hebben

Nu hij zo goed bezig is in de dressuur, past Stuut daar ook zijn doelen op aan. “Ik wil nu toch wel graag Z met Justus halen. Het is natuurlijk de vraag of het mogelijk is, het blijft een springgefokt paard. Het is lastiger en het zal langer duren, want hij moet de basisoprichting leren kennen die je nodig hebt. In een wissel zie je bijvoorbeeld ook dat springpaarden compleet over hun schouder vallen, terwijl je ze in de dressuur netjes wil rechtrichten. Daar ben je wel lang mee bezig. Maar als ik heel eerlijk ben, moet het Z denk ik wel lukken. Misschien ben ik een beetje naïef, maar je moet toch een doel hebben”, klinkt het ambitieus. Tekst: Femke Verbeek Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding en schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. Foto: Hugo Strijbos fotografie