Maestro
KWPN eerste bezichtiging 2019
© DigiShots
Maestro KWPN eerste bezichtiging 2019 © DigiShots

Derde dag hengstenkeuring: Hengsten in alle kleuren

Fokkerij
Advertisement
Als we kijken naar internationale dressuurwedstrijden dan heeft het er soms alle schijn van dat een dressuurpaard maar een kleur heeft en dat is zwart. Maar tijdens de tweede bezichtiging van de dressuurhengsten blijkt er wel degelijk een variatie in kleur te zijn. De 96 voor de tweede bezichtiging aangewezen hengsten beschikken in de catalogus over zeven verschillende kleurstellingen. Er is slechts een stekelharige vos aangewezen en vier zijn donkere vossen.

Tegen het zwart

Zeven hebben als kleur vos, 27 jonge hengsten beschikken over de zwarte kleur en 17 staan in de catalogus omschreven als zwartbruin. Zestien hengsten zijn donkerbruin en 23 hebben als kleurslag bruin. Het wordt je dus tijdens de tweede bezichtiging van de jonge dressuurpaarden zeker niet zwart voor de ogen. Daarbij is de eerlijkheid wel gediend bij de opmerking dat de zwartbruinen bijna zonder uitzondering wel heel dicht tegen het zwart aanzitten. De 44 hengsten die gezamenlijk zwart dan wel zwartbruin zijn maken percentsgewijs net iets meer dan 45% uit van de aangeboden hengsten.

Royaal aanwijzen

Er werden door de commissie onder voorzitterschap van Bert Rutten op vrijdag 32 hengsten aangewezen voor het verrichtingsonderzoek. Rutten meldde nadrukkelijk dat het de wens was van de fokkerijraad dressuurpaarden om royaal aan te wijzen. Omdat Johan Hamminga, als voorzitter van de hengstenkeuringscommissie tuigpaarden, maar zes stuks van deze fokrichting doorverwees en aftrad, maar hij ook lid is van deze jury, kwam de vraag op of deze commissie zich daardoor had laten leiden. “We hebben royaal aan kunnen wijzen zonder in te boeten aan kwaliteit”, stelde Rutten, die daarmee aangaf dat zijn commissie op geen enkele wijze druk had gevoeld van de fokkerijraad.

Opengewerkte kooi

Hadden de jonge springpaarden volgens de jury geen last van de opengewerkte kooi, Rutten stelde het nog duidelijker: “Wij hebben het idee gekregen dat de open kooi de paarden meer rust gaf”. Hij was blij ook voldoende hengsten te kunnen aanwijzen met een lage verwantschap. Over de invloed die het longeren op de uiteindelijke eindbeoordeling heeft gehad ontstond enige verwarring. Even leek het er op alsof Bert Rutten stelde dat het longeren van geen toegevoegde waarde is geweest. Navraag leerde dat hij het anders had bedoeld te zeggen. “Het longeren heeft voor enkele hengsten wel degelijk positief gewerkt”. Wel werd duidelijk dat het door de commissie noodzakelijk wordt geacht het longeren verder te evalueren, om zo nadrukkelijker onderdeel te worden van de selectie.

Enorme variatie

Er kwamen zeven Gelderse hengsten in de baan en zes werden aangewezen voor het verrichtingsonderzoek. Er is een enorme variatie in bloedvoering en de voorzitter van de deze jury zei dan ook te hopen de veelzijdigheid van deze fokrichting een dienst te hebben bewezen. Van de Harley VDL x Burggraaf hoopt de jury dat hij spring-genen aan de populatie kan toevoegen en van de Eebert x Vitens verwacht de jury de menkwaliteiten van het Gelderse paard een impuls te geven. De Eebert is een opvallende verschijning, met vier hoog witte benen, een brede bles en een witte vlek onder de buik. Zoals de oude fokkers zouden zeggen: een paard met kleur en humeur. Hij werd dan ook met een premie onderscheiden, net als Mexpression. Deze hengst heeft als vader de zuiver in de dressuur richting gefokte Expression, terwijl de moeder Koss als vader heeft. “Hij loopt met veel expressie in de beweging”, vertelde Marloes van der Velden, de voorzitter van deze commissie.

Alle smaken

Kortom, de hengstenkeuringscommissie van het Gelderse paard bedient alle smaken die er zijn: springen, tuigen en dressuur. Van der Velden sprak uit dat zij heel tevreden is over de groep hengsten die ze hebben kunnen doorverwijzen en wil ze maar wat graag gaan testen. De variatie is enorm en daardoor wellicht nu is de homogeniteit van ‘het Gelders paard’ wel verder te zoeken. Tekst: Jacob Melissen Foto: Digishots