Chantal Prins: “Ik had geen idee of het goed zou gaan”
DressuurToen Chantal Prins samen met haar moeder op zoek ging naar een recreatiepaard, had ze niet verwacht dat ze met een 3,5-jarige Engels Volbloed thuis zou komen. Toch overtreft Nobblyneez alle verwachtingen en heeft hij Prins veel geholpen met haar zelfvertrouwen.
Ras niet belangrijk
De amazone en haar moeder reden eerder altijd paarden voor anderen. Toch ging dat niet altijd even soepel. “Het blijft altijd het paard van een ander en daardoor kan het soms een beetje vervelend worden. Omdat mijn moeder en ik het toch samen deden zijn we gaan kijken naar een eigen paard. We wilden graag een recreatiepaard en keken niet echt naar het ras. Het was ieder geval niet de bedoeling om een volbloed te kopen. Via een handelaar zijn we bij hem uitgekomen. Omdat hij een bijzondere naam had ben ik na de eerste bezichtiging gaan Googelen. Toen kwam ik erachter dat hij ook nog eens een voormalig renpaard is.”
Geen goed renpaard
“In eerste instantie dachten we wel: volbloeden zijn altijd zo heet in de kop. Maar omdat Nobli zo rustig en lief was hebben we toch voor hem gekozen. Daarnaast was hij een koffievos en dat vind ik heel erg mooi. Nobli heeft in zijn racecarrière maar twee keer gelopen. Hij eindigde onderaan, dus is hij verkocht als recreatiepaard. Ondertussen is hij een half jaar bij ons. Voor mij is het de eerste keer dat ik een eigen paard heb. De bijdrijdpaarden die ik heb gehad waren allemaal ouder dan 14 en dus al goed bevestigd. Ik vond het aan het begin dus best een beetje spannend.”
Rustig aan
De amazone vervolgt haar verhaal: “Ik had in het begin heel sterk het gevoel dat ik niets verkeerd wilde doen omdat ik hem niet wilde verpesten. Het scheelt dat we rustig aan doen omdat Nobli pas net 4 is geworden. Ik vind dat hij genoeg belasting heeft gehad omdat renpaarden al vroeg ingereden worden. We doen er nu rustig aan van alles mee. Hij is in het halve jaar al lekker in zijn spieren gekomen. Daarnaast is hij ook nog 3 centimeter gegroeid.”
Bloed naar boven
Hoe staat Prins nu tegenover Engels Volbloeden? “Zijn emmertje kan soms wel een beetje overlopen en dat is volgens mij iets wat wel volbloed eigen is. Het ene moment is hij super braaf en kan je er alles mee, maar als zijn emmertje eenmaal overloopt sluit hij zich af en kan hij ontploffen. Dan komt echt dat bloed naar boven. Hij zet zijn hals erop, piaffeert op de plaats en kan soms zo door je heen denderen. Dat zal wel een combinatie zijn van zijn leeftijd en zijn bloed en ik denk dat het wel minder wordt in de loop van de jaren. Soms moet ik hem wel echt even op zijn plek zetten, maar dan is het daarna eigenlijk ook meestal wel goed.”
Leuk temperament
Ondanks dat ze er zelf in eerste instantie niet aan had gedacht, raadt Prins anderen een voormalig renpaard wel aan. “Je moet wel goed opletten waar je ze vandaan haalt, maar als ze van een goede stal komen zijn ze in de basis meestal heel goed opgevoed. Qua temperament vind ik ze zeker leuk. Ik had er nooit naar gekeken als Nobli niet op mijn pad was gekomen, maar er is een deur voor mij open gegaan. Het allerleukste aan Nobli vind ik zijn karakter. Hij is ontzettend sociaal tegen mensen en andere paarden. Ook heb ik echt het idee dat hij weet dat hij een grapjas is. Hij is eigenwijs, maar wel op een brave manier.”
Allround opleiden
De amazone vertelt dat het voornaamste doel is om Nobli zo allround mogelijk op te leiden. “Ik ben zelf niet zo van de jurysport, maar mijn moeder zou het wel leuk vinden om hem eens te starten. Daarnaast zijn we in de training allebei wel op de dressuur gericht. Het is sowieso de bedoeling dat we omhoog klimmen, al is het alleen voor de training. Ik wil voornamelijk dat hij chill is. Dat we naar het bos en het strand kunnen, maar dat ik ook een cross met hem kan rijden als ik daar zin in heb. Ik vind het belangrijk dat hij zonder teveel gedoe mee kan.”
Samen leren
“Waar ik het eerst allemaal heel spannend vond, begint het voor mij nu normaal te worden om een jong paard te hebben. Het gaat niet altijd zoals het wil en daardoor heeft hij me veel geleerd. Voor hem moet ik stevig in mijn schoenen staan en heel veel geduld hebben. Ik merk dat ik daarin ontzettend ontwikkeld ben. Ik ben met hem begonnen aan iets waarvan ik niet wist of het goed zou gaan, vooral omdat ik best onzeker was. Anderen zeiden ook wel tegen mij dat ik niet snapte hoe volbloeden in elkaar zitten. Toch gaat het hartstikke goed. Nobli is aangekomen in bespiering en hij herkent me als ik op stal kom. Hij loopt braaf met me mee en zo niet, dan weet ik hoe ik het op moet lossen. Het is ontzettend leuk dat we van elkaar leren en ik hoop dat we dat blijven doen”, besluit ze.
Tekst: Femke Verbeek
Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.
Foto’s: Simone Nijk
